Ms.Bitter Meets Mr.DJ

Chapter 34 - Can we talk?

Janica.

Tahimik lang kaming kumain ng salad ni Angel. Nakaka bingi na nga ang katahimikan e.

“Ehem.” pag ubo nya pero alam kong peke lang yon. Nang mapansin nyang napa tingin ako sa kanya ay tumingin din sya sa kin.

“Can we talk?”

“Yeah. Sure.” walang pag alinlangan kong sagot.

“Tara sa pool.” sabi nya at tumayo, tumayo na rin ako at sinundan sya.

Ano kayang pag uusapan namin? Ano bang nasa utak ni Angel? Ng half sister ko.

Ng makadating na kami ay agad nyang tinanggal ang doll shoes nya at linublob ang paa nya sa pool. Ganun din ang ginawa ko.

Para akong maid ngayon. Sunod ng sunod. Tss.

“I love Ace, a lot.” panimula nya, I stared at her. Waiting her to continue.

“He is my first love. First best friend. And my first heart break. We‘ve been best friends for 13 years.” yumuko siya. “Pero nawala yung pagkakaibigan namin ng dahil sa pagkakamaling ginawa ko.” inangat nya ang tingin nya at matamaan na tumingin sa kin. “Yung pagkakamaling nagpabuntis ako. Nang dahil sa isang gabi, naglaho ang lahat. Nang dahil sa isang gabi, naghiwalay kayo. At nang dahil sa isang gabi, iniwasan ko siya. Kahit na mahal na mahal ko siya, humiwalay pa rin ako sa kanya. Kasi alam kong yun ang kaylangan ko. Naaalala ko pa nung gabing may nangyari sa min ni Christian e.” tiningnan nya ako na para bang nagtatanong siya sa kin kung itutuloy nya ba o hindi i just give her a nod while I still looking at her eyes. Eyes that full of sadness, sarrow, hurt, guilt, and angry.

“Pumunta ako ng bar kasama mga kaklase ko kakatapos lang kasi namin non sa project e. Kaya nag ayaan sa bar. Uminom ako at sumayaw sayaw sa dace floor. Nung napagod akong sumayaw umupo na ko sa may table namin. Nahihilo na rin kasi ako nun. Nang maka upo na ko. May naramdaman ako sa upuan at nung tiningnan ko. It‘s  Christian. Naka upo sya sa dating upuan ko. He smiled at me, at dun ko naisip na si Ace yun. I kiss him, and he kiss me back too. Hanggang sa nagising na lang ako na nasa hotel. Fully naked. Nang tingnan ko ang side table, nakita ko ang calling card nya. Hanggang sa nalaman kong buntis ako, tinawagan ko siya. At sabi niya papanagutan niya. Pero sa kasamaang palad namatay ang anak ko! He died! Sana ako na lang!” sigaw niya. Pinapalo palo na nya ang sarili nya kaya wala akong nagawa kundi ang yakapin siya, she hugged me back. I can feel that she‘s in pain. A deep pain.

“I‘m sorry.” sabi niya sa kalagitnaan ng pagkakayakap namin sa isa‘t isa.

“It‘s okay.”

Bumitaw na siya sa pagkaka yakap sa kin at hinarap ako. Pinunasan nya ang mga luha nya gamit ang mga kamay nya. After that she held my hand.

“Please give him the love that he deserve from you. Love him. Just love him as you can. Don‘t give up for your relationship if you have a issues. Problems are going to be fine, if you will fix it together. I‘m going to States.” sabi niya na ikinabigla ko. Aalis sya? “Pero uuwi ako pag kasala nyo na.” pang asar nya. Nahampas ko tuloy sya sa braso nya. She chuckle. “Pinagkakatiwala ko na siya sayo. I‘m letting him go.” she said while she smile at me once again. She hug me a very tight hug. “Be happy okay?”

“Yes. I will.”

Finally. We‘re okay.

***

A/N: sorry sa mga short update ko guys! Patawarin nyo ko! Huhuh! Next is Epilouge na. Ma mimiss ko to!