one and only // sebaek

21- Masum olma, arsız ol

offfff aşırı saçma bir bölüm oldu şimdiden hem bunun için hemde varsa hatalarım için kusura bakmayın,, ha birde handjob blowjob falan filan müstehcen sahneler haberiniz olsun iyi okumalarr

Kemerimi tutmaya devam eden Baekhyun cevap bekleyen gözlerle benim gerginlikten dolayı kısılmış gözlerimin içine derin derin bakıyordu ancak bilmiyordu, tam şu durumda ne söylemem gerektiğini düşünemediğimi. Ne söyleyemem gerektiğini bilmediğim gibi, düşünemiyordum da, beyin işlevlerim durmuş gibiydi. Ağzımı açıp da bir şeyler söyleyemeyeceğimi fark edince sertçe yutkundum.

Onun için özel olmak istiyordum, ama bu şekilde değil...

"Hastayım," diyebildim cevap olarak, aklıma gelen ilk şeyi söyleyivermiştim direkt. Fakat beklediğim karşılık Baekhyun'dan küçük bir kahkaha kazanmak değildi. "Sehun, biz öpüştük az önce, hemde ağızdan ve birkaç kez. Biliyorsun değil mi?"

Farkında değildim, tamam mı? Aklımı başımdan alıp ta öbür diyarlara fırlatan oydu! Ben en son hastaydım, şimdi kontrol ediyordum ve hâlâ hastaydım, ama biz öpüşmüştük. Hemde ağız yoluyla ve birkaç kez, kaçtı acaba? Of, hastalığımı Baekhyun'a bulaştıracaktım, çoktan bulaştırmış olabilirdim bile!

"O zaman niye öpüyorsun be, madem hasta olduğumun farkındasın!" Bir hışımla onu üzerimden itekleyince boşluğuna denk gelmiş olacak ki geriye doğru savruldu fakat düşmedi. "Çünkü seni öpmek istiyorum, ha birde hasta olmak. Benim yüzümden hasta olduğun gerçeği kaç gündür canımı sıkıyor. Madem hastasın, birlikte hasta olalım."

"Sen manyaksın," dedim inanamamazlıkla kafamı iki yana sallarken, akıl karı değildi bu. Ne demek ben hastayım diye hasta olmayı istemek? İnanılmazdı, gerçekten ona inanamıyordum.

"Yeni mi fark ettin bunu? Hadi, biraz daha oynaşalım ki hasta olabileyim. Bünyem güçlüdür benim, öyle kolay kolay hasta olamıyorum." Hareketlendiğini gördüm ve bir an sonra dudakları dudaklarımın üzerinde, eli belime dolanmış beni kendine doğru kaldırıyordu. Hasta hasta birini öpmek iğrençti, Baekhyun'un yerinde olsam benden en uzak köşeye kaçar ya da ağzımın içine falan kusardım, kimse hasta biriyle öpüşmek istemezdi, şey, Byun Baekhyun dışında tabii. Byun Baekhyun'u anlayamadığım sıradan bir gündü yine. İyi bok yemişti beni öperek, umarım hastalıktan yataklara düşerdi de pişman olurdu bu yaptığına! Tamam tamam, o kadar da değil, iki güncük hasta olsa yeterdi ona akıllanması için, daha fazlasını kaldırmazdı yüreğim.

Baekhyun yavaşça alt dudağımı dişlerinin arasına aldı ve gözümün içine baka baka utanmadan ısırdı, neyse ki canımı çok acıtmamıştı da çığlık atmamıştım, onun yerine yanlışlıkla inlemiş olabilirdim. Hasta olduğum içindi, hastaydım yahu o yüzden. "Sehun," Dudaklarını dudaklarımdan uzaklaştırıp kulağıma çıkardığında titredim, dudaklarını kulak mememe sürtüyordu sırf ben huylanayım diye! "Daha önce hiç kendine dokundun mu? Utanma ve dürüst bir çocuk ol, kurabiyem." Onu itmek için omzunu kavrayan ellerim durdu, itemedim, onun yerine tişörtünü sıkıca kavradım çünkü fena kasılmıştım.

Yanaklarımın pembeleştiğine adım kadar emindim. Üstelik ellerinin tekrardan kemerimde olduğunu ve bu sefer tereddüt etmeden çözdüğünü hissetmek işleri daha da çıkmaza sokuyordu, ne kadar utandığımı veyahut zor durumda olduğumu göremiyor muydu? "Cevap ver," Gözümün altını öperken fısıldadı, gözlerim kendiliğinden kapanıverdi. Ancak cevap vermedim, veremiyordum da ondan, hani hastaydım ya ben...

Ne durdurabiliyordum onu, ne de cevap verebiliyorduk ona. Sap gibi kalakalmıştım.

Baekhyun kemerim ile düğmemi çözdü, şimdi ise fermuarımı indiriyordu.