BENİM DÜNYAM ( Tamamlandı )

Benim Dünyam 20.Bölüm

Merhaba arkadaşlar umarım bölümü beğenirsiniz yorumlarınızı bekliyorum. Herkese iyi okumalar...

&&&&

Hayatın son saniyelirini yaşasanız ne yapardınız. Ya da bu hayatın son saniyelerini bilerek yaşasanız. Tamam hepsini bir kenara atın peki hayatınız bir cümleye bağlı olsa o cümle tüm yaşamınızı değiştirecek olsa sizce en kötüsü hangisi...

Çok mu zor oldu. Sadece bir cümle, düşününce çok korkutucu geliyor insanın kulağına hayatınızı bu cümleye adamak. Yaşadıkların ya gerçek ya da hepsi birer hayal çok zor bir an o anı yaşamak istemezdim. Ama kerem için aynı şeyleri söylüyemiyecem Keremin hayatı da tam da böyleydi.
Kerem etrafına bir bakındı havanın sıcak olmasına rağmen ürperdi. Ellerini birbirine ovuşturdu. Sağına baktığında uzun bir koridor ve gelip giden hemşireler ,hastalar ordan oraya koşturuyorlardı. Derin bir nefes aldı karşısında doktor kapısı vardı. Kapının sağında üst köşesinde doktorun adı yazıyordu. Pelin Osmanoğlu pisikyatri doktoru kerimin kulağına çok korkutucu geliyordu.soluna baktı annesi Kerem'in yüzüne bile bakamıyordu. Başını öne eğmiş derin düşüncelerdeydi.siyah saçlı orta boylu gülen bir sekreter geldi. "Buyrun efendim doktor hanım sizi bekliyor." Dedi. O an ne hissettiğini anlamadı nasıl hissetmesi gerektiğini de tek çözüm bu kapının ardındaydı. Hayatın hayal mi? Yoksa gerçek mi? Bu kapının ardında öğrenecekti.

Yavaş ve sakin bir şekilde kapıya doğru gitti. Eli titreyerek kapıya uzattı .Bir an düşündü. Şuan buradan gidebilirdi hayatını öylece yaşardı. Hayal bile olsa hayali kaybetmeye dayanamazdı. Ellerini yavaşça indirdi. Sonra neden dedi. Neden ben sadece mutlu olmak istemiştim çok mu şey istiyorum. Yenilmiyecem hayatımın hayal olmasına yenilmiyecem herşey gerçek hayatım da hayalim de bunu herkese göstericem.Hiç düşünmeden cesurca kapıya vurdu ve içeri girdi...

Rabia hanım derin düşüncelere dalıp gitmişti. " Zaman " dedi. "Evet ya herşeyin ilacı zaman belki kerem için de herşeyin ilacı zaman olabilir." Zaten bundan başka çaresi de yoktu. Ne kadar zaman geçmişti bunu bile fark etmemişti. Sanırım yarım saatten fazla olmuştu."Ne konuşuyorlar acaba" diye düşündü. Tam o sırada kapı açıldı ve kerem ayakta bile zor duruyordu.

Ne oldu oğlum sana, hemen koluna girdi. Keremin koluna girmeseydi oracıkta düşebilirdi. Ne oldu kerem anlatsana doktor ne dedi. Çok yorgunum anne hem de çok daha sonra konuşsak olur mu?

Eve gitmek ve bir an önce bu düşüncelerden kurtulmak istiyordu. Kerem öyle bitkin öyle yorgun hissediyordu ki! Sanki dünyanın bütün işini o yapmış gibi ve tabi kocaman hayalkırıklığı ne düşüneceğini ne yapacağını bilemez bir haldeydi.zamanın onun için kavramını bile unutmuştu nerdeyse hayatı yok olup gitmişti. Duyduklarından sonra koca bir hiç olmuştu. Arkadaşları gerçekten hayaldi. En önemlisi kız arkadaşı sevdiği evleneceği kişi de hayal olma olasılığı oldukça yüksekti. Kendini bir boşlukta hissediyordu birileri onu bu boşluğa atmış ve bırakmıştı.o da boşlukta aşağı doğru düşüp duruyordu. Peki ne olacaktı şimdi nasıl yaşardı.

Kerem annesinin seslenmesiyle kendine geldi. Etrafına baktı ve evde olduğunu anladı nasıl gelmişti ne zaman gelmişti. Hiçbirini hatırlamıyordu. Biz nasıl geldik, ne zaman geldik buraya anne.

"Az evvel geldik kötü olabilirsin diye amcanı çağırmıştım o getirdi."

"Nerde peki amcam."

"Elini yüzünü yıkamaya gitti." Tam o sırada amcası salona geldi. Ne diyeceğini bilemez bir halde aklına ilk gelini söyledi.

"Kerem nasılsın biraz daha iyimisin!"

"Evet amca biraz daha iyiyim." Ama koca bir yalandı. Sadece onları rahatlatmak istemişti. İnanıp inanmadığını anlamamıştı. Anlayacak durumda da değildi zaten bu duruma nasıl düşmüştü böyle...

"Biliyormusun anne sen haklıydın. Arkadaşlarım hayalmiş ve en önemlisi evlenmek istediğim kız da hayal olabilirmiş."

"Doktor ne dedi sana oğlum başından anlatsana..."

Kerem kendini toparladı güç almak için de arkasına yaslandı ve derin bir nefes alıp sözüne başladı.

"Bana sorular sordu. Test yaptı öyle şeyler işte en sonunda şizofren başlangıcı dedi. Nadir görülen hastalıklardanmış genetik olabiliyormuş. Yada çok sitresli bir anda yavaş yavaş bu hastalık başlıya biliyormuş.ilaçlarla tedavisi varmış. Biliyormusun anne bana şanslı olduğumu söyledi. Başlangıç olduğu için tedavisi rahat olucakmış. Sizlerle de görüşcekmiş. "

"Evet biliyorum oğlum doktor benimle görüştü sana destek olmamız için bu hastslığı da iyi bilmemiz için beni ve anneni bilğilendirecek merek etme oğlum ben de annen de senin için herşeyi yapacağız. Ne gerekiyorsa yardım edeceğiz sana ve bu hastalıktan en kısa sürede kurtulucaksın."

"Evet amca bu hastalıktan kurtulucağım. Hayalin de gerçek olduğunu ispatlıyacam ve bunu ispatlamanın tek yolu var."

"Ne- ne yolu oğlum ne ispatından bahsediyorsun."

"Hayal anne Hayalin gerçek mi? Yoksa benim kafamda kurduğum bir insan mı? Onu öğrenmenin bir tek yolu var."

"Nasıl bir yolmuş. Bu kerem kafan da ne var."

"Evet amca kafamda bir fikir var. Yarın herşey anlaşılacak Hayali yarın annemle tanıştıracağım annem ve sen ancak söyleyebilirsiniz hayal mi? Gerçek mi diye..."

"İyi düşündün oğlum inşallah herşey gönlünce olur."

"İnşallah amca inşallah..."

Hayatı yarın ki buluşmaya bağlıydı. Ya çok mutlu olucaktı. Ya da Kerem'in gözünde hayatı kararacaktı...

&&&

Beğendiyseniz oy vermeyi unutmayın ve yorum da atabilirsiniz...