one and only // sebaek

23- Görev: Baekhyun'u pişman ettir

ıhhh çok saçma ve kısa bir bölüm oldu farkındayım okuduktan sonra siz de fark edeceksiniz o yüzden hemen ortadan kaybolmalıyım iyi okumalarr

"Sırf Baekhyun'a sinirlisin diye yemeden içmeden kesemezsin kendini, Sehun. Yemeğini yemeyeceksen ben alıyorum." Jongin bir elini çok çok uzak diyarlara dalıp giden gözlerimin önünde salladığında silkinerek kendime geldim ve ona dümdüz baktım, hiç de bile kendimi yemeden içmeden kesmiyordum Baekhyun'a sinirliyim diye, hem ben Baekhyun'a sinirli dahi değildim ki, hah, o kimdi de ona sinirli olacaktım? Tanımıyordum öyle birini.

"Hayır, yiyorum, görmüyor musun?" diyerek yemeğinden bir kaşık aldım, gözüne sokmak istercesine ağır ağır ağzıma götürdüm ve büyük bir yavaşlıkla çiğnemeye başladım. Jongin yalnızca göz devirmekle yetinmiş, benden hayır gelmeyeceğini anlayınca geri önüne dönmüştü.

"Nasıl hissettiğini biliyorum, Sehun, ama üstesinden gelmek zorundasın. Üç gün oldu, üç! İlk iki gün ağlama evresindeydin, şimdi de boşluk evresindesin, bu böyle olmaz." Bilgiç bir şekilde konuşmaya başladı. "Bak, insanların hayatına burnunu sokamaz veya seçimlerine karışamazsın, biliyoruz bunu değil mi? Baekhyun senin sadece... bir arkadaşın, çok hoşlandığın bir arkadaşın ve Tao'da benim çok hoşlandığım bir arkadaşım, bu kadar. Onlara karışamayız, istedikleri kişiyle yatıp kalkarlar, hatta istedikleri kişiye aşık bile olurlar ve bu bizi hiç ilgilendirmez. Tamam, biraz ilgilendirir ancak bu bize karışma hakkını vermez çünkü biz onların ne sevgiliyiz ne sahibi. Anlıyor musun beni? Bak bana, ben oturup ağlıyor muyum ya da üzülüyor muyum Tao başkalarıyla birlikte oluyor diye? Hayır, sen de böyle olmalısın. Boşver şu mesajı, Baekhyun'dan uzaklaşacağına veya kendini dünyadan soyutlayacağına git Baekhyun'a yapış, eğer çok bozulduysan hesap bile sorabilirsin, ama bu şekilde hiçbir şey elde edemezsin. Başkasıyla yatıyorsa onu buna pişman ettir, ne dediğimi anlıyorsundur umarım." Jongin nihayet kurduğu rapunzelin saçı kadar uzun cümleyi bitirdiğinde derin bir nefesi ciğerlerine çekti ve sonra bana imalı imalı göz kırptı, elbette ne dediğini anlamıştım. Doğrusu, haklıydı, yani kabul etmek istemesem bile doğruyu söylüyordu, mantıklı geliyordu ya, niye umursuyordum ki? Haklıydı, hiçbir şeyiydim onun, sanki çıkıyorduk da o beni aldatıyordu yahu, yalnızca hayatını yaşıyordu işte. Ona karışamazdım, ne haddimeydi ki? Bunun olacağını zaten biliyordun, Sehun, tabii ki Baekhyun gönül eğlendirecekti, bunu bile bile seven sendin. Yani zırlamayacaktın çocuk gibi, hiçbir şey değişmiyordu çünkü.

"Haklısın," Tek diyebildiğim bu oldu ve başımı onu onaylayan biçimde ağır ağır salladım. "Bana ne ya, değil mi? İstediğini yapabilir, ona karışamam."

Jongin dudaklarına büyük bir gülümseme yayılırken başını salladı, dudaklarında tam da çocuğuyla gurur duyan anne gülümsemesi vardı lakin bunu ona söylemeyecektim. "İşte böyle, sonunda anlayabildin şunu. Bak, ne yap biliyor musun, okul çıkışı evine git. Biraz yapış çocuğa yoksa kaptırırsın Tao'ya."

Yanaklarımın kızardığını hissettim, ne zaman konu Baekhyun olsa böyle kızarıp morarıyordum işte. "Of, sen de biraz yapış Tao'ya, uzak dursun sevdiğimden."

Jongin gözlerini kısarak bana bir şey söylemeye çalışır gibi uzun uzun baktı, eh, anlamadım tabii ki, anlamadığımı fark edince ise konuşmaya karar verdi. "Salak değilim herhalde, bu karşında gördüğün yakışıklı çocuk varya (ben yani), saman altından su yürütüyorum oğlum. Her gün mesajlaşıyoruz biz, olacak bu iş bak göreceksin."

"Umarım olur da bırakır Baekhyun'umun peşini," dedim yüzümü ekşiterek, Tao'dan bahsetmek bile beni iğrendiriyordu, tüylerimi diken diken ediyordu yemin ederim, ben bir insandan hiç bu kadar nefret etmemiştim. Her ne kadar Jongin'in Tao denilen heriften daha iyilerini hak ettiğini düşünsem de önemli olan Jongin'in mutluluğuydu yani umarım o çocukla çıkardı, çıksın da kurtulalımdı. Ben artık rahat rahat sulanmak istiyordum Baekhyun'a, aramıza hep bir engelin çıkmasını istemiyordum.