How i became a princess

kampvuur

Sorry, sorry, sorry. Echt die stomme examens. Dankje voor jullie geduld. Ik durfde al bijna niet meer te uploaden. Maar wees gerust het volgende hoofdstuk is bijna klaar dus ik zal jullie niet meer zo lang laten wachten. Hopelijk vinden jullie dit hoofdstuk leuk en dan kan je altijd een vote of een comment achterlaten ;-)

Veel leesplezier!!!

------------------------------------------

De bel galmde door Emma's huis. 'Ma, jij gaat,' riep Emma die boven druk in de weer was. De deur werd voor Amber die buiten stond met een ruk geopend. Na een begroeting met de moeder van Emma liep Amber naar boven. Ze kende Emma's huis zo goed als het hare alleen was dat van Emma groter. In haar kamer kon Amber haar lach niet meer inhouden. Ze moest wel lachen met het beeld van Emma's kamer onder de felgekleurde kledingstukken. Je zou het bed niet meer kunnen vinden als je niet zou weten dat het onder een berg kleding lag, de bureau was een schoenenkast geworden en er ging zelfs een legging over de lampenkap. 'Amber! Leuk dat je er bent maar in plaats van te lachen, help me liever met een outfit uit te zoeken waarmee ik indruk kan maken op Tom.' Amber baande zich een weg tussen het moeras van kledingstukken waar de vloer in veranderd was. 'Waarom doe je niet gewoon een jeansbroek en een trui aan?' stelde Amber voor. Emma keek haar aan alsof ze gek was geworden. 'Indruk. maken.' articuleerde Emma heel duidelijk. Amber probeerde het niet als een belediging op te vatten. Na nog een blik te werpen op haar outfit wat bestond uit een donkere jeansbroek en een grijze dikke trui, dook Amber mee de kledingkast in. Een half uur later hadden de twee meisjes eindelijk een outfit gevonden die aan al Emma's voorwaarden voldeed. Emma had een zwart, glitterend, kort rokje aan met daaronder een zwart legging met een strakke, rode tanktop en een zwarte vest. Amber had met Emma's geblondeerde haar een dotje gemaakt. Na nog wat make-up op hun gezicht gesmeerd te hebben, vertrokken ze naar het kampvuur.

'Ik zei toch dat je gewoon een jeansbroek moest aandoen,' zei Amber toen Emma al drie straten aan het klappertanden was. 'Nee,' antwoordde Emma en versnelde haar pas op haar naaldhakken. De rook drong Amber's neus binnen. Een opgewekt gevoel verspreide zich door haar lichaam. Hier had ze heel de week op gewacht, dit was het enige dat haar overeind hield. Ze wist dat ze eenmaal op het kampvuur aangekomen, al haar zorgen weg zouden smelten. Eindelijk hoorde ze de muziek. 'Als je het niet erg vindt ga ik Tom zoeken,' zei Emma en verdween tussen de dansende mensen. Het kampvuur was deze week op een plein met een speeltuin. In de zandbak hadden ze een enorm vuur gestookt, dronken tieners gleden op alle mogelijke manieren van de glijbaan af, liefst zo gevaarlijk mogelijk en bij het klimrek stonden koppeltjes gezellig te doen. Amber liep naar links, daar kwam de muziek vandaan. Hier en daar hoorde ze mensen 'Hey, Amber' zeggen en dan begroette Amber hen terug. Sven stond in een garage van een van de huizen rond het speelplein, druk bezig met de liedjes aan elkaar te draaien. 'Leuk hé, gelukkig woont mijn oma hier anders hadden we deze muziekinstallatie niet kunnen aansluiten,' zei hij tegen Amber. Amber knikte alleen maar. Ze had gehoopt Dana hier te vinden. 'Heb jij Dana gezien?' Sven schudde nee. Ach, Dana zou haar wel vinden. Een paar jongens die verderop rond het kampvuur stonden, boden Amber een drankje aan. De alcohol liet een fijn gevoel achter en hoe later het werd, hoe meer normen waren er aan hun laars werden gelapt.

