Voorbestemd.

17.

Matthijs opent zijn ogen. Het is half 6 ziet hij op zijn wekker naast zijn bed. Hij kijkt opzij, Mona ligt vredig te slapen, ze heeft haar armen voor haar gezicht, en de deken bedekt net niet haar hele been. Matthijs kijkt naar het Ajax shirt die iets omhoog gekropen is bij haar been en ziet een klein stukje van haar roze string eronder uitkomen. Hij voelt iets kriebelen in zijn buik. Gauw draait hij zich om en sluit zijn ogen weer.

-

Als Mona haar ogen opent, kijkt ze tegen een onbekende kast aan; dan herinnert ze zich weer dat ze bij Matthijs in bed ligt, ze draait zich voorzichtig om maar de plek naast haar is leeg. Als ze op de klok kijkt staat daar op half 10. Waarschijnlijk is hij naar de Toekomst, ze hebben de laatste training en bespreking voordat ze op voetbalkamp gaan. Dat is waar ook, denkt Mona dan, ze moet nog van alles inpakken.

Ze rekt zich uit en laat zich dan uit bed rollen, ze trekt het bed recht, trekt haar kleren van gisteren weer aan, en legt het shirtje netjes opgevouwen op zijn bed. Als ze beneden in de woonkamer staat, ligt er een briefje op tafel. Morning, ik ben op de Toekomst, hier je sleutel, maak het jezelf gemakkelijk.

Mona lacht naar het papiertje en vertrekt vervolgens naar huis.

Als Mona thuis komt, pakt ze een glaasje water en loopt naar boven. Ze is druk bezig met het inpakken van haar spullen terwijl de muziek door haar kamer galmt.

Er wordt op haar deur geklopt. 'Binnen.' Antwoord ze terwijl ze Little things van One Direction uitzet.

Kasper opent de deur.

'Mona waar was je vannacht?'

'Ik sliep bij Kim dat appte ik je toch?'

'Dat is niet waar.'

'Kas, doe niet zo gek, dat is wel waar.' Antwoord Mona nerveus.

'Moon, zeg me waar was je, niet bij Kim.'

'En waarom was ik volgens jou niet bij Kim?'

'Omdat ik bij Kim was.'

'Je was WAT?'

'Ik was bij Kim, we hebben een film gekeken, ze was alleen thuis. Maar ik heb wél thuis geslapen.'

'Verdwijn.' Zegt Mona dan.

Stiekem is ze heel blij dat Kasper eindelijk haar beste vriendin een kans geeft, dan worden ze misschien toch nog familie. Maar dat zal ze Kasper nu niet laten merken want dan moet ze de waarheid vertellen en dat wil ze niet.

'Oke ik ga, maar luister heel even.' Zegt Kasper dan.

'Als je bij Matthijs was, pas wel op, Matthijs is een goede jongen, en ook zeker een goede vriend, maar zover ik weet totaal geen handig persoon met meiden, hij is iemand waarbij voetbal altijd hoger staat dan al het andere, wordt nou niet verliefd op hem.'

'Kasper, ik was niet bij Matthijs en ik wordt al helemaal niet verliefd op hem. En nu opdonderen.'

Als Kasper dan toch weggaat, en de deur achter zich sluit haalt Mona opgelucht adem. Het weekendje waar ze eerst nog zo naar uit keek, kijkt ze nu als een enorme berg tegen op. Zou het waar zijn wat Kasper zei? Is Matthijs dan echt niet zo leuk als ze denkt?

-

Als ze de volgende ochtend haar wekker hoort, opent ze haar ogen en wil zich eigenlijk gelijk weer omdraaien. Ze heeft werkelijk geen idee hoe ze zich naar Matthijs moet gedragen of wat ze moet zeggen. Ze heeft hem niet meer gezien of gesproken sinds gisteravond, terwijl ze vanmorgen in zijn bed wakker werd.

'Moon, opschieten.' Hoort ze Kasper door de deur zeggen.

En ze zal ook niet te veel met Matthijs om moeten gaan dit weekend, dan gaat Kasper helemaal flippen.

-

Mona, Kasper en Frenk stappen uit. Matthijs staat al bij de bus, Kasper stormt op hem af, en al gauw verzamelen ook de andere jongens zich om de twee heren. Mona staat nog steeds bij hun auto, ze weet niet welke houding ze aan moet nemen, Moet ze naar hem toe? Moet ze doen alsof er niks gebeurd is? Negeren? Omdat hij niks van zich heeft laten horen. Moet ze gewoon bij de jongens gaan staan? ze besluit maar gewoon naar haar vader te lopen, om de ontmoeting met Matthijs nog even uit te stellen.

-

Mona zit naar buiten te kijken, met muziek in haar oren. De jongens zitten met z'n alle aan tafeltjes van 4, de begeleiders zitten per 2 en zij zit in een twee zits in haar eentje. Ze kan precies op het tafeltje van Kasper, Jasper, Carel en Matthijs kijken, maar ze doet het niet, ze vermijd elke blik met Matthijs. Mona bekijkt haar agenda op haar telefoon, ze heeft nu een week met de jongens in Friesland, en dan beginnen haar danstrainingen weer.

'He Moon!' Roept Kasper.

Mona hoort het niet vanwege de harde muziek die ze in haar oren heeft.

'Hey MONA!' Roept Kasper nog een keer.

'Moon!' Zegt hij nogmaals als hij een propje papier tegen haar aangooit.

'Kom zitten hier.' Zegt hij als ze verbaasd opkijkt.

Mona haar hart begint gelijk als een gek te kloppen. 'Nee thanks zit hier wel goed.'

'Aaah Moon kom, Jasper is even slapen. We hebben een plekje over.'

Mona zucht. Dan zit ze dus zometeen schuin tegenover Matthijs. Hoe hard ze het ook niet wil, toch staat ze op en loopt ze naar de jongens toe waar ze naast Carel, tegenover Kasper en schuintegenover Matthijs neerploft.

De jongens zijn druk aan het praten over voetbal, terwijl Mona nog steeds haar oortjes in haar oren heeft en ondertussen wat door haar instagramfeed scrolt, ze voelt dat Matthijs haar aanstaart, maar negeert het zo hard mogelijk tot dat Carel haar oortjes uit haar oren trekt en ze door dat ze opkijkt recht in de ogen van Matthijs kijkt.

'He doe is gezellig Dolberg' zegt hij. Maar Mona hoort het niet, ze is gevangen door de blik van Matthijs, en hoe graag ze weg wil kijken het is alsof hun blikken aan elkaar vastgeketend zijn.

'He telefoon weg, wij willen wel wat meer van ons focuscoachje/fysiotherapeutje weten!' Zegt Carel dan terwijl hij haar een klein duwtje verkoopt.

Mona ontwaakt uit haar blikduel en kijkt Carel verward aan.

'Ja vertel is, wat doet deze Dolberg zoal?'

Mona die zich herstelt van haar momentje met Matthijs antwoord: 'dansen, stage lopen, naar school en series kijken.'

'En ben je single?'

Mona knikt.

'Iemand op het oog?'

Kasper ziet de blik in Mona haar ogen en wil gelijk het gesprek van afkappen. 'Niet te nieuwsgierig worden Haiting!'

'Potje kaarten?' Stelt Matthijs gauw voor. De jongens knikken, en de rest van de rit komt Mona al kaartend en de blik van Matthijs vermijdend door.