Voorbestemd.

15.

Mona opent haar ogen en kijkt op de klok. Half 10. Ze is vrij vanochtend dus ze staat langzaam op en loopt naar beneden.

Kasper is trainen, dus die hoeft ze nog niet onder ogen te komen over de gebeurtenis van gisteravond, waar hij live bij stond.

'Hey zusje' hoort ze als ze de kamer in stapt.

'Je had toch trainen?'

'Ja, maar de training is afgelast, kijk 1 keer maar buiten.'

Mona kijkt naar buiten en ziet het met bakken uit de lucht vallen. 'Ah' zegt ze voor ze snel naar de keuken loopt.

'Wat dacht je? Kasper vergeet wel dat ik gisteravond heb gezoend met Matthijs?' Zegt hij terwijl hij haar volgt naar de keuken.

'Sssh niet zo hard! Als papa het hoort, is die woest.'

Kasper begint te lachen.

'Ik had wel door dat het goed klikte tussen jou en Matthijs maar dat die je gelijk op de bek zou pakken, had ik in de verste verte niet van Matthijs verwacht.'

'Hij had bier gedronken' mompelt Mona.

Kasper begint te lachen. 'Aah vandaar die lef' 'maar hey zussie vertel is, wordt dit wat?'

Mona haalt haar schouders op en wil de boter terug in de koelkast zetten, maar Kasper gaat er voor staan. 'Nou?'

'Kas, we hebben gezoend, no big deal.'

'Wat ben jij saai zeg' zegt hij terwijl hij de kamer in loopt.

Mona denkt na. Het voelde wel goed, ze had nog nooit zo intiem gezoend. Het was niet onhandig, slecht of te klef. Eigenlijk was het precies goed.

'He niet zo dromen he! Zit je aan Matthijs te denken?'

Mona schrikt op uit haar gedachten door haar broer.

'Ik zat gewoon even te denken, mag ik?' Zuchtend staat ze op en loopt naar boven.

-

Met een lichte spanning loopt Mona de Toekomst op. De jongens van de A1 lopen richting het trainingsveld voor hun middagtraining. Kasper loopt voorop met Joël. 'Heeee zussiee' roept hij als hij Mona ziet. Ze steekt haar hand op en gaat wat zachter lopen.

Achter de groep loopt Matthijs, hij heeft een pet op en een zonnebril. Mona kijkt verbaasd. Zo ziet ze Matthijs nooit.

Mona loopt langs het trainingsveld, waar inmiddels alle jongens opstaan. 'Matthijssie, biertje?' Hoort ze Davy roepen. Kasper en Joël schieten in de lach. 'Onze De Ligt, heeft een katertje' lachen Kasper en Joël ter verduidelijking naar de andere teamspelers.

Mona loopt gauw door naar haar behandelkamer. Ze is druk bezig met de focustrainingen uitwerken, maar Mona kan haar gedachten er niet bij houden. Die zoen blijft maar door haar hoofd spoken, en ook Matthijs hoe ze hem vanmorgen zag. Straks is hij hun zoen gewoon vergeten. Ze wordt uit haar gedachten gehaald als er op de deur geklopt wordt.

'Binnen!' Roept Mona.

Haar broer opent langzaam de deur. 'We hebben vergadering, pap vroeg of je er ook even bij wilde zijn.'

Mona knikt. 'Kom eraan'

-

Mona loopt de kantine van Toekomst binnen en begroet de jongens van A1. Haar hart begint sneller te kloppen als haar ogen vallen op de jongen achterin met pet en zonnebril. Matthijs.

Ze gaat aan tafel zitten. Ze mag niet verliefd worden op Matthijs dat is echt niet handig. Ze loopt hier stage, ze had zichzelf nog zo gezegt, geen jongens.

Na de vergadering staat iedereen op behalve Matthijs. Als Frenk ook de kantine uit is, gaat Matthijs met zijn hoofd op zijn handen liggen. Mona staat op het punt om naar hem toe te gaan, maar ze durft het niet. Ze voelt zich te ongemakkelijk.

Als ze weer op kantoor zit, en haar agenda open slaat ziet ze staan.
Half 5 Matthijs de Ligt.
Haar hart gaat weer te keer, en ze heeft spontaan geen zin meer in de rest van de dag.

-

Als Tom een jongen uit de B1 de behandelkamer verlaat komt Matthijs binnenlopen. 'Hey' zegt een schorre stem. '

'Hoi' antwoord Mona.

'Gaat het? Je ziet er belabbert uit' ontsnapt er dan uit Mona haar mond.

'Veel te veel gedronken gister, ik ben niks gewend.'

'Zoiets dacht ik al ja.'

'Hele dag misselijk, geen zin in eten, hoofdpijn bah, kan nauwlijks licht hebben.'

'Je hebt het wel flink te pakken ja, morgen gaat het wel beter, kom maar op de behandeltafel liggen.'

Matthijs staat op en gaat liggen.

'Ik dimp het licht wel wat, dan kan die zonnebril af.'

'Want dan kun je mijn mooie ogen beter zien?'

Mona lacht, en haar wangen kleuren. Ze kan zich nog herrineren dat ze gister tegen hem verteld heeft dat zijn ogen mooi zijn.

'Bijvoorbeeld ja.'

Mona begint met masseren. Elke beweging die ze maakt is gevoelig voor Matthijs ziet Mona aan zijn gezicht.

'We laten het hierbij voor vandaag.' Zegt ze dan.

'Waarom?' Matthijs komt omhoog en steunt op zijn onder armen.

'Je hebt hem te veel belast, waarschijnlijk was dat avondje uit gisteren niet goed voor je enkel.' Zegt ze als ze hem aankijkt.

'Hm was die ergens anders wel goed voor dan?'

Mona lacht. 'Bijvoorbeeld?'

'Voor een avondje film kijken?'

'Wij?'

'Ja wij.'

Mona knikt. 'Lijkt me leuk.'

'Oke morgenavond? Bij mij thuis?'

Mona knikt.

'Zie ik je dan.'

Dan staat Matthijs op en loopt de behandelkamer uit.