How i became a princess

diner

Hey, allerbeste lezers, natuurlijk bedankt voor de votes en comments. :-D Sorry dat ik vorige week niet geüpload heb en wel hierom. Ik heb te kampen met wat plot probleempjes :-s. Niet bang zijn, ik stop zeker niet maar ik zou graag jullie advies vragen. Zoals je al hebt kunnen lezen is Gabe heel chique en vindt hij nog al veel mensen barbaren. Ik had eerst een achtergrond voor gabe en zijn vader ingedachte maar ik begin er over te twijfelen. Dus vraag ik aan jullie ofdat jullie iets kunnen verzinnen waarom Gabe en zijn vader zo chique en gedisiplineerd zijn en niet te vergeten veel geld bezitten. Ik kan pas verder uploaden als ik een idee heb dus comment snel wat ideeën.

Verder nog veel leesplezier!!! 
--------------------------------------------------------------------------------------

De taxirit duurde niet lang maar bracht hen wel tot in het centrum van de stad. Sofie betaalde de taxi royaal en Amber vroeg zich af waar ze dat geld toch vandaan haalde. 'Zit alles goed?' Vroeg Sofie en ze maakte een rondje ter demonstratie. Haar rode jurk zat nog perfect en het ingewikkelde kapsel liet nog geen teken van uitzakken zien. Amber knikte. Ze was tijdens de rit zenuwachtig geworden. Nu ze voor het veel te dure restaurant stonden werd dat alleen maar erger. Bibberend liep ze de trap op, hopend dat ze haar voeten niet zou omzwikken in de witte pumps die ze droeg. Zonder te vallen bereikte ze de deur. Binnen werden ze ook nog eens tussen allemaal dicht op elkaar staande tafeltjes geloodst en Amber was blij toen ze er eindelijk doorheen was. Ze werden naar een aparte kamer begeleid. Amber vond het maar vreemd maar ze kon het niet met andere restaurants vergelijken gewoon omdat ze daar nog nooit was geweest. In de kamer die mooi en sfeervol was ingericht stond een tafel met vier stoelen. Twee daarvan waren al bezet door een man met bruine haren die Amber vaag bekend voorkwam en een jongen met zwarte haren die knap was maar op een chique-te-hoog-gegrepen manier. Gabe. Amber herkende hem onmiddellijk

Daar stonden ze dan. Het wangedrocht en wangedrocht's dochter. Gabe vond het wel grappig om eindelijk een beetje herkenning in Amber's ogen te zien. Ze stond nog half in de deuropening en bleef maar verwonderd rond zich heen kijken. Hij kon best geloven dat ze nog nooit in een echt restaurant geweest was. Nog iets anders viel hem op. Ze zag er niet armzalig uit. Hij durfde haar niet mooi te noemen maar hij dacht er wel aan. Hij vond haar mooi maar verder niets. Een beweging naast hem trok zijn aandacht. Het wangedrocht dat hier duidelijk al eerder was geweest, had zijn vader al in een kleine omarming genomen. Had hij geen eer of zo? 'Amber, ga maar zitten,' zei het wangedrocht vriendelijk. Helaas was dit een kleine tafel en daarom moesten ze, tot sommige hun spijt, dicht op elkaar gaan zitten. Naast Gabe zat zijn vader tegenover zijn vader zat zijn het wangedrocht en naast haar en tegenover Gabe zat amber. 'Amber, aangenaam kennis te maken. Ik ben Louis en dit hier is mijn zoon Gabe,' stelde zijn vader hun voor. Amber keek Gabe met een blik vol verraad aan, perste daarna een dun lachje op haar mond en begroette hun terug.

Amber was kwaad op Gabe. Nu werd opeens duidelijk wat hij bij haar op school kwam doen. Hij had het haar toch kunnen zeggen. Was dat dan zoveel gevraagd. 'Ik ben Sofie en dit is mijn dochter Amber.' Amber hoorde hoe haar moeder hun voorstelde. De eerste gesprekken verliepen moeizaam en Amber dacht zeker twee keer na voor ze iets zei. Ook al deed ze hard haar best, ze kon het dialect niet uit haar zinnen krijgen. Ze voelde zich onbeschaafd in dit gezelschap. Gabe en Louis straalde gewoon klassen uit en ze spraken ook zo netjes algemeen Nederlands. Dus als haar moeder het niet door had, keek ze rond in de kamer zodat niemand haar in het gesprek zou betrekken. De kamer zelf was zo groot als hun woonkamer, de muren hadden een rood behang met gouden, krullende lijntjes, boven hun tafel hing een kristallen luster die zo groot was dat Amber dacht dat hij zo door zijn gewicht naar beneden zou kunnen vallen. Een serveerster in een zwart mantelpakje kwam de menukaarten brengen. Voor Amber leek de menukaart wel of ze een boek in een andere taal aan het lezen was. De meesten van de gerechten of zelfs de meeste van de ingrediënten had ze nog nooit van gehoord. Met een smekende blik keek ze naar Sofie maar die was veel te druk bezig zelf een gerecht uit te kiezen. Een zacht gegrinnik klonk aan de over kant van de tafel. Daar zat Gabe in zijn menukaart te lachen. Alleen zijn blauwe ogen kwamen boven de kaart uit. Amber zette haar meest bitchie face op en Gabe begon alleen maar nog harder te lachen. Zuchtend keek Amber weer naar haar menukaart.
Toen de serveerster veel te snel terug kwam, bestelde Amber maar het eerste waar haar oog opviel. Het was iets met coquilles of zo iets. Na nog een half uurtje wachten kwam de giechelende serveerster terug met het eten.

Eindelijk kwam het moment waarop iedereen afscheid nam. Gabe was blij dat hij niet meer een tafel met dat stelletje barbaren moest delen. Hij snapte maar niet wat zijn vader in zo'n mens als haar zag. Waarom hij uitgerekend haar boven alle anderen kiest. Maar, nee in plaats daarvan kiest zijn vader een vrouw uit een vieze achterbuurt. Ze is waarschijnlijk alleen maar bij hem vanwege het geld. Al moest Gabe toegeven dat zijn vader en Sofie er wel gelukkig hadden uitgezien en dat Sofie heel hard haar best had gedaan om zich aan te passen. Oké, heel misschien was ze dan toch niet zo een wangedrocht als hij eerst dacht. Dan had je Amber nog. Het meisje had toen die ene dag op school al weinig uitgestraald. Ze had er dan wel mooi uit gezien maar ze kon verschrikkelijk liegen. Iedereen die maar een beetje had opgelet had gezien hoe zij haar eten met lange tanden had opgegeten.

Ook Amber was blij toen ze weer weg mocht. Ze had de hele avond een vrolijk gezicht opgezet maar ze had zich vooral geschaamd en zich ongelofelijk hard aan Gabe geërgerd. Ze vond het al erg dat ze drie uur de zelfde lucht hadden ingeademd. Het was het waard geweest, troostte ze zichzelf. Haar moeder had er echt gelukkig uit gezien met hem en daardoor kon ze zeker volgende week naar het kampvuur. Buiten was de hemel donkerblauw gekleurd en er waaide een hevige wind. Sofie had weer een taxi gebeld. 'Het zal vast gaan onweren,' zei Sofie terwijl er een koude wind langs hun bloten armen en benen streek. Amber voelde de wind tot op haar botten. Had ze maar een jas meegenomen. Ze deed haar haar los zodat haar nek niet meer gekieteld kon worden door de wind. Een auto stopte aan de overkant van de straat. 'Kom.' Amber volgde braaf haar moeder. Een felle windstoot blies Amber's haar in haar gezicht? daarna volgde er een flits en net toen ze in de taxi stapte, tikte de eerst druppeltjes al op de ruiten.