Mohammed
Na slechte dingen komen er altijd goeie dingen.
Je zult het ooit nog merken.
Opeens...
Onverwacht...
Kom je diegene tegen diegene die je hart sneller laat kloppen, diegene die je kan laten lachen door alleen maar zijn of haar glimlach te laten zien.
***
Ik word wakker.
Ik kijk om me heen.
Nee het is geen droom!
Ik heb gisteren echt de hand gevraagd van de vrouw waarvan ik hou.
Ik sta op en hoor het gesnurk van mijn broertje waar ik niet tegen kan.
Ik maak hem snel wakker want vandaag is een belangrijke dag... ik ga mijn vader vertellen dat ik met Samira wil trouwen en dat wil ik gezamenlijk doen met het hele gezin.
"Broer waarom maak je me wakker" Zegt Idris slaperig.
"Snel wakker worden ik heb groot nieuws"
Hij staat gelijk op en kijkt me vragend aan.
"Wat dan?"
"Ezel denk je ik ga alleen tegen jou vertellen ga je kleren aandoen dan vertel ik het tegen iedereen"
Hij kijkt me scheef aan.
"We zijn mannen we mogen hoe we maar willen naar beneden gaan en daar heeft niemand een mening over"
"Jij wordt later echt dictator broer"
Hij staat uiteindelijk op en we trekken onze kleren aan en richten onze ochtendroutine en lopen vervolgens naar beneden.
We stromen naar de keuken waar we onze liefdevolle zusjes en moeder het ontbijt aan het klaarmaken zijn.
Ik geef ze allemaal een kus op hun voorhoofd en help ze een beetje integendeel tot Idris.
De jonge is net een prullenbak hij doet alles in z'n mond.
Wanneer mijn moeder hem ziet eten slaat ze hem op zijn achterhoofd.
Mijn zusjes en ik gaan stuk en Idris kijkt ons boos aan.
"Waarom eet je ezel jullie vader moet nog komen en dan gaan we samen eten"
Wanneer ik het woord vader hoor krijg een brok in me keel.
Zou hij het wel goed vinden dat we zonder hem mijn vrouw haar hand zijn gaan vragen?
We horen voetstappen en ik zie mijn vader met tot mijn verbazing netjes uit.
"Goedemorgen vader" Zeggen Idris,Lina,Adiya, en ik in koor.
"Goedemorgen"
We nemen allemaal plaats en beginnen te eten.
"Hebben jullie bismillah gezegd" Zegt mijn moeder streng.
"Bismillah" Zeggen we allemaal.
Wanneer we klaar zijn zegt mijn vader dat ik met hem mee moet komen.
Ik knik en loop zenuwachtig met hem mee.
We lopen naar de tuin en gaan zitten op de tuinstoelen.
"Wat is er vader?"
"Ik weet dat ik jullie slecht heb behandeld en ik beloof Julie dat ik zal veranderen ik ga niet meer drinken en meer geduld hebben, en ik vind het goed dat je met Samira trouw ze hebben een goede naam en hun familie ken ik goed en ze is zelf ook een goed meisje en draagt ook al hoofddoek"
Ik kijk mijn vader blij aan.
"Vind u het echt goed!"
"Als het jou gelukkig maakt om met haar te trouwen wel mijn zoon" Zegt hij glimlachend.
De glimlach die ik jaren niet meer op zijn gezicht heb gezien.
Maar hoe moet ik hem vertellen dat ik haar hand al heb gevraagd?
Maak ik hem dan weer boos.
"Baba"
"Ja?"
"Ik heb haar hand gisteren al gevraagd..." Zeg ik voorzichtig.
"Dan moeten we jullie bruiloft dan maar aal gaan plannen"
Ik kijk mijn vader verbaasd aan...
"Vind u het niet erg!?"
"Gisteren was ik iemand en vandaag ben ik iemand... ik ben vandaag veranderd in een goed vader die van zijn kinderen houd en heb spijt heeft van wat ik gisteren heb gedaan"
Ik kijk mijn vader blij aan.
We lopen naar binnen.
We zien mijn zusjes en moeder ons afwachtend aankijken.
"En?" Vraagt mijn moeder.
"Binnenkort gaat Mohammed trouwen" Zegt mijn vader trots en geeft me een schouderklopje.
Mijn zusjes en moeder beginnen te joelen en mijn broertje kijkt ons raar aan.
"Wat heb ik gemis-..... WACHT GA JE TROUWEN MET SAMIRA"
Ik knik enthousiast.
Mijn broer, zusjes en moeder koken onze kant op en beginnen me te feliciteren en mijn moeder huilt ik troost haar Door te zeggen dat ik hun nooit zou verlaten en dat ik van ze hou.
"Mama vergeet niet"
"Wat niet?"
"Jij was de eerste vrouw van wie ik hield"
***
Korte hoofdstuk we weten het...
Maar de volgende wordt extra lang.
We proberen het z.s.m. te schrijven.
Ik hoop dat ik morgen avond nog een hoofdstuk kan publiceren.
Er komt binnenkort een soort van Q&A waar je vragen kunt stellen aan de personages en ik ze dan beantwoord.
~Solien❤👌
JE LEEST
Geen Vrijheid (voltooid)
SpiritualDe 20 jarige Adiya woont samen met haar tweeling Lina, twee van haar vier broers; Idris en Mohammed en natuurlijk met haar ouders in een grote huis in Kobani. De omstandigheden in huis zijn niet het beste sinds haar moeder erg ziek is en haar drankz...