Geen Vrijheid (voltooid)

Hoofdstuk 9

          

Adiya.

"LINA ADIYA WAKKER WORDEN YALLAH WE GAAN LINA BRENGEN NAAR JULLIE OOM!" Schreeuwt mijn moeder Door het hele huis waardoor de hele wijk haar hoort.

"YALLAH MAMA WE KOMEN AL!" Roept Lina terug.

Ik sta op, ik die mijn bed goed en kijk naar Lina die al klaar staat en een grote koffer naast haar heeft staan.

"Mijn zus gaat studeren mashallah" Zeg ik trots.

"Ja inderdaad"

1 uur later

We zitten met z'n allen in de auto (Ahmed,moeder,vader,Lina en ik).

Ik heb een gevoel dat Lina mij verlaat maar ze moet weg.

Ze moet studeren en haar school afmaken dat wist ze al vanaf beginsafaan tot nu.

Wallah ben mashallah heel blij en trots op haar.

Ik zal haar heel erg missen... het is mijn tweelingzusje die ik voor een lange tijd niet meer kan zien.

"Adiya" Hoor ik Lina naast me zeggen.

"Hm?"

"Ik ga je heel erg missen" Zegt ze snikkend.

Ik kijk haar aan met tranen in me ogen die ik niet kan bedwingen.

"Ik jou ook lieverd" We knuffelen elkaar en ik zie dat Ahmed ons met een medelijdende blik ons aankijkt.

Aangekomen bij het huis van hun oom Rejad.

We stappen allemaal uit en zien de deur dan opengaan en zien een jongen van rond de 8 naar ons toe rennen.

Ik bekijk hem goed en herken dan mijn kleine neefje die ik voor het laste zag toen hij 5 was...

Hij rent eerst naar mijn vader en moeder en begroet hun.

Later komt hij naar Ahmed daarna Lina en als laatst mij.

Ik knuffel hem hard en geef hem een kus op z'n wang.

"Hallo Youssef dat is een lange tijd geleden Wallah heb je heel erg gemist"

"Ik jou ook Adiya dat is lang geleden je bent veel mooier geworden" Zegt hij met een knipoog.

We schieten alletwee in de lach en lopen dan naar de deur.

Ik begroet een paar vrouwen met de 4 gebruikelijke kusjes en geef alle mannen/jongens een knik.

We nemen allemaal plaats en dan zie ik pas dat mijn oom heel veel zonen heeft.

Hij heeft gewoon 6 zonen! En 2 dochters en zielig mijn arme nichtjes.

Ik word al gek van 1 Ahmed zij heeft er 6...

Nadat we hebben gepraat over ditjes en datjes lopen mijn 2 nichtjes ( Nora&Nina) Lina en ik naar boven.

We lopen naar de kamer waar de aankomende 3 jaar mijn zus gaat verblijven.

Eerlijk... die kamer is echt groot maar ja dat moet je wel verwachten van een Koerdische huis.

Lina zet haar tas naast een matras dat op de grond ligt en we gaan met z'n vieren zitten op de bedden van Nina&Nora.

"Dus wanneer denken jullie over trouwen?" Vraagt Nina.

"Als ik school heb afgemaakt" Antwoord Lina.

"Ik ben 19... ik denk er nog niet echt aan om te trouwen maar ik denk als ik 21 ben wel" Zegt Nora.

"En jij Adiya?"