Een aantal weken later loopt Mona de Toekomst op. Ze heeft al vele lesjes van Bert gehad wat betreft fysiotherapie, en is oprecht goed in het uitvoeren van massages. Ze heeft zelfs al een aantal jongens van de B1 behandeld. Bert is trots op Mona. Mona heeft ook al veel trainingen van Ajax geobserveerd, en ze weet nu aardig bij wie welke valkuilen zitten wat betreft focus. Vandaag is de eerste focustraining.
Lichtelijk gespannen loopt Mona het trainingsveld van Ajax 1 op. Frenk, haar vader ziet haar aankomen en roept de jongens bij elkaar.
'Goed jongens, vandaag is de eerste focustraning, Mona zal jullie op het moment dat zij ziet dat de focus er niet 100 procent is apart roepen en er met jullie overpraten, of eventueel tips geven. Gesnopen?'
De jongens knikken. 'Goed, we beginnen met slalom, en uiteindelijk schieten in het goal. De pionnetjes staan klaar.' De jongens pakken een bal en beginnen.
Joël en Kasper beginnen. Mona kijkt geconcentreerd naar de houding tijdens het uitvoeren van de oefening van de jongens. Joël mag zijn schouders iets naar achter doen, zodat het lichaam een openlijke houding krijgt, en meer kracht zetten kan. Ze zal eens opletten of hij dit vaker doet, en bij meerdere oefeningen.
Als alle jongens zijn geweest 2 keer zijn geweest, beginnen ze aan hun laatste ronde. Weer starten Joël en Kasper. Als Joël zijn bal naast schiet stopt Mona het spel.
Ze loopt naar Joël toe.
'Op het moment dat je de bal hebt, en je schouders iets naar achteren doet, niet overdreven maar iets' Mona drukt zijn naar voor gebogen schouders iets maar achter. 'dan kun je je schot sterker maken, en dan kun je hem ook beter richten.'
Joël lijkt verbaasd maar probeert het dan toch.
Hij dribbelt met de bal rond de pionnetjes.
'Let op je schouders' zegt Mona terwijl hij het doet.
Hij luistert naar het advies van Mona en schiet met volle vaart de bal links in de hoek. Joël springt omhoog.
Mona lacht tevreden. 'Hou vast dit Joël.'
Gedurende de rest van de training neemt ze nog wat jongens apart, tijdens een aantal oefeningen. Ze geeft ze kleine tips, en alle jongens luisteren getrouw naar Mona.
Tijdens het partijtje aan het eind van de training vallen Mona haar ogen op Matthijs de Ligt. Hij is snel, en technisch, maar heeft een matige houding. Ze observeert hem eventjes, maar legt dan toch het spel stil. Matthijs die op dat moment de bal had, schopt gefrustreerd tegen de bal aan. Mona kijkt verbaasd.
'Matthijs? Zou je even willen komen.' Matthijs kijkt op. En overduidelijk met moeite komt hij naar Mona toe.
'Je techniek is sterk, dat is te zien, je bent ook snel, maar je houding is matig. Je hebt weinig focus. Dat kan verschillende redenen hebben:' maar Mona kan haar zin niet afmaken, want Matthijs valt haar in de reden.
'En wat weet jij daarvan? Je voetbalt niet eens.'
Mona is verbaasd over de tegenspraak van Matthijs, dat had ze totaal niet verwacht. Maar het was wel iets wat herkenbaar was. Zij zou ook zo reageren. In discussie gaan heeft geen zin, dus ze pakt er een andere tactiek bij.
'Ik weet dat jij nu denkt jezus mens hou je mond, maar als je mij de kans geeft om jou te helpen, dan wordt je nog beter. Een betere focus maakt hoofdpijn na de wedstrijd minder, minder kans op blessures, en langere concentratie.'
Ze ziet dat Matthijs twijfelt.
Matthijs is een goede speler, dat vertelt haar vader ook, hij is gedisciplineerd, drinkt niet maar heeft wel vaak hoofdpijn na een wedstrijd. Voor Mona valt dat puzzelstukje nu op de plaats, alleen ze weet niet of Matthijs dat puzzelstukje hetzelfde ziet als zij.
'Dus? Ga je eigenwijs verder? Of ga je mij je laten helpen?' Gaat Mona verder als Matthijs niet reageert. Mona is erg vastbesloten. Ze heeft een doel; daar gaat ze voor, hoe dan ook.
'Waarom zou je me helpen? Dit is maar stage, als jij problemen bij ons aankaart, aantoont aan je begeleider dan heb je je punten binnen.'
Mona die steeds verbaasder wordt van Matthijs, laat zich niet van haar pad afbrengen.
'Ik wil mensen helpen Matthijs, daarom doe ik deze opleiding, ik vind het interessant om mensen te helpen om aan hun focus te werken, ook vind ik het interessant waar focus invloed op heeft. Ik doe stage, stage voor iets wat ik leuk vind. Ik wil je helpen, maar als jij zo doet, dan kan ik je niet helpen. En slechts zeggen waar je focusproblemen liggen en op welke momenten.'
En na dat gezegd te hebben loopt ze terug naar de andere jongens, die inmiddels al weer verder zijn gaan spelen.
Als de training afgelopen is, komen er verschillende jongens naar Mona toegelopen, ze maken een praatje, of stellen wat vragen over de training en tips die ze gekregen hebben. Mona ziet dat Matthijs richting de kleedkamer loopt.
Mona loopt de kantine in, ze besteld bij Anniek een ice tea, en neemt plaats aan een van de tafeltjes.
'Hey Moon!'
Mona die even in gedachten verzonken was kijkt op.
'Heey broertje!' Lacht ze.
Kasper kijkt zijn zus aan. 'Uhm broer voor jou!' Mona lacht en haalt haar tas van de stoel naast zich.
Kasper neemt plaats. 'Wat was dat met Matthijs Moon?' Mona haalt haar schouders op.
'Beroepsgeheim' knipoogt ze. 'Aah ik ben je broer!' Mona knikt. 'En onderdeel van Ajax 1.'
Kasper die het duidelijk niet leuk vind wat zijn zusje zegt zucht.
'Nee grapje, niks ergs hoor; maar hij stond niet zo open voor de focustips als de andere jongens.'
Kasper begint te lachen. 'Nee de andere jongens staan niet open voor de focustips, ze zijn geintereseerd in de persoon die de focustips geeft.' knipoogt hij.
Mona haar wangen worden rood. 'Ik doe gewoon m'n werk.'
Kasper lacht. 'Weet ik zusje, maar je ziet er wel leuk uit, en dat vinden zij ook.' Kasper staat op als de andere jongens ook de kantine inlopen.
'Nou zie je vanavond zusje!'
JE LEEST
Voorbestemd.
FanfictionZe is het zusje van een bekend voetballer, de dochter van een bekende trainer, maar intreseeert zich eigenlijk totaal niet in het vak van haar vader en broer, laat staan dat ze zich bezighoud met andere voetballers. Oh en ze valt ook niet op blond...