Voorbestemd.

3.

Heee, dit zal een wat korter hoofdstuk zijn, maar vanaf daarna zullen er weer langere hoofdstukken komen. Ik hoop dat jullie het leuk vinden, enjoy!

'Lang zal ze leven, lang zal ze leven, lang zal ze leven in de gloria, in de gloria, in de gloriaa!' 

Haar vader en moeder lopen zingend haar kamer in. Ook haar broer loopt met zijn brakke hoofd achter zijn ouders aan. Mona die nog helemaal niet in de stemming is om een feestje te vieren, gaat zuchtend rechtop zitten.

'Oh mijn dochter is volwassen!' Zegt haar moeder ontroerd. 'Kijk d'r zitten dan Frenk, ons kleine meisje is al zo groot!' Frenk, hun vader knikt enkel. 

Kasper die achter hun ouders staat maakt hun moeder belachelijk door haar overdreven te imiteren. Mona schiet bijna in de lach.

Als ze aan een gezellig gedekte tafel zitten, merkt Mona dat ze geen zin in eten heeft, maar om haar moeder toch een plezier te doen eet ze een broodje. Ook Kasper heeft weinig eetlust ziet ze. Maar dat is ze gewend bij hem. Hij gaat wel vaker stappen.

Een paar uur later, als een groot deel van haar familie er is, zit Mona met haar handen op haar hoofd. Een drukkende pijn vult haar hoofd.

'Dat heet nou een kater zusje' fluistert Kasper als hij even langsloopt om vervolgens in de stoel iets verder plaats neemt. 

Ze lacht. 'Pfff'

De deurbel gaat. 

Mona die de gehele dag de deur al open doet staat net haar moeder te helpen met hapjes kaas snijden. 

'Kas doe even open.' 

Kasper staat al op als haar moeder die net op de klok keek roept: 'Nee Kas nee, Mona doe open' 

'uh? Oke?' 

Mona die een beetje verbaasd naar de deur loopt opent hem. Er staat een man met een grote doos met een strik erop buiten. 'Cadeautje' zegt hij knipogend. 

Haar moeder en vader die inmiddels achter haar zijn komen staan zeggen in koor. 'Maak open dan!' 

Als Mona de doos geopend heeft, valt haar mond open. 'Een nieuw bed???' Roept ze. 

'Ja een 2 persoons, je bent nu 18, er zal een moment komen dat je niet meer alleen slaapt.' Knipoogt haar moeder. 

Mona die haar geluk niet op kan, springt haar vader, moeder en broer die nu de gang ook inloopt om de hals. 'Oh Dankjewel!!!' Gilt ze.

'S avonds als alle visite weg is, behalve haar oom en tante zetten haar oom en haar vader het nieuwe bed in elkaar, een half uurtje later staat haar gloednieuwe donker grijze boxspring klaar voor gebruik. Als ze nog gezellig wat gedronken heeft met haar oom en tante; gaan zij naar huis.

Mona springt op; 'weltrusten!' 

En na gedoucht te hebben laat ze zich vallen in het grote bed. 

'Perfect' mompelt ze, en al gauw valt ze in een diepe slaap.