De Bucket List

8

"Ik weet echt niet waar je het over hebt," zeg ik op een kalme toon, in een poging haar rustig te krijgen. Het helpt alleen niet, ze begint alweer te schreeuwen.

"Ja, ja. Je weet niet waar ik het over heb," zegt ze op een ongeloofwaardig toontje. "Je liegt gewoon. Echt niet te geloven dit."

"Char, ik weet het echt niet. Ik meen het! Daar ga ik toch niet over liegen? Vertel me nou gewoon rustig wat er is gebeurt." 

Charlotte kijkt me hoofdschuddend aan en begint weer te tieren. "Rustig? Ik moet rustig blijven? Nou, ik zal je vertellen wat er is gebeurt: Dat vriendje van jou heeft namelijk net Sam en John in elkaar geslagen. Daarom ben ik totaal niet rustig!" 

"Dat vriendje van mij, wie bedoel-" vraag ik nog steeds onwetend. Ik heb echt geen idee waar ze het over heeft. 

"Die stomme barman natuurlijk," onderbreekt ze me. "Die arrogante klootzak waar je mee omgaat. Sam en John zijn alle twee naar de dokter geweest net en ze willen niet meer over straat omdat ze er zo toegetakeld uit zien. Je wordt dus bedankt!" 

Nu word ik ook boos. Niet op Charlotte, maar op Harry. Hoe haalde hij het in zijn hoofd om iemand in elkaar te slaan? Nu was Charlotte boos op mij, terwijl ik er helemaal niets mee te maken had. Hoe kon ze denken dat dit mijn idee was? 

"Daar kan ik toch niets aan doen? Denk je serieus dat ik hem opdracht heb gegeven om Sam en John in elkaar te slaan? Natuurlijk niet!" 

"Oh hij slaat ze zomaar in elkaar? Jij bent boos op John, omdat jij denkt dat hij je wou verkrachten. Dit heb je natuurlijk tegen die Harry gezegd en die geloofde je, dus hij wilde je best helpen om hem terug te pakken."

"Ik heb niets verteld en ook niet gelogen tegen Harry," kaats ik terug. "En weet je waarom niet? Omdat hij het zag. Hij hoeft niets te geloven omdat hij er bij was. Hij weet wél wat voor klootzak John is." 

"De enige klootzak hier is die barman van jou." Voordat ik kan antwoorden praat ze verder. "Ik ga slapen. Blijf maar even weg, ik heb namelijk even géén zin om je te zien of met je te praten." Voordat ik iets kan zeggen keert ze me de rug toe en gaat ze in haar bed liggen.

Ik begin in mezelf te vloeken. Ik ging inderdaad weg, ik ging Harry confronteren. Ik was woedend op hem. Waarom had hij op John en Sam ingeslagen? Charlotte was mij nu helemaal zat en dat had hij veroorzaakt. Ze dacht al dat ik jaloers was op haar en Sam en dit had het alleen maar erger gemaakt. 

 +          -           +          -           +          -           +          -            +          -           +          -        

Harry is druk bezig achter de bar als ik de club binnenkom. Ik walg als ik zie hoe hij weer eens met alle meiden staat te flirten. Het is gek wat deze jongen met mijn emoties doet. Vaak, of eigenlijk altijd, vind ik hem verschrikkelijk en arrogant, maar toch vond ik het fijn om bij hem in de buurt te zijn. En dat haatte ik. Met grote passen loop ik richting de bar.

"Anna!" zegt Harry verrast. "Ik wilde jou in de pauze opzoeken, maar het is zo druk dat ik helaas moest doorwerken."

"What the fuck heb je gedaan?" roep ik en ik kijk hem streng aan. "Ik moet met je praten, nu!"

"Zó." Harry begint te lachen en zet voor de grap een stap achteruit. "Die kant van je kende ik nog niet, Anna. Ik wil ook best met jou praten, maar ik kan nu echt niet weg." Hij gebaart naar de mensen die allemaal nog aan de bar staan en brengt alweer zijn hoofd naar voren om de bestelling van de persoon naast mij te kunnen verstaan.