Geen Vrijheid (voltooid)

Hoofdstuk 8

Adiya

Ik open mijn ogen en zie dat ik op een boot zit met 2 meisjes in me handen ze lijken heel veel op elkaar maar 1 lijkt 4 en de ander en zijn ongeveer 7 jaar.

Ik kijk om me heen en zie ongeveer 50 mensen op de boot.

En een man naast me zitten met een jongen van ongeveer 3 jaar.

En tot mijn verbazing lijkt de man heel veel op mijn neef.

Het jongetje huilt maar de man dat verbazing genoeg op mijn neef lijkt stelt hem gerust.

Ik kijk voor me uit en zie alleen maar zee en het regent hard.

De boot beweegt heen en weer en de zee is oneindig lang... we zien geen spoor van land en iedereen is gefrustreerd.

"Waar zijn we?" Vraag ik.

Mijn neef die het jongetje in zijn handen heeft kijkt me aan en zegt.

"Het komt goed schatje we zijn straks in Griekenland en gaan dan naar Europa alles komt goed en onze kinderen krijgen een mooie toekomst" Zegt hij.

Noemde hij me net schatje...

En zijn dit onze kinderen...

"Ik hou van je" Zegt hij met liefdevolle ogen.

Opeens komt er een grote golf en overspoeld de boot.

Ik hoor de twee meisjes in mijn handen huilen en de jongetje in de handen van de man ook huilen.

"Het komt goed meisjes Adem in en uit" Stel ik de meisjes gerust.

Maar ze huilen nog steeds... Ya Allah wat gebeurd er allemaal...?

Ik zwem naar mijn neef we houden elkaar vast met de kinderen en proberen weer op de boot te zitten maar dan...

Komt er nog een grote golf en overspoeld de boot weer en ik verdrink...

"ADIYA ADIYA!" Hoor ik mijn man schreeuwen maar het is te laat...

Alles wordt zwart voor mijn ogen.

....

Ik open na een tijdje weer m'n ogen en zie dat alles om me heen wit is.

Ik draai me om en zie de vrouw die ik op de wc zag bij mijn broers bruiloft.

"Hallo Adiya"

"Hallo..."

"Dat wat je net zag... dat kan je voorkomen"

"Wacht Hoe weet u wat ik net zag"

"Dat is nu niet belangrijk... het gaat er nu om dat wat je net zag jou toekomst kan zijn als je niet vecht voor je geliefdes"

"WAT WIL JE VAN ME GA GEWOON WEG!" Zeg ik boos.

Ik word gewoon gek van deze vrouw.

"Ik heb je vaak gewaarschuwd... het is nu je eigen keuze"

"Ik bepaal mijn eigen keuzes wel..."

"Ja dat doe je..."

Het is even stil.

"Waren dat mijn toekomstige kinderen en man"

"Ja dat waren ze"

"Gaan ze dood... net zoals ik...?"

"Alleen jou man overleefd het maar hij gaat daarna ook dood..."

"Hoe kan ik het dan voorkomen?"

"Luister naar je hart"

En dat was het laatste wat ik hoorde want daarna werd alles zwart...

***
Ik open mijn ogen en spring overeind.