Ze noemen me Adiya, en dit is mijn verhaal.
***
"Adiya! Ik heb hulp nodig met schoonmaken!" Roept mijn moeder van beneden.
Ik zucht en sta op van mijn bed, ik loop naar beneden en zie dat mijn zusje ook meehelpt.
"Ik ben er mama!" Zeg ik en loop naar mijn moeder die het aanrecht schoon aan het maken is.
"Wat kan ik doen?"
Lina pakte een bezem en duwt het in mijn handen.
"begin maar met de keuken vloer schoon te maken, papa komt zo thuis en je weet hoe hij werd als hij maar een beetje viezigheid op de grond ziet " Zegt ze.
"Oke maar wat ga jij doen?"
"De woonkamer schoonmaken, hij heeft gister alweer-!"
"Lina!" Onderbrak mijn moeder Lina en geeft haar een boze blik.
Mijn moeder zucht en wijst naar de deur die je naar onze woonkamer leid.
"Maak de woonkamer schoon en niet zo veel praten Lina" Zucht mijn moeder.
"Ja mama." Zucht Lina, ze geeft me nog een blik en loopt vervolgens naar de woonkamer.
"Yallah Adiya begin met schoonmaken" Zegt mijn moeder.
Terwijl ik druk aan het schoon maken ben komen mijn twee broers terug van werk, ze verdienen beide niet veel maar het is samen met mijn vaders werk genoeg om voor onze familie te zorgen.
"We zijn thuis!" Zegt Idris en glimlacht.
"Mooi!" Zeg ik en sta op van de grond die ik eerder zat te schrobben. "Nu kunnen jullie meehelpen."
"Uhm, nee." Zegt Mohammed en ze lachen allebei tegelijk.
Ik kijk geïrriteerd naar mijn twee broers waardoor ze nog harder moesten lachen.
"Hey zusje maak je maar geen zorgen we zouden graag willen helpen maar..." Begint Mohammed.
"Maar?" Vraag ik.
"Jullie zijn toch bijna klaar." Zegt Idris.
We kijken elkaar aan en proesten het van het lachen.
Ik hou echt van mijn broers echt een stelletje idioten.
"Adiya!" Zegt mijn moeder en loopt de woonkamer binnen.
"Wees niet lui en ga verder schoonmaken, de vloer maakt zichzelf niet schoon en je vader kan elk moment thuis komen!"
Ze gebaard dat Mohammed en Idris weg moeten gaan, ze lopen beiden naar boven om hunzelf op te knappen voordat mijn vader zou komen.
***
Lina staat bij de voordeur, ze kijkt me aan en knikt nee als teken dat mijn vader er nog niet is, en loopt weg.
Ik sluit mijn ogen en laat een harde zucht, ik open mijn ogen en maak het huis verder schoon.
Wanneer ik na een tijdje klaar ben hoor ik mijn vader binnen komen, en verrassend genoeg was hij niet bezopen. Eigenlijk, klonk hij heel vrolijk.
Hij zegt niks en begint wat tv te kijken terwijl hij van zijn glas whiskey drinkt.
"Adiya ben je klaar met de keuken?" Vraagt mijn moeder waarop ik knik.
Ik ben al klaar met schoonmaken dus help mijn moeder met koken.
"Wat eten we?" Vroeg ik.
"Mahshie (ook bekend als dolma maar dan ook nog met aubergine en courgette met rijst) rijst en Fasooli (witte bonen met een soort van tomatensaus) en Ayran" Zegt ze.
JE LEEST
Geen Vrijheid (voltooid)
SpiritualDe 20 jarige Adiya woont samen met haar tweeling Lina, twee van haar vier broers; Idris en Mohammed en natuurlijk met haar ouders in een grote huis in Kobani. De omstandigheden in huis zijn niet het beste sinds haar moeder erg ziek is en haar drankz...