GÖZYAŞI DENİZİ( SESSİZLİK YEMİNİ)

~ HAYATIN ACIMASIZ YÜZÜ ~

Sevin çok sevin'

~İyi okumalar

•••
Zaman üzüyordu,ben ise zamanı ilaç olarak görüyordum.

Sanki tüm şairler seni anlatmış bana,sanki tüm şarkılar senin için yazılmış ve sen aşk kelimesinin sözlükteki anlamısın.

-"Sana beni bir cümleyle anlat desem ne dersin ?"

-"Çölde son damla kalan suyumsun derim"

Kimse gelecekmiş gibi beklenmemeli,giden dönecekmiş gibi hayaller kurulmamalı.
Giden mutlu,sen mutsuzsun.
Giden alıştı sen alışamadın.
Düşün,sen kuşsun o balık
O sana gelirse ölür,sende ona gidersen ölürsün.Ama sen hâlen hayâl kuruyorsun ?
Ne kadar mantıklı ?

Bir çocuk telaşı gibi telaşlıydım seni severken,her an seni kaybetme korkusu vardı içimde.Ne kadar cahilmişim hiç kazanmadığım bir şeyi kaybetmek için korkarken.
Benim gözlerim sadece seni görüyordu,diğer herkese kördüm.
Sen ise sadece bana kördün.
Senden vazgeçtiğimde öğrendim beni hiç sevmediğini.
Çünkü ben senin ilk haline aşık, son haline ise hep kırgın olacağım.

Puslu,sisli,göz gözü görmüyor,zifiri karanlık,etrafta hazin,korku veren bir sessizlik var ve bu sessizlik kısa sürede tüm bedenimi sarmış durumda,çıplak ayaklarla karanlığa doğru koşuyorum.
Ve acı bir çocuk çığlığı...

Dünyada kalpsiz insanların da olduğunu öğrendiğimde daha 15 yaşındaydım.

▪♡♡'

"Biliyorum seneler geçecek,ellerin benden gidecek,gözlerin başkasına bakacak,kokunu başkası içine çekecek ama kaç sene geçerse geçsin benim sana olan sevgim milim değişmeyecek Romeo,sen yine benim Romeom olarak kalacaksın"

•••
Bedenimin ruhumu buluşu gibiydi senin bana gelişin.

Yarın iş görüşmesine gideceğim ama gözüme bir zerre bile uyku girmiyor,her zaman ki gibi heyecanıma yenik düşüyorum.Uyuyamıyorum,yatakta bir sağa bir sola dönüpduruyorum.

Camı açıp yıldızları saymaya başlıyorum.O kadar çoklar ki kaçta kaldığımı unutturuyorlar bana.
İçeriye sızan soğuğun kısa sürede tüm bedenimi sarmasıyla birlikte camı kapatıp tekrardan yatağıma yatıyorum.

Niye diyorum bazen kendime, niye ?Niye çalışayım ki diye sorduğumda kendime,annem cevabını alıyorum yine kendimden.

Her şeyden,herkesten daha çok sevdiğim annem için çalışmam lazım, artık büyüdüm 24 yaşıma girdim,en azından büyüdüğümü hissediyorum.

'24 yaş'benim için ideal bir yaş ancak bizim mahallenin kızları,
'evde kalmış kızlar grubu' adlı WhatsApp grubuna
benide ekleyince biraz suratım düşmüş ve tüm gruptaki kızlara random atıp telefonlarını en az 2 saat susturmamıştım.
Bu yaptığım şey bana yaptıklarının öcü olmalıydı.Ya da bir başka tabirle,işsizlik.

Ama bu kızlar beni sabrımla mı sınıyor ya Rabbim,bu grupta Kâmuran Teyzenin ne işi var?

Ama hayır evde kalmış kızlar olarak kastettikleri 35 yaşında olanlarsa benim bu grupta ne işim var?

Ufaktan ufaktan kendimi sorgu suâle çektim.
Elinden gelseler beni bugünden evlendireceklerdi.
Affedin kızlar size bir enişte veremedim.
Ben o gruptan ne kadar çıksam da beni anında tekrardan gruba ekleyecek arkadaşlarım var ne yazık ki.