Merhaba öncelikle. Biraz stemliyim ve bunu kendi kendime değilde sizinlede paylaşmak istedim.
İnsanlar bir şeylere emek veriyor ve bu emeklere karşı hiçbir tepki göstermiyor olmanız sizi mutlu mu ediyor? Bu hikayeye geçen sene ramazanda başladım bir sene oldu. Diğer hikayemde çok acemiydim. İnsanlar okuyor ama beğenmiyordu. Belli bir zaman sonra hatayı kendimde aradım. Evet dedim demek ki iyi değilim o yüzden beğenmiyorlar o yüzden kütüphaneye eklemiyorlar vs.. Daha iyi bir kurgu ve daha iyi bir anlatım üslubu ile Bir avuç aşk'ı yazmaya karar verdim.Kendime sınırlar koydum.en az ikibin kelime olacak dedim. Öylesine yazmıyorum yazarken gözümde her sahneyi her duyguyu canlandırıyorum. En iyisini sizlere sunmak istiyorum. İyi olmus veya kötü olmus. Su paragrafı beğenmedim, surada abartmıssın demenizi bekliyorum. Kusursuzsa bunuda dile getirmenizi istiyorum. Değil bunları yapmak çoğunuz kütüphaneye bile eklemeden okuyorsunuz. Okuma oranıyla beğeni oranlarının arasında baya fark var. Anladım ki sorun bende değil emeğe saygısı olmayanlarda..!Daha sık bölüm istiyorsanız sizde bir şeyler yapın. Yok istemiyorsanız, beğenmiyorsanız, kütüphaneye eklemiyorsanız bu hikayeden uzak durun.
Şimdi gelelim hakkımı veren arkadaşlara. Sizlerede teşekkür ediyorum. İnşallah beklentilerinizi karşılıyorumdur hoşca kalın✋
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir Avuç Aşk #Wattys2017
Espiritual#Spirütüelde 13 "Neden ağlıyorsun, seninde mi çocuğun ölecek?" Dedi gözlerini kırpıştırarak küçük Dilruba. Ne de kolay söylemişti yan tarafında uzanan kadına. Kadın, ölmenin anlamından bir haber olan küçüğe çevirdi yaşlı bakışlarını.. Ve devam ett...
