"Waar ga jij heen?"
Net op het moment dat ik de deur van het busje achter me dicht wil doen om me naar de winkel waar Tyler en ik hebben afgesproken te haasten, staat Harry weer voor mijn neus. Ik kijk hem verward aan en ga met mijn handen in mijn zij voor hem staan.
"Waar ík heen ga?" vraag ik afstandelijk. "Ik kan beter vragen waar jij al die tijd ben geweest."
"Ik heb een stukje gewandeld."
Ik werp hem een cynische blik toe. Ja, ja, Harry die een stukje had gewandeld, alsof ik dat zou geloven.
"En wat ga jij doen?" Harry kijkt me afwachtend aan."Ik ga winkelen met Tyler," zeg ik zo koel mogelijk.
"Wat?" roept hij uit. "Wie is Tyler én hoezo ga je met hem winkelen?"
"Rustig," sis ik. Ik had Harry nog niet verteld dat ik nummers uit had gewisseld met Tyler in de bar om precies deze reden, ik wist dat hij zou gaan flippen. "Tyler is de jongen die jij van het podium af sleurde in de karaokebar om één of andere mysterieuze reden. We hebben nummers uitgewisseld en hij vroeg of ik vandaag tijd had om te winkelen. Aangezien het hier nou ook niet super gezellig is, leek me dat een prima plan."
"Nou, mij niet." Harry schudt stellig zijn hoofd. "Je blijft hier."
"Doe normaal, Harry," zeg ik geïrriteerd. "Waar slaat dit op?"
"Ik vertrouw die Tyler voor geen meter."
Ik begin spottend te lachen. "Je vertrouwt Tyler niet? Tyler is hartstikke onschuldig. Hij is aardig, grappig en lief. Hij zong dat liedje tijdens karaoke zelfs voor zijn vriend achter de bar, maar dat moest jij zo nodig weer onderbreken."
"Vriend achter de bar?" Harry fronst zijn wenkbrauwen.
"Ja, Tyler is homo," snauw ik. "En daar heb ik helemaal niets op tegen."
"Maar ik ook niet," zegt Harry. "Ik had gewoon niet verwacht dat hij- Ach, wat maakt het ook uit, ik wil gewoon niet dat je gaat. Ik vertrouw hem niet, klaar."
"Dan heb je pech." Ik rol met mijn ogen. "Ik ga nú, want ik weet zeker dat Tyler mijn dag wél kan opvrolijken." Ik kijk hem afwachtend aan, maar de volgende opmerking om me tegen te komen komt niet.
"Oké," zegt Harry en hij haalt onverschillig zijn schouders op. "Ik wens je heel veel plezier."
Ik werp hem een dodelijke blik toe om deze laatste sarcastische opmerking en loop dan geïrriteerd weg.+ - + - + - + - + - + -
"Zullen we wat gaan drinken ergens?"
"Tyler," begin ik lachend. "Nu al? We hebben nog maar twee winkels gehad. Ik dacht dat jij zo hopeloos op zoek was naar nieuwe kleding."
"Dat ben ik ook," zegt Tyler. "Maar ik kan gewoon echt niet shoppen zonder eerst een kop koffie te drinken. "
"Goed, eerst een kop koffie." Ik haal onverschillig mijn schouders op maar eigenlijk ben ik het helemaal met hem eens. Ik hield helemaal niet van shoppen, en dan vooral niet van dat gesjouw van de ene naar de andere winkel. Nee, ik ging eigenlijk het liefst op een terrasje zitten na iedere winkel.
Als we bij een koffietentje aankomen wijst Tyler naar het bankje vlak voor de deur. "Wacht jij hier maar."
"Wil je me niet mee hebben?" grijns ik, maar Tyler reageert niet op mijn grapje.
JE LEEST
De Bucket List
FanfictionAls iemand me twee weken geleden zou hebben gezegd dat ik met een vreemde in een oud busje zou stappen had ik diegene raar aan gekeken. Als diegene me verteld had dat die vreemde een arrogante jongen was waar mensen spontaan bang van worden had ik...