Geen Vrijheid (voltooid)

Hoofdstuk 11

          

Adiya

Vandaag zou de mooiste dag van mijn leven moeten zijn...

Vandaag zou de dag moeten zijn dat ik ga trouwen met de liefde van mijn leven...

Vandaag zou ik blij moeten zijn...

Vandaag vandaag en vandaag...

Maar wat krijg ik vandaag...?

Oh Allah... Waarom het haar moet zijn weten we niet waarom zij steeds moet lijden weten we niet alleen... dat het met de wil van u goed kan komen.

Inshallah!

***

Ik word wakker gemaakt door mijn moeder en sta gelijk op.

Ik kijk emotieloos voor me...

Het is al 3 maanden verder en Nessim en ik hebben al een mooi groot ruim huis.

Maar geld maakt niet gelukkig...

Van Samir heb ik niks meer gehoord sinds de laatste keer en dat breekt mijn hart

***

Samir,Samira en Nadia komen de woonkamer binnen waar ik ze allemaal groet behalve Samir.

Bij hem kijk ik naar de grond want ik weet dat het word afgekeurd...

Ik moet trouwen met Nessim mijn neef!

We gaan allemaal zitten en dan beginnen mijn vader en Samir te praten.

En Samira en ik beginnen met een gesprek en helaas blijft ze maar Door ratelen dat ik de beste moeder van haar neefjes en nichtjes word...

Het voelt als een mes in mijn rug.

Maar dan...

"Meneer youssef ik ben hier met mijn moeder en zusje omdat ik de hand van uw dochter wil vragen... mag ik trouwen met uw dochter en haar moeder laten worden van mijn kinderen en uw kleinkinderen bezorgen"

"Nee het spijt me jongen maar ze gaat al trouwen met een andere jongen" Zegt mijn vader kill en harteloos.

Ik voel de tranen opkomen maar bevecht ze want mensen hoeven mijn emoties niet te zien.

Niet nu en niet later.

"WAT!" Schreeuwt Samir terwijl hij opstaat en boos nee woedend aan kijkt.

"JE LAAT JE EIGEN DOCHTER UITHUWELIJKEN MET IEMAND WAARVAN ZE NIET HOUD WAT VOOR VADER BEN JIJ MOGE ALLAH UW HET RECHTE PAD LEIDEN"

Samir gunt me een boze blik.

"EN JIJ GAF OOK NOG EENS JE JA-WOORD WALLAH HOER!"

"UIT MIJN HUIS JULLIE ALLEMAAL NU VOORDAT IK JULLIE ALLEMAAL VERMOORD EN IK ZWEER DAT IK DAT GA DOEN!"

"Ya Allah..." Fluister ik zacht.

Waarom overkomt mij dit Ya Allah!

***

Alles zou perfect gaan...

Maar dat is het was het niet dat is het niet en dat wordt het ook niet.

Maar alles is het lot dat onze heer voor ons heeft geschreven.

Alles is el mektab.

Alles is met de wil van Allah.

Ik hoor het gekreun van Lina en kijk lachend naar haar.