one and only // sebaek

28- Yeni bir şarkı açmak

aaa ben bölümü bitirmişim atmayı unutmuşum kaç gündür taslaklarda duruyo fkdldsşclşd neyse canlarım hatalarım varsa kusura bakmayın bu arada bölümde azcık smut tarzı şeyler var hadi iyi okumalar ✨🌼

(medya'da canımın en içi biricik liderimizin mükemmel şarkısını koydum bol bol dinleyelim eheh)

Byun Baekhyun'un hayatının bir parçası, büyük bir parçası, olmaya o kadar alışmıştım ki onun da aslında hayatımın kocaman bir parçası haline geldiğini çok sonradan fark etmiştim. Onun hayatının parçası olmaya alışmaktan onun benim hayatımdaki yerini ve önemini görmezden geldiğime inanamıyordum fakat işte şimdi yatağında oturmuş, kafam göğsünde, gözlerim ise tavanda bunları düşünüyordum yüzümde tembel bir sırıtmayla. Az evvel yaşadığım, küçük bir bakıma Baekhyun'un da yaşadığı, haz sonrası yorgun düşmüş ve parmaklarımızı birbirine dolayıp biraz kestirmeye karar vermiştik ancak ben yine dalmıştım onlu düşüncelere.

Mesela birkaç ay öncesi delinin biri çıkıp Byun Baekhyun adlı çapkın herifin beni tavlayacağını (tamam tamam biraz da ben ona düşmüştüm kabul edeceğim), büyükannesinin önündeymişiz, annemin yanındaymışız veyahut insanların arasındaymışız fark etmez beni öpmesine göz yumup ona bir güzel karşılık vereceğimi, hatta canıgönülden ayıplı şeyler yapmasına bile izin vereceğimi, Luhan ile olan didişmelerine alışacağımı, hayatımda duymadığım küfürlerin kulağıma ninni gibi geleceğini söylese büyük ihtimal gülmekten sahiden ölürdüm oracıkta. Ancak aşık oluşumdan mıdır nedir bilmem, artık bunların hepsi bana fazlasıyla doğal geliyordu çünkü ben resmi olarak Byun Baekhyun'un hayatının bir parçasıydım. İstesem de kopamayacağım bir parçası haline gelivermiştim ve bundan garip bir şekilde memnundum.

Yani şöyle ki; Baekhyun'un utanç verici iltifatlarını duymadan, serseri hallerini görmeden, onunla saatlerce oynaşmadan, derine inecek olursak evlerine gidip genellikle küfürlerin ve tekmelerin havada uçuştuğu Luhan ile olan kavgalarına şahit olmadan bir günümün geçtiğini hayal bile edemiyordum. Korkunç olurdu, bomboş. Bu yüzden Baekhyun'u uzun bir süre bırakmaya niyetim yoktu, onun da benimle aynı düşüncede olmasını umuyordum ki görünüşe bakılırsa öyleydi zira benden bir saat haber alamayınca dahi ortalığı ayağa kaldırıyordu.

"Baekhyun," Aniden aklıma gelen haberle bir heves adını söyleyiverdim, başımı yasladığım göğsünden kaldırıp yakışıklı yüzüne baktığımda çoktan gözlerini bana diktiğini görmek beni hem utandırmış hem de sevindirmişti. "Söyle, kurabiyem."

Tam ağzının kenarında menim kalmış hehe diye berbat bir espri patlatacaktım ki bundan hemen vazgeçtim çünkü benim gibi bir çocuğa yakışmazdı, yine de Baekhyun'un yanağında gerçekten menim kalmıştı ve bunu utanmadan nasıl yok edeceğimi düşünüyordum. "Annem birkaç gün sonra uzakta bir yere gidiyor, biliyorsun şeyi için, şey... işi." Yanağındaki şey sinirimi bozuyordu ve ben ne yazık ki konuşurken gözlerimi oradan alamıyordum! Gözlerimin yanağında fazla oyalandığını fark etmiş olacak ki Baekhyun istemsizce elini yanağına atıverdi, sonra beni daha da çok utandıran bir şey yapıp parmağını ağzına götürdü ve resmen gözümün içine baka baka yaladı.

Yüzümü buruşturdum, hâlâ bunu iğrenç buluyordum fakat durumun bir gün kafamı Baekhyun'un malum bölgesine dayadığımda değişeceğini düşünüyordum, doğrusu Jongin öyle olacağını söylemişti. Tanrım, Jongin neden bana böyle iğrenç şeyler anlatıyordu ki?! Yine de bir yanım onu birazcık haklı buluyordu çünkü konu Baekhyun olduğunda kendimi ondan iğrenirken göremiyordum...

Her neyse!

"Devam et," deyince Baekhyun sırıta sırıta, sertçe yutkunduktan sonra en son ne dediğimi düşündüm, Baekhyun iki saniyede aklımı başımdan alıvermişti işte. "Haa, şey diyordum... Annem dedi ki organizasyon işi gece yarısına doğru bitebilirmiş yani o saatte tek başına eve dönebilmesi hem zor olurmuş hem de uzun sürermiş, bu yüzden belki geceyi orada bir otelde geçirebilirmiş."