Aşk Tuzağı (AyTol) (BİTTİ)

AŞKIM, SENİ ÇOK SEVİYORUM!

BİLİYORUM BÖLÜM ÇOK GEÇ  GELDİ BU ARADA HİKAYEMİN OKUNMA SAYISI 1B Yİ GEÇMİŞ GİRMEMİŞ OLMAMA RAĞMEN. NASIL MUTLU OLDUM BİLEMEZSİNİZ. HEPİNİZİ SEVİYORUM. OKUYAN GÖZLERİNİZE SAĞLIK.💕

(Aybüke)
Kızlarla mekandan ayrıldıktan sonra onlar kendi evlerine ben kendi evime  geçmiştik. Bu gece beraber kalıcaktık. Bu yüzden kendilerine kıyafet almak için, gitmişlerdi. Benim aniden oradan gidelim dememle hepsi birden endişenmiş ne oldu diye bissürü soru sormuşlardı. Hiç birinin sorusuna cevap vermemiştim. Çünkü ona o kadar kızgındım ki. Orada bana söylediklerinden sonra hiç bir şeyi duyamıyacak vaziyete gelmiştim. Ne demişti
'sadece yardım etmek istedim.
yanlış anlama'.. bunu düşünürken evdeki her şeyi dağıtmak istedim bi an. Belki fazla tepki gösteriyordum ama
Onun bu sözleri sinirime dokunmuştu. Kendisini ne sanıyordu o. Hemen ondan etkileneceğimi, onunla beraber olmak istediğimi falan mı?
Böyle düşünürken bi an sakinleşmek için mutfağa geçip su aldım. Bi yandan da neden o sözü söylemesi bu kadar zoruma gitmişti. Diye tekrar düşünmeye başladım. Ben bu adamı tanıdıktan sonra neden onunla ilgili hep düşünüyordum. Neden?
:)

(Tolga)
Aybükeyle konuşurken daha cümlelerimi bitiremeden gitmişti.
Ben ne yapmıştım ya. Kendini nasıl hissetti,Allah bilir. O gidince bende arkasından gittim bizimkilerin olduğu masaya ama kızlardan hiç biri yoktu. Gitmişlerdi.. Burak konuşmaya başladı.

(Burak)
Ne oldu da Aybüke bu kadar sinirlenip de eve gitmek istedi acaba.

(Eren)
Hiç bir fikrim yok.
" Bu arada Tolga sen nerde kaldın ya. Çoktan gittiler kızlar."

(Tolga)
Geldim işte.Bu arada benim de bi işim çıktı da. Kalksam iyi olacak. Siz oturun,keyfinize bakın.

(Burak)
Ciddi bişey yok demi?

(Tolga)
Yok yok ,yani gitmem lazım sadece.

( Burak )
O zaman bizde kalkalım demi Eren?  hem kızlar da gitti zaten.

(Eren)
Tamam olur. Kalkalım.

Der ve hesabı ödeyip hepsi mekandan ayrılır.

(Tolga)
Burak ve Eren gittikten sonra sahil kenarına gittim. Denizin dalgalanan sesini duyuyordum. Kokusunu hissediyordum. Bi yandan da yaptığı hatayı düzeltmek için ne yapsam diye düşünüyordum..
O sözleri söylememeliydim. Ama konuşmama fırsat verseydi Aybüke,belki de onu demek istemiyeceğimi anlayacaktı.
Aralarını düzeltmesi lazımdı, Aybüke den özür dilemeliydi.
Çünkü böyle kendimi iğrenç bi adam gibi hissediyordum.
Yarın çekimler başlıyordu. Onunla orda konuşup da gönlünü alacaktı.
Bu iyi olmuştu. En azından onu orada görecektim ve ilk fırsatta kendimi affettirecektim.

( Aybüke )
Artık onu düşünmeyi bırakıp da hazır mutfaktayken  kızlar için yemek yapmaya başlamıştım. Poğaça, börek,sarma,kek  derken  bi kaç çeşit de yanlarına daha dün yaptığım yemek ten de koydummu sofra hazırdı.
"Kapı çalar" kızlar gelmiştir.
İlayda ve Meriç kapının önünde açılmasını bekliyordular. Aybüke kapı deliğinden onları görünce gıcıklık olsun diye kapıyı hemen açmaz Meriç neredeyse kapıyı indirecek gibi vururken kapıyı  açar.

(Meriç)
Sanki belediye den mi geldin kapıyı açmak için. Sonun da yani. İki saattir bekliyoruz kapıda.

(İlayda)
Biraz sakin Meriç. Bu arada sen harbi niye geç açıyorsun kapıyı bizi de dışarı da bekletiyorsun.

(Aybüke)
Gıcıklık yapmak istedim. Ne var bunda. Kankalarıma böyle yapmıyacaksam kime yapıcam dedim ve kocaman gülümsedim.

(Meriç)
İnsan bi içeri davet eder ya sen nasıl ev sahibisin hem kapıda bekletiyorsun,hem de içeri bile davet etmiyorsun. Ayıp ayıp.