KALBİN BANA EMANET (TAMAMLANDI)

1.BÖLÜM :KARANLIK BEKLEYİŞ

Selamın aleyküm. Kitap düzenlenmiştir. Iyi okumalar.

1. BÖLÜM: KARANLIK BEKLEYİŞ

Geç kalma huzurum bekleyenin var,geç kalma huzuru getirenim özleyenin var.

Kimilerine göre masal kimilerine göre cehennemdir hayat. Bilemez ki insan yaşayamadan kaderi, her iliğinde bulundurmadan hayalleri.

Ben hiç hayal kurmazdım . Saçma bulurdum işte, ne bileyim. Hiç tahmin etmezdim bir gün hayallerimin kaynağının rüyalarım olacağını... Rüyalar alın yazımızın ayrılmaz parçalarıdır. Nede güzel söylemiş şair değil mi? Evet rüyam kaderim, hayattım, hayalim olacaktı. Tabi bana şunu da söylemediler , unutmuşum RÜYALAR UYANINCA BİTERDİ...

Sabah kapımın çalınma sesi ile uyandım. Kapıyı çalan Annemdi yüzü çok endişeli görünüyordu. Neredeyse Dokunsan ağlayacak gibiydi. Peki annemi bu hale getiren şey neydi ?Annem neden bu kadar üzgün görünüyordu. Annemi mutsuz görmeye dayanamıyorum. Düşüncelerinden uzaklaşıp hemen anneme sordum. KEZA kendimi yiyecektim meraktan.

"Annem ne oldu? Hayırdır inşallah yüzünden Düşen Bin parça "

Söylediklerinden sonra annem ağlamaya başladı. Daha sonra gözyaşlarını silip yanıma oturdu Sağ elini yüzüme koydu ve zoraki gülümsedi

"Hayırdır kızım Hayır yok bir şey sadece bir gün bu yuvadan uçup gideceğim aklıma geldi.
Ben de öyle üzüldüm işte Anne yüreği kızım bir gün sende anne Olunca anlarsın. Senden ayrılmak düşüncesi beni üzdü o kadar.
Neyse hadi baban bizi bekliyor İçeri gidelim. Seninle konuşacakları varmış. Bak kızım şunu asla unutma İnsan bazen fedakarlık yapmak zorundadır. Bunu sevdiklerimiz için yaparız. Seni sevmediğimizi asla düşünme
Hepimiz seni çok seviyoruz Bunu asla unutma olur mu kızım."

Annem başıma bir öpücük kondurup odadan çıktı. Ve benim gözlerimden birkaç damla yaş aktı canım çok yanıyordu annem Neden böyle konuşuyordu bilmiyorum ama Annemin söyledikleri benim canımı çok yakmıştı. Hiçbir zaman ailemden ayrılma düşüncesi gelmemişti aklıma.annemin söylediği sözler içimde anlamlandıramadığım birtakım duygular oluşturdu. İçimde çok tuhaf bir duygu var. Hayırdır inşallah Rabbim sen bana yardım et.

acaba Ne konuşacak babam benimle .
Hemen üstündeki picemaları çıkarıp giyindim. Neden Bu kadar üzgün olduğumu bilmiyorum bir şeyler canımı çok yakıyor Dokunsalar Ağlayacak Gibiyim annemin söylediklerinden sonra. Korku , sincabın ağaca tutunması gibi tutundu ruhuma. Çürüyordu ruhum..

Kendimi daha fazla Merakta bırakmadan babamın yanına gitsem iyi olacaktı .
Hemen odadan çıkıp Salona geçtim annem kahvaltı hazırlıyordu ona yardım etmek için Mutfağa gidiyordum ki babam bana seslendi Babam da kahvaltı masasında oturuyordu ve bana eliyle gelmem için işareti yaptı ben de yanına gittim .

"Otur kızım seninle konuşmam gereken bir konu var ."

"Hayırdır inşallah Baba ne konuşacaksın benimle "

"Bak kızım biz bu aralar çok borçlandık .Bizi evimizden çıkartacaklardı kira parası için ve bende birilerinden borç aldım .Daha sonra borçlandığım kişiler dün evimize geldiler ve eğer şimdi parayı ödemezseniz seni öldüreceklerini söylediler ."