Kampvuur

1.4K 66 10
                                    

Dit is wat Amber en Sophie hadden afgesproken: Amber zou twee weken bij hun binnen blijven en het een kans geven, dan mocht zij haar gsm meenemen en onbeperkt sms'en en bellen. Na deze afgesproken twee weken zou ze de sleutel krijgen van hun appartement en zou ze de rest van haar vakantie daar en samen met haar vrienden door mogen brengen. Amber wist dat dit niet makkelijk ging worden. Ze had nood aan sociaal contact en de kampvuren maar ze zou het proberen. De volgende drie weken vlogen voorbij. Amber zat de meeste tijd achter haar boeken. Ze had het meningsverschil met Emma ongeveer opgelost, ze had het weten uit te stellen dat na de examens. Ze had op haar werk geregeld dat ze de eerste twee weken van de zomervakantie vrij had en na vele smeekbedes had ze Ruben weten te overtuigen om zijn oude baantje met de honden nog eens over te nemen. Dana had na een paar dagen eindelijk durven vragen of het Amber en haar moeder was die op de foto van het artikel stonden. Amber had hierop een zeer slim antwoord klaar: 'hoe zouden wij ooit zo'n jurk of restaurant kunnen betalen?' Ze was ermee weggekomen, dat was al één probleem minder. Wat Sophie met haar werk had geregeld, wist ze niet en het kon haar niet schelen. Zij had hiervoor gekozen. Amber was dan misschien niet meer boos maar ergens bleef de afschuw van het idee in haar zitten.

Amber zuchtte tevreden. Het was de vrijdag voor de vakantie en haar rapport, dat ze zonet had gekregen, ging ermee door. Ze had zelfs geen onvoldoende voor Frans of Fysica, helaas wel een vakantietaak maar daar kon ze nog mee leven. Sophie was zo trots als een pauw op Amber en gaf een twintigje extra voor het kampvuur van vanavond. Amber kon niet meer wachten. Zenuwachtig liep ze door hun appartement. Nog drie uur en dan zou het kampvuur beginnen. Eindelijk kon ze er nog eens naartoe, want ze had al haar tijd -zelfs op de vrijdagavonden- in het studeren gestoken. Toen haar moeder thuis kwam, was het nog maar twee uur tot aan het kampvuur. Nu liepen er niet één maar twee stresskippen door het kleine appartement. Amber omdat ze niets vond om aan te trekken en Sophie omdat het nog maar een weekend wachten was totdat ze een hele zomer bij haar grote liefde ging verblijven.

Uiteindelijk trok ze een jeansshortje en een zwart topje met franjes aan, Haar haar liet ze losjes over haar schouders hangen. Sophie kreeg Amber in de gaten en stelde voor om Amber's make-up te doen. Ze twijfelde even, normaal maakte ze zich niet zo op voor een kampvuur. Een gewone jeans en een hoodie waren genoeg, 's avonds was het immers toch kou en donker dus kon je toch niet heel veel zien. Daarbij gebeurde het wel eens dat er uit het niets bier rond vloog en het op je kleding belandde. Dit kampvuur was een uitzondering. Ten eerste voelde het voor Amber maanden geleden dat ze haar zorgen had kunnen vergeten. Ten tweede zou het weer twee weken duren voordat ze naar het volgende zou kunnen. En ten derde had ze gewoon zin om met jongens te flirten en licht in haar hoofd te worden. Zeker nu dat Ruben een half uur geleden een berichtje had gestuurd dat hij ook kwam.

Die gedachte verspreidde een warm gevoel binnen in haar. Ze had het de laatste tijd al vaker gevoeld. Maar wie kon nu op tegen zijn ogen en die speelse lach. Hij was niet alleen mooi aan de buitenkant maar hij had haar geholpen met de honden en met fysica. Hij was bij hun thuis geweest, had de versleten staat gezien en had hun niet beoordeeld. Ja deze jongen was de jongen van haar dromen geworden. Ze had er wijselijk niets over hem tegen Sophie vertelt. In alle andere situaties had ze het haar wel verteld maar zodra Amber het op tafel wilde leggen, twijfelde ze. Haar moeder zou het niet goed vinden als haar dochter uitging met een jongen uit een achterbuurt, zeker nu Amber veel beter kon krijgen. Dat dacht ze teminste.

Amber's gsm piepte drie keet kort achter elkaar. Het was Dana die haar een sms'je stuurde. Met het bericht dat ze beneden in de inkom stond te wachten. Ze nam nog snel en klein zwart tasje mee, waarin ze wat geld en haar gsm liet vallen en griste een vestje uit haar kast. 'Wow jij ziet er opgemaakt uit,' zei Dana verrast. Dana zelf had gewoon een simpel rokje en een T-shirtje aan. 'Ja, weet ik. Het is gewoon lang geleden dat ik nog ben geweest en mensen mogen me echt niet vergeten zijn,' lachte ze. Amber haakte haar hand in die van Dana en samen vertrokken ze naar Emma.

How i became a princessWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu