BENİM DÜNYAM ( Tamamlandı )

Benim Dünyam 15. Bölüm

Merhaba arkadaşlar.Duyduğuma göre beni özlemişsiniz.Bu özlemi daha fazla uzatmadan hemen yazmak istedim.Herkese iyi okumalar.

&&&

Gündüz'ün kalabalığından sıkılmış gecenin sakin yalnızlığına  bırakmıştı.Denizin kıyılarına atmıştı kendini, Keremin düşünmesi lazımdı.Kumlara oturmuş denizi seyrediyordu.Öyle derin bakıyordu ki belki düşüncelerine bir tutam fayda olurdu.Hayal için sürprizi vardı.Bunu nasıl yapacaktı.Gerçekten de çok heyecanlıydı.Tıpkı bir yaprak gibiydi.Yazın ortasında olmasına rağmen yine de yaprak gibi titriyordu.Ortalık sakindi.Denizin bu taraflarına pek kimse gelmezdi.Zaten pek kimsede bilmezdi.O yüzden de buraları hep sakin olurdu.Kerem dizlerini karnına doğru çekerek ellerini birbirine kenetledi.Belki biraz titremesi durur diye şimdi böyleyse yarın ne yapacaktı.Hayalin yanında nasıl duracaktı.İnşallah anlamazdı.Sonra soru sorup dururdu.Kerem de dayanamayıp her şeyi anlata bilirdi.Tabi sürprizi de orada biterdi.Her şeyi hemen hemen halletmişti.Hayalle de konuşmuştu.Yarın buluşacaklardı. Sadece bu heyecanını yatıştırması gerekiyordu.Biraz sakinleşmek için buraya gelmişti.Ama tam tersi olmuştu.Düşündükçe daha da heyecanlanıyordu.Bu teklifi yaptığında Hayal nasıl bir tepki verecekti.En önemlisi ne diyecekti.Hayal için erken olabilirdi.Ama Kerem için değildi.Hayali bu kısa zaman da o kadar çok sevmişti ki onsuz bir yaşam düşünemiyordu.Hayalin bal gözlerinde kendi görmüştü çoktan kalbini ona teslim etmeye hazırdı.Peki Hayal buna hazır mıydı.Ne derse desin Kerem kafasına koymuştu.Evlilik teklifini yapacaktı.Buna daha fazla dayanamayacaktı.Bir günlük değil bir ömürlük istiyordu... 

Kerem bir dalla kumlara hayal ismini yazıyordu.Yarın her ikisi için de büyük bir dönüm noktasıydı.Hayatları tamamen değişecekti.İyi yada kötü ne fark eder ki sonuçta iki seçim de onlar için büyük bir değişimdi.Kerem saatine baktı gece yarısını geçiyordu.Yıldızlar bile uyumuş gibiydi.Gökyüzünde yıldız kalmamıştı.Hava soğumaya başlamıştı.Kerem gökyüzüne baktı.Zifiri karanlık çökmüştü.''Bu da ne şimdi.'' diye düşündü.Yazın ortasın da bu hava tuhaftı doğrusu onun için denizde hırçınlaşmıştı.''En iyisi eve gitmek'' dedi.Arabasına binerek evinin yolunu tuttu...

Eve geldiğinde annesi çoktan uyumuştu bile onu rahatsız etmemek için sessizce odasına çıktı.Odaya girdiğinde kendini yatağın üzerine attı.Biraz uzandı.Belki yorgunluğu geçer diye ama yorgunluğu geçecek gibi değildi.Beden yorgunluğu geçerdi ama beyin yorgunluğunu hiç zannetmiyordu.Annesi için o kadar endişeliydi ki ne yapması gerektiğini bile bilmiyordu.Sadece düşünüyordu.Bir care de bulamıyordu.Bu düşünceye biraz ara vermesi gerekiyordu.Tabi yarına kadar.Yarın istediği gibi geçerse dünyalar onun olurdu.Ondan sora bir çözüm bulurdu.Kerem duşunu aldıktan sonra uyumaya çalıştı.Tabi ona uyku denilirse ...

Evet büyük gün gelmişti.Her şey ayarlanmıştı.Bir tek şey eksikti.O da Hayal.kerem sakinleşmek için derin bir nefes aldı.Nefes vermeyi unutmadan nefesini vere bildi.İnsanlar bunu nasıl yapıyorlardı.Bayılmadan nasıl başarıyorlardı.Arabasının içinden çıkarak dışarı da Hayali beklemeye başladı.Hayalle sinemaya gideceğiz diye kararlaştırmışlardı.Gerçekten de sinemaya gideceklerdi.Tabi ufak bir değişikle her şey normal olmalıydı.İlk başta da Kerem tabi bunu başarmalıydı.Kerem mavi ve gri karışımı tişörtünü, altına da siyah kotunu giymişti.Hayalse kereme doğru geliyordu.Oda bal gözlerine yakışan sarı bir elbise üstünde de küçük kuş desenleri olan ve özgürlüğe her an uçmaya hazır gibi gözüken mavi ,yeşil ve kırmızı renkli  bir elbise giymişti.Ayakkabısı ise kırmızıydı.Saçlarında ki bukleler beline kadar iniyordu.Buklelerin arasın da kırmızı ve sarı karışımı bir taç vardı.Kusursuz gözüküyordu.Tek kelimeyle nefes kesiciydi.Kerem bakışlarını ondan alamadı.Bu dünyayla hayal dünyasına gidip geliyordu.Hayalin sesiyle bu dünyaya geri döne bildi.