Geen Vrijheid (voltooid)

Hoofdstuk 7

          

Adiya

Trouwen... het klinkt makkelijk maar hoe meer je erover nadenkt Hoe meer je begint te weten dat trouwen meer is dan een wordt...

Je verbind je met iemand met de rest van je leven...

***
Vandaag is het zover...

Mijn broer gaat uit huis en trouwt met die liefde van zijn leven.

Nooit gedacht dat ik hem niet meer elke dag beneden zie...

Dat ik niet meer iemand heb waar ik naartoe kan voor advies.

Dat zal ik wel het meeste missen.

Ik kijk naar de mooie grote zaal die vol zit met witte chique tafelbekingen en je ziet mooie grote decoraties overal verspreid over de hele zaal.

Ik zie dat de zanger zich klaar maakt met zn groep om te spelen.

Ik zie mijn ouders en broers en zusje aan de dichtstbijzijnde tafel van de bruid en bruidegom.

Ik kan niet wachten om los te gaan op de bruiloft van mijn broer die het heeft verdiend om een nieuwe leven te beginnen.

Ik loop naar onze tafel toe waar ik het hele gezin zie en het gezin van Samira.

Mijn ogen vallen op Samir... hij heeft een zwart-witte pak aan met een zwarte das en zijn haar geschoren en in model gedaan.

Hij kijkt me aan en ik kijk snel weg.

Mijn vader krijgt een telefoontje.

Hij hangt op en kijkt ons blij aan.

"Ze zijn er binnen 2 minuten"

We staan allemaal op en lopen naar buiten om mijn broer en Samira op te wachten.

We horen hele harde getoeter en zien dan een zwarte limousine aanrijden vrouwen beginnen te joelen.

Mohammed doet de deur open en al snel komt Samira er ook uit ze lopen samen op de rode loper naar binnen, terwijl er foto's van hun worden gemaakt en dit moment wordt gefilmd.

Ze lopen de zaal binnen en beginnen te slow dansen.

Iedereen kijkt hun liefdevol aan inclusief mij natuurlijk.

Mijn broer die mij altijd hielp met alles die mij beschermde mijn broer... die mij liefde gaf geeft nu iemand anders liefde.

En dat is gewoon het mooiste wat iemand ooit kan zien.

Nadat ze klaar zijn met slow dansen lopen ze naar de tafel van de bruid en bruidegom die heel mooi is versierd in het rood en wit.

En dan begint het feest echt.

Er word harde muziek opgezet en iedereen begint te dansen... dansen omdat ze blij zijn... blij omdat mij broer gaat trouwen met zijn geliefde en dat geld hetzelfde voor Samira.

***

Het is 3 uur s'ochtends...

We hebben de hele tijd alleen maar gedanst.

Maar nu is de tijd aangebroken...

Mohammed gaat nu echt weg aan de gedachtes alleen al dat ik mijn broer niet meer elke dag zie breekt mijn hart in kleine stukjes.

De zaal is helemaal leeg... alleen de familie van Samira en van ons zijn hier.

En Samir... Hij is met Mohammed aan het praten ze lachen wat en drinken wat.

Ahmed loopt naar me toe.

"Wat houd je bezig zusje?"

"Mohammed" Zeg ik zuchtend en liegend voor een deel dan.