Voorbestemd.

16.

De volgende dag staat Mona 's avonds om 8 uur zoals afgesproken bij Matthijs op de stoep. Ze klopt op de deur.

De deur gaat open en Matthijs staat in de deuropening.

'Hoi.'

'Hoi'

'Kom binnen.'

Mona stapt ongemakkelijk het huis in.

Als ze de huiskamer in stapt ziet ze dat Matthijs er werk van gemaakt heeft. Kaarsjes aan, kussens op de bank, en gedimpte lampjes.

'Ga zitten, maak het jezelf makkelijk, ik ben zo terug, oh en kies maar vast een film.'

Mona gaat op de bank zitten. Ze kijkt wat rond en pakt dan de controler van de playstation.

Hm nee geen cliché romantische film dat vind Matthijs vast niet leuk, actie? Horror? Nee horror houd zij niet van. Hungergames? Divergent? Hm ja Divergent. Ze klikt de film aan, en zet hem klaar.

'Oke welke is het geworden?' Matthijs komt de kamer ingelopen met een stokbroodje en 2 glazen cola.

'Divergent.'

'Prima.'

Matthijs ploft naast Mona neer, en start de film.

Mona kijkt opzij, ze voelt zich ongemakkelijk, Matthijs zit helemaal in de film maar zij kan zich maar niet concentreren. Dan krijgt ze het ook nog koud. Ze gaat met haar handen over haar armen. En probeert zich op de film te concentreren.

'Heb je het koud?' Vraagt Matthijs een tijdje later.

'Een beetje.' Antwoord Mona.

'Ik heb geen dekentje.'

'Maakt niet uit.'

'Maare?' Zegt Matthijs terwijl hij zijn arm opent. 'Je mag best wat dichter bij me komen, ik heb het bloedje heet.'

Mona lacht vanwege haar zenuwen. Ze twijfelt maar schuift dan toch langzaam richting Matthijs. Matthijs slaat zijn arm om haar heen, en samen kijken ze verder naar de film.

Mona ontspant steeds meer en tegen het einde van de film ligt ze heel ontspannen tegen Matthijs aan. Matthijs gaat met zijn handen door haar haren.

'Je bent mooi Mona.'

Mona verslikt zich in het chipje die ze net in haar mond deed.

Matthijs begint te lachen. 'Je hoeft niet te schrikken als iemand zegt dat je mooi bent hoor.'

Ze glimlacht.

'In dat geval, dankje.'

Matthijs kijkt haar aan. Zijn hoofd gaat dichter naar die van haar en dan drukt hij zijn lippen op de hare.

Ze zoenen passievol en stoppen alleen even om adem te halen. Als Mona zich terug in de armen van Matthijs laat vallen voelt ze hoe hard haar hart te keer gaat.

Als Mona even later op de klok kijkt zegt ze; 'Ik moet maar weer eens gaan.' Matthijs knikt ook en strijkt zijn shirt recht als hij op staat.

Mona loopt naar de deur, maar als ze hem opent verlaat een 'Nee he' haar mond. Het regent pijpenstelen, en Mona is op de fiets.

'Ik heb de auto niet, wacht anders nog even. Kijken we even hoelang de bui nog duurt.'

Mona knikt en samen ploffen ze weer op dr bank maar als het na een uur nog niet droog is, wil Mona naar huis gaan maar Matthijs verbied het. 'Straks wordt je ziek' zegt hij terwijl hij haar een kusje op haar hoofd geeft.

'Zie jij een andere oplossing dan?'

'Uh je kunt hier blijven slapen?' Zegt Matthijs dan.

Mona haar ogen worden groot. 'Blijven slapen?'

Matthijs knikt. 'Ik heb alleen in de woonkamer geen gordijnen en maar 1 slaapkamer, je zult dus bij me in bed moeten.' Grinnikt hij.

'Ik heb geen slaapkleren mee.'

'Je kan een t- shirt van mij aan? En ik heb wel een tandenborstel extra.'

'Goed dan' knikt Mona.

Mona loopt wat ongemakkelijk achter Matthijs aan als hij alle lichten uit heeft gedaan en de deur op slot gedraaid heeft.

Matthijs loopt zijn slaapkamer op. 'Nou welkom in mijn slaapparadijsje.' Lacht Matthijs. Mona lacht ongemakkelijk, ze snapt niet dat na die keren zoenen Matthijs zo normaal kan doen. Mona haar hoofd ontploft van gedachten.

Mona kijkt rond terwijl Matthijs zijn kamer rond loopt. Aan de muur hangt een foto van Ajax, de muur is grijs, en naast het grote twee persoons bed staat er een klerenkast, een stoel vol kleding en een kast met tv erop in zijn kamer.

'Hier, trek deze maar aan.' Grinnikt Matthijs terwijl hij Mona een Ajax shirt met De Ligt erop toewerpt. Mona lacht. 'Zal Kas leuk vinden.' Ze schrikt. Kasper. Hij weet niet dat ze hier is en slaapt, hij vermoord haar als hij het weet. 'Uhm ik moet wel even naar huis appen dat ik niet thuis slaap.' Zegt Mona dan.

'Snap ik' knikt Matthijs. 'Wat ga je zeggen?'

'Dat uh dat ik bij Kim slaap, denk ik.'

Matthijs knikt begrijpend. 'Snap ik.'

'He trek je hem nog aan?' Zegt Matthijs wijzend op het Ajax shirt in haar handen als ze klaar is met haar appje.

'Ohja' 'uhm Matthijs?'

'Ja wat is er?'

'Wil je je even omdraaien?'

Matthijs glimlacht. 'Maar natuurlijk, sorry'

Terwijl Matthijs naar de muur kijkt, kleed Mona zich snel om. Ze trekt haar broek aan, en kijkt naar haar string, hopend dat het shirt er netjes overheen valt. Dan trekt ze haar blousje en hempje uit, trekt vlot het shirt over haar hoofd, en bind de loshangende krullen, samen in een grote knot op haar hoofd.

'Oke je kan omdraaien.'

Matthijs draait zich om, en kijkt zijn ogen uit. 'Wauw Moon'

Mona lacht verlegen en gaat gauw in bed liggen met haar rug naar hem toe. Als Matthijs zijn shirt uit doet, en Mona hem zijn riem los hoort maken, draait ze zich om. 'Hey jij ook omdraaien.' Ze schrikt, en draait zich snel om.

Als Matthijs ook in bed ligt draaien ze zich allebei van elkaar af.

'Weltrusten.'

'Weltrusten.'