Voorbestemd.

22.

Matthijs zit op het bed in de hotelkamer. Mona is na hun bezoekje gelijk naar de vergadering van de Ajax staff gegaan, en Kasper zit beneden met wat jongens.

Matthijs scrolt wat door zijn tijdlijn op facebook, als hij ineens een foto tegenkomt.

Matthijs de Ligt, geblesseerd, maar verveelt zich zeker niet op trainingskamp.

Staat er boven een foto van Mona en Matthijs geschreven die vermoedelijk gemaakt is door paparazzi. Matthijs heeft er helemaal niet aan gedacht, dat ook hier fotografen rond kunnen lopen. Op de foto zie je Mona die haar telefoon omhoog houdt, en een selfie maakt van hen twee. Oh die meid heeft een verkeerde invloed op hem, hij vergeet gewoon dat hij moet oppassen in het openbaar, wat ongelofelijk dom.

Als hij verder naar beneden scrolt, komt hij nog een paar keer dezelfde foto tegen met een andere kop.

Onze de Ligt geen single meer? 

What happens in Duitsland, stays in Duitsland, of toch niet...

Is deze bloedschone dame nou het zusje van Dolberg?                                                                       Betekent dit het kerstdiner in huize Dolberg voor Matthijs de Ligt?

'Shit!!' roept Matthijs en hij springt van zijn bed op.

Mona die inmiddels terug komt van de vergadering en onderweg is naar haar kamer, komt Matthijs tegen als hij zijn kamerdeur open doet.

'Mona!' roept hij paniekerig.

Mona kijkt verbaasd. 'Matthijs?'

'Heb je het gezien?'

'Wat heb ik gezien?' vraagt Mona nog steeds verbaasd.

'Dat jullie in de media zijn!' roept een kwade stem achter hen.

Mona draait zich om, die stem had ze al herkend, daar staat haar vader. 

'Dat wilde ik je dus zeggen.' fluistert Matthijs.

'De Ligt, mond dicht.'

Mona die nog steeds weinig van de situatie begrijpt kijkt haar vader aan. 'Kan iemand mij even de situatie uitleggen? Wat is er aan de hand, en waar wind je je zo over op pap?'

Haar vader's gezicht staat op onweer, dat heeft ze al wel gezien, maar ze zou graag willen weten wat er nou zo erg is. Haar vader houd zijn telefoon voor haar neus, en de foto, met verschillende krantenkoppen komt tevoorschijn. Mona haar mond valt open. Ze houd haar hand voor haar mond, kijkt Matthijs wanhopig aan. Hij haalt zijn schouders op.

'Leg maar even uit wat dit te betekenen heeft Mona Dolberg, je loopt hier stage, dan is het niet gepast om te daten met een van de spelers.' 

Mona wil haar vader onderbreken, maar hij is nog niet uitgepraat.

'En de Ligt, het is niet echt gepast om te daten met een stagaire, en dochter van je trainer, of het zusje van je medespeler. Dit had ik van jullie beiden niet  verwacht. Wat dacht je ik ben geblesseerd, dan maar m'n focus op iets anders?'

'Pap, dit is niet wat het lijkt, kom op doe is niet zo overdreven. Matthijs en ik zijn samen het drop in gegaan, om voor mij een nieuwe broek te kopen. We kunnen het gewoon erg goed vinden samen.'

Haar vader zwijgt.

'De Ligt, verdwijn nu.'

'Moon luister.' zegt haar vader als Matthijs weg is.

'Ik gun je een leuke jongen, en ik zie wat voor chemie er tussen jou en Matthijs speelt, zoiets kun je niet verbergen als het er zo dik boven op ligt. Maar ik wil het gewoon liever niet, Matthijs is een bloed goede jongen, en hij wil alles goed doen. Maar hij is wel een jongen die niet zo goed weet hoe hij zijn focus op verschillende dingen neer kan leggen. Ik wil niet dat zijn voetbalprestaties achteruit gaan.'

Mona kijkt haar vader ongelofelijk aan. 'Jij denkt, dat als Matthijs met mij gaat, dat dan zijn voetbalprestaties achteruit gaan?'

Haar vader knikt. 'Of nee nou niet helemaal zo zwart wit, ik bedoel ik geloof wel dat hij zijn best blijft doen, maar kijk even wat jou mening is over voetbal.' 

'Jezus pap!' roept Mona.

'Ik heb jou en Kasper altijd gerespecteerd, ook met de voetbal, ik loop stage bij Ajax, ik kijk elke dag tegen jongens met een bal aan hun voet aan, ik zie de hele dag door alleen maar witte goals en groen gras. Ik help die jongens met hun focus vasthouden, het ontwikkelen van een scherpere mentale gesteldheid tijdens een wedstrijd, ik help bij het behandelen van blessures, en dan durf je dit te zeggen? Serieus pap?' En nadat Mona dat er uit heeft gegooid, stapt ze op en loopt de gang door richting de ontbijtzaal waar nu niemand is. Ze gaat in de donkere kamer zitten, en ploft op de stoel neer.

Als even later de bel gaat van het eten staat ze op en loopt naar de zaal toe. Haar vader zit aan het hoofd van de tafel en wil haar aanspreken maar ze is boos, boos vanwege alles wat ze hier doet, en groot en deels ook voor haar vader en dan zegt hij nu dit. Ook de blik van Kasper ontwijkt ze. Matthijs zou hem wel bij gepraat hebben. En Kasper staat altijd hoe dan ook achter zijn vader. Matthijs schenkt ze slechts een glimlach, en eet dan zwijgend haar eten op. 

Als haar eten op is, en iedereen uitgegeten is, staat ze op en loopt naar haar kamer, ze pakt haar koffers in, en zet haar telefoon gekoppeld aan een boxje op vol volume. Daardoor hoort ze niet dat er op de deur geklopt wordt. Haar muziek van Shawn Mendes wordt onderbroken door haar beltoon. 

Matthijs belt . Ziet Mona op een afstandje staan, ze pakt haar telefoon en brengt hem naar haar oor.

'Ik sta voor je deur.'   En nadat Matthijs dat gezegd heeft, hangt hij op. Ze staat op, en opent de deur.

'Hoi.' zegt ze terwijl ze Matthijs langs haar heen loopt.

'Ik hoorde wat je vader zei.' 

'Ik weet dat ik niet af mag luisteren, maar ik was te benieuwd wat je vader tegen je zou zeggen. Dit had ik niet verwacht. Maar Mona, ik vind je leuk. Leuker dan ik ooit een ander meisje heb gevonden, en ik ga mijn uiterste best doen om jou vader te bewijzen dat ik voetbal en jou kan combineren, en zonder een van de twee te verwaarlozen.'

Mona haar ogen vullen zich met tranen. 'Dankje Matthijs. Maar ik weet niet of het gaat lukken.'

'Ik doe er alles aan Mona, ik wil jou en niemand anders.'

Mona haar ogen lopen bijna over van water, maar ze knippert het zo goed mogelijk weg. Matthijs opent zijn armen. Mona wurmt zich tussen zijn warme sterke armen en zijn warme borstkas. 

'Ik vind jou ook leuk Matthijs.'