APARTMANDAKİLER (ŞİZOFREN ÇİFT)

7

Ne yapmalıyız diye düşünürken telefon ışığında parlayan asansörü gördük. Alice'yi kolundan tutarak asansöre koştum. Aceleyle tuşlara bastım zaten hemen açılıverdi. Korkuyla kat 1e bastım kapılar zorda olsa kapandı fakat kapanmasıyla birlikte çığlık sesleri dahada kuvvetlendi ve aniden asansör durdu. Kapılara vurmaya başladım, açılmıyordu. Alice'ye döndüm. Yine o siyah şey vardı kolumdan tutup beni kapıya doğru çekmeye başladı. Ağlayıp bağırarak
R:" Seni pislik Alice nerede? Onu nereye götürdün?" dedim. Ama o siyah şey hiç aldırmadan çığlık atarak beni çekmeye devam ediyordu. Bu arada asansör kapısı açılmıştı. Ani bir hareketle siyah şeyin o iğrenç kolunu ısırdım. Beni bıraktığında koşmaya başladım dairemizin önüne geldiğimde arkama döndüm ve asansörün dibinde Alice'nin ağladığını gördüm. Etrafa bakındım siyah şey ortalıkta gözükmüyordu. Hemen koşarak Alice'nin yanına gittim, sarıldım. Kolunun kanadığını fark ettim.
R:" Alice kolun kanıyor! Ne oldu? Neredeydin? Bunu sana kim yaptı?"
Soruları ard ardına sıralamıştım. Alice yüzüme nefretle baktı.
A:" Rafel deminden beri bana yapmadığını bırakmadın. Beni koşarak asansöre bindirdin sonra orda beni tartaklayıp kolumu kopartırcasına ısırdın. Hâlâ kim yaptı diyorsun. Senden nefret ediyorum Rafel. Anlıyor musun senden nefret ediyorum!"
Duyduklarıma inanamıyordum. Ama ben bütün bunları o siyah şeye yapmıştım. O kişi Alice değildi. Gördüklerimde eminim. O kişi Alice değildi!
Bu ikinci olmuştu. Artık Alice'den korkmaya başlamıştım....