18. BÖLÜM: KORKUYORUM

870 80 17
                                    

Bazen arkana bile bakmadan gitmek istersin öyle her şeyi bırakma da falan da gerek yok anıları bırakabilsen yeter.


Sevgi basit bir seni seviyorum  sözcüğü  olamazdı!  Olmamalıydı da. Ama olmuştu.

Duyduklarım gerçek olamaz cansu neler söylüyor böyle  ayrılmak için Para mı istiyor. Sevda satın alınacak basit bir duygu muydu?

o da mı para için yanımdaymış bu kızlar neden bu kadar paragöz onlardan nefret ediyorum her şeyleri sahte sevgileri bile.

"O günden beri diye düşünüyorum Senden ayrılmak için ne kadar para istesem diye düşündüm. sen çok zengin birisin yani 100 bin senin için pek fazla bir para değildir."

"Kafayı mı yedin Sen avucumu yalarsın"

"Yapma ama Yusuf bana karşı ne kadar çok çabuk değişti tavrın Böyle Hem beni de anlamaya çalış seninle evlenmiş olsaydım her şey elimin altında olacaktı .

Ama bunu bir başka kadın yaşayacak Yani o da Zeki olsa gerek Senin gibi zengin biriyle birlikte ama benim de Kendimi düşünmen gerek"

"Senin gibi aşağılık birine nasıl inandım Hala anlamış değilim"

"Aşağılık öyle mi para kolay kazanılmıyor Yusuf Bey Ama tabi benim gibi beş parasız birileri için

Ama haklısın bana çok çabuk inandın gerçekten soruyorum sana bana nasıl gözün kapalı güvenebildin hep kredi kartını isterdim ve sıfırlardım.

Ama bu senin gözünde bir hiçti her buluşmamızda para alırdım senden. yani ben para için yanındaydım Hiç mi anlamadın bunları..." yüzsüzdü. Hemen cebimden çeki çıkardım ve imzaladım.

"Al bunu Ve defol" yüzüne  fırlattım kağıdı.  İğrenç  birşeydi...

"Tamam gideceğim canım bu sabırsızlıkta ne şu evin güzel manzarasına son bir kez bakayım değil mi?"

Kolundan tuttum ve kapı dışarı ettim.

"Sakın bir daha çıkma karşıma"

"Nasıl istersen"

Cansu gitmişti bende kapıyı arkasından sertçe kapattım çok Öfkeliydim ama bu sefer ki Öfkem kendime.  söyledikleri gerçekti ben nasıl göremedim bunları, Nasıl .

ama bende yusuf'sam  bunu yanına bırakmam ben de Yusuf sam bunların bedelini ağır ödeteceğim.

Önümdeki bütün sandalyeleri masalları kırdım Ama Öfkem hala dinmek  bilmiyordu.

"Yusuf Bey ne yapıyorsunuz siz"

"Sanane lan Sanane git başımdan"

"Ama efendim"

KALBİN BANA EMANET (TAMAMLANDI) Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin