31 oktober

C.R.

 Het eerste wat Stef doet als wij in de gang staan is zijn masker eraf halen. Daaronder vandaan komt een rood opgelopen gezicht. Zweetdruppels glijden vanuit zijn voorhoofd langs zijn wangen en zijn zijn donkerblonde krullen nat. Hij haalt gelijk een diepe teug lucht.

"Als ik toch zo herkenbaar ben, heeft dit geen nut meer. Het staat mij alleen in de weg"

Hij legt het masker neer op een kastje en stopt vluchtig een lolly in zijn mond. Ik begin te denken dat die jongen eraan verslaafd is en zijn experiment als smoes gebruikt. Hij merkt op dat ik hem aan kijk en snapt onmiddellijk de strekking van mijn blik. Hij haalt zijn schouders op en schenkt mij een onschuldige lach.

"Maandag stop ik ermee, ik was gisteren naar de tandarts en volgens mij wordt het tijd dat ik me met een andere belangrijke vraagstuk ga bezig houden. Ik had een gatje bij mijn achterste kies. Ik concludeerde eruit dat de tandpasta industrie ons toch niet misleid. Ik moet alleen maandag bloed laten prikken bij Eva's vader om te kijken hoe het met mijn suikergehalte is en daarna ben ik klaar, beloofd"

"Je klinkt als mijn vader die ook om de zoveel maandagen met roken stopt"

"Kan best, maar ik heb een onfeilbare methode die ik getest heb toen ik met een ander experiment bezig was. Ik vertel je nog wel, we kunnen er vast je vader mee helpen. Maar eerst, de foto"

We lopen nog een paar meters en daar hangt het zombie meisje in Belle's jurk, omlijst door een zilveren frame. Het licht is gedimd waardoor wij niet alles goed kunnen bekijken. Stef werpt af en toe een oog in de gang om te kijken of wij niet gestoord worden en wij komen zo dichtbij mogelijk te staan.

"Net wat ik dacht", hoor ik Stef duidelijk fluisteren alsof hij elk resultaat van zijn bevindingen aan het opnemen is voor nadere analyse, "dit is geen oude foto, maar eentje dat onlangs geschoten is en in sepia bewerkt is. De afdruk is te glad. Het zou wel een nieuwe afdruk kunnen zijn van een oude foto, maar daar staat de zendmast die pas geleden is neergezet"

"Ja, dat had ik ook al bedacht. Ik was er al begin van de zomer om te verhuizen en zij waren ermee bezig. Deze foto is maar een paar maanden oud. Bovendien heb ik foto's van Belle in oude kranten gezien, zij zag er spitser en fragieler uit dan dit meisje. Zelfs met schmink op".

Ik kom nog dichterbij maar kan verder geen details meer onderscheiden. Ineens schrik ik als ik naderende voetstappen hoor. Stef is sneller van geest, pakt mij snel bij de arm, draai mij naar hem toe en kust me volop op de mond. Achter ons hoor ik wat jongens lachen en fluiten. Stef kust mij verder en ik proef de zoete smaak van een cola- Chupa Chupp lolly. Ik ben amper bijgekomen als hij mij loslaat. Die truc om niet gesnapt te worden heb ik vaker in films gezien, maar het ziet er leuker uit dan het voelt. Dit is niet precies wat ik me bij een eerste zon had voorgesteld, maar wat kun je nog meer verwachten als Darth Vader je date is? Ik moet stiekem erom lachen en leg me erbij neer dat niets met Stef normaal en doorsnee is, of zoals ik het verwacht had.

Stef mompelt een vage excuus, maar ik pak zijn hand vast en stop hem.

"Het is goed zo, alleen de volgende keer wil ik een echte kus, niet zo'n slap gedoe dat nergens op slaat. Voor deze keer laat ik het gaan omdat wij natuurlijk in levensgevaar verkeren, maar een tweede keer laat ik niet toe, begrepen?", zeg ik op luchtige toon.

Stef ontspant en zegt plechtig:

"Akkoord, Chef, die houd ik jou tegoed!"

Daarna voegt hij toe:

"Maar het scheelde weinig of iemand zag dat wij zo bezig waren met de foto. Ik heb er geen zin in dat anderen zich ermee gaan bemoeien. Weet je wat wij doen? Wij nemen hem mee en lopen naar de tweede verdieping. Daar vinden wij wel een plek om het te bestuderen"