Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Byun Baekhyun ile çıkmak fena değildi.
Kimi kandırıyorum, bu on yedi buçuk yıllık hayatım boyunca yaşadığım (ve yaşamaya devam ettiğim, mümkünse hep edeceğim) en çılgınca şeydi ve aman tanrım birine bu hissi nasıl açıklayabilirim bilmiyordum çünkü lanet olsun, Byun Baekhyun ile çıkmak çok fenaydı, dehşetti, mükemmeldi ve muhteşemdi, ayağınızı yerden keserdi- mecaz anlamda değil, yemin ederim. Bir kere Byun Baekhyun ile çıkmanın en güzel tarafı Byun Baekhyun ile çıkmaktı, inanın bana şu an ne saçmaladığım hakkında bir gram fikrim yoktu, aklımı Byun Baekhyun ile kaçırdım, muhtemelen Baekhyun kafamı gözümü ısırdığı bir an yanlışlıkla beynimi de ısırmış ve zaten onu düşünmekten başka hiçbir vasfı olmayan küçücük beynimi yemiş bitirmişti. Ağlamak istiyordum, beynimi yediği için değil, ısırıklarının bıraktığı morlukların canımı acıtmasından da değil, annemin sürekli kulağımın dibinde Baekhyun'u akşam yemeğine davet etmem gerektiğini sayıklaması hiç değil (ama belki olabilir), yirmi dört saat on yedi dakikadır Baekhyun ile yüz yüze, diz dize, burun buruna, tamam hadi biraz daha gerçekçi olalım, dudak dudağa görüşemediğimizden değil fakat bekleyin bunun için de ağlayabilirdim, yine de bunlardan daha büyük bir sorunum vardı: Ben Byun Baekhyun'a sırılsıklam aşık olmuştum ve hay anasını satayım, onu aklımdan bir türlü çıkaramıyordum. Sizi temin ederim kullandığım hiçbir cümleyi mecaz olarak kullanmıyorum, birebir gerçek anlamıyla kullanıyorum yahu bilin istedim. Yani diyorum ki, ben harbi harbi Byun Baekhyun'u aklımdan bir saniyeliğine dahi olsun ç-ı-k-a-r-a-m-ı-y-o-r-u-m. Sırılsıklam derken ise- Ya da her neyse, bunu açıklamamalıyım sanırım. Byun Baekhyun'u çok seviyorum diye ağlamak istiyordum. Birazcık da onun yüzünden hayatımın kontrolünü ellerimden kayıp düşürdüğüm için ağlayasım vardı, onu düşünmekten hayatıma devam edemiyordum, hayattan kastım kesinlikle Jongin'in gevrek gevrek sırıtarak dediği gibi ders çalışmak değildi tabii ki ya ne alakası vardı sanki benim hayatım yalnızca annem, Baekhyun ve ders çalışmaktan ibaretti.
Bir kere ben henüz dünyayla bağlantımı kesmemiştim tamam mı? Jongin kestiğimi savunuyordu ama bence yanılıyordu. Yalnızca Baekhyun ile gerektiğinden fazla mesajlaşıyorduk (günün her saati, boş bulunduğumuz her an) ve belki biraz Baekhyun hakkında Jongin ile veya annemle gerektiğinden fazla konuşuyor olabilirdim ancak o da Baekhyun'un mükemmelliği ve aptallığı yüzündendi. Ayıptır söylemesi Byun Baekhyun tabiri caizse anlata anlata bitiremeyeceğiniz kadar mükemmel birisiydi, yani çoğu zaman yalnızca bana gösteriyordu bu yanını, e böylece benim de çenem bir türlü kapanmıyordu ne yapabilirim? Jongin gittikçe aptallaştığımı, beynimin Baekhyun yüzünden eridiğini ve onu iyice tanrısallaştırdığımı söylüyordu: belki de yanılmıyordu. Anneme göreyse bu tamamen aşktı, ki bu beni utandırıyordu çünkü ben bu yaşıma kadar annem dışında hiç kimseyi bu denli beni havalara uçurtacak derecede sevmemiştim, Baekhyun ilkti, her şeyimin ilki. Jongin bunu yanlışlıkla ağzımdan kaçırdığımda bana gülmüştü, ama sorsanız daha bir erkekle değil öpüşmek- Amanın, arsızlaşıyordum iyicene, hep Baekhyun yüzündendi.