'Hey, feestbeest, sorry dat ik zo laat ben. Ik mocht van mijn ouders het huis niet uit,' gilde Dana in Amber's oor. 'Niet erg. Ik heb me in de tussentijd wat vermaakt.' Dana vertrok uit de mensen massa die op de muziek aan het springen was. Even later kwam ze terug met wat drinken. 'Is het waar? Heeft jou moeder opnieuw een vriend?' Vroeg ze. Normaal zou Amber het hebben genegeerd en vlug over een ander onderwerp beginnen te praten maar alles werd al een beetje licht in haar hoofd. 'Ja, maar ik zou niet weten wie.' Dana nam een slok van haar drankje. Voordat ze verder kon vragen werd haar aandacht door iemand getrokken. 'O, nee, daar heb je Vincent. Ik ga even ergens anders naar toe,' zei ze en verdween in de mensenmassa. Vincent was de ex van Dana. Amber wist hoeveel pijn Dana had gehad nadat Vincent het had uitgemaakt. 'Yo,' begroette hij haar. 'Hey, Dana is net weg.' Vincent was licht teleurgesteld maar hij zag al snel een nieuwe kans. 'Maar wie zegt dat ik voor Dana kom?' Amber had totaal niet door dat dit het begin was van een flirterig gesprek en ging gewoon mee. Er werden wat complimentjes uitgewisseld en Vincent drong steeds meer in haar persoonlijke ruimte binnen. Vincent lachte in zichzelf. Hij zou deze avond niet alleen zijn en Amber was best een mooi meisje. Over een week zou hij het dan weer uit maken om op het volgende kampvuur een ander meisje aan de haak te slaan. Er werd een traag nummer gespeeld en Vincent zag zijn kans. Hij nam Amber in zijn armen en kuste haar. Amber die niet meer bij zinnen was ging volledig op in zijn kus.

Na een half uur gewacht te hebben, ging terug naar Amber. Vincent zou nu toch al lang weg moeten zijn, dacht ze. Maar wat Dana aantrof was erger dan alleen liefdesverdriet om Vincent. Amber stond gewoon met hém te kussen. Ze wist hoeveel hij haar pijn had gedaan maar ze stond er nu toch wel lekker mee te muilen. Boos duwde Dana Amber en Vincent uit elkaar. Ze gunde hem geen blik waardig maar nam Amber even apart. 'Wat bezielt jou,' snikte Dana. Amber die nu heel ver weg was antwoordde: 'Nou, jij was er niet en Vince was erg lief en toen dansten we.' Ze speelde wat met haar haar. 'Ik snap trouwens niet waarom jij het hebt uitgemaakt,' giechelde Amber. 'Hij heeft het uit gemaakt en dat weet jij!' Amber lachte alleen. Dana stond op het punt om Amber iets aan te doen toen iemand zich in het gesprek moeide. 'Wat is er,' klonk de stem van Emma. Iedereen kende iedereen in deze buurt. Emma kende Dana niet echt goed maar ze had gezien dat Amber op het punt stond problemen te krijgen. 'Tom, ga jij even wat drinken halen', Emma maakte zich los uit de omarming van Tom,' en Dana, was het toch?, Amber is duidelijk Dronken. Morgen zal ze er waarschijnlijk spijt van hebben.' Dana kalmeerde wat. Amber daarentegen begon te zingen: ' Emma en Tom zaten samen in de bus k-u-s...' Tom kwam terug met wat drinken. 'Misschien moet je haar naar huis brengen,' stelde hij voor terwijl hij een drankje aan Emma gaf.

'Vincent is een goede kusser, hoor. Haha, weet je nog Felix, die jongen die niet eens durfde te kussen en dan had je ook Bob. Ooo, lieve Bob. Maar jou broer was nog de beste van al,' zong Amber meer dan dat ze het zei. 'Oké dankje ik moet geen details weten.' Emma had moeite met Amber recht te laten lopen. Normaal vond ze het altijd wel grappig als Amber zat was maar nu had ze Tom voor haar laten staan.