Geen Vrijheid (voltooid)

Hoofdstuk 2

Adiya

Na iets slechts komt altijd iets goeds zeggen ze.

Alleen is het bij mij juist andersom het begint slecht en eindigt slecht.

Ik heb geen middenweg in mijn leven

Soms zou ik deze dunya willen verlaten maar dan denk ik aan Lina, mijn moeder en mijn broers zij zijn de enige waarvoor ik leef.

Hun zijn mijn motivatie om mijn ogen in de ochtend te openen en te leven want mijn liefde voor hun... dat is niet te verwoorden.

Alleen 1 ding houd me op de been en dat is dat veel mensen het erger dan mij hebben daarom moet ik altijd alhamdoillah voor alles zeggen en niet klagen.

Je bekijkt het nieuws en je ziet dat de burgers Syrië sterven door de kou of sterven van de honger.

Zeg eens eerlijk en ik wil dat je hierover nadenkt, ja tuurlijk heb je medelijden met ze en vind je het zielig maar na een paar minuutjes ga je verder met je leven.

Je doet het niet express het is gewoon dat jij aan de andere kant van de wereld dit leest en wij aan de andere kant wereld leven dus het interesseert je niet, alleen als het bij jezelf gebeurt of bij de mensen om je heen!

Je maakt het niet zelf mee daarom doet het ook minder pijn hoe erg je het ook vind... het is niet jou leven, jij kan misschien verder met je leven maar wij... wij vechten voor onze leven.

***

Ik word wakker en zie op de klok in mijn kamer dat het 8 uur is, ik kijk naast mijn bed en zie Lina vredig slapen.

Ik wil haar niet wakker maken maar moet het doen, we moeten het ontbijt klaargelegd hebben voordat mijn vader wakker is geworden.

"Lina." Zeg ik fluisterend terwijl ik heen en weer schud.

Ze wordt niet wakker.

"Lina!" Zeg ik wat harder en schud haar harder heen en weer.

Ik zie haar rustig haar ogen openen.

"Is het weer tijd?" Vraagt ze slaperig.

"Ja yallah schiet op sta op we moeten ontbijt klaarmaken" Zeg ik en sta ook op en loop vervolgens naar onze kast.

"Oke." Zegt ze en staat ook vermoeiend op.

We doen beide vlug onze ochtendroutine.

Snel lopen we naar beneden en kijken of onze vader al in de keuken staat.

Gelukkig niet dan kunnen we snel het ontbijt klaarmaken.

We maken het ontbijt zo snel mogelijk klaar en zetten het netjes op de tafel in de keuken.

Ik maak snel chai (thee) en Lina zet de glazen, lepels en de pot met suiker op de tafel.

Daarna schenk ik snel wat chai in de glazen en doe ik een lepel suiker in elke glas.

We horen het geluid van onze ouders en broer dichter bij komen.

"Sbagh el ghair (goedemorgen)" Zeggen Lina en ik tegelijkertijd.

"Oehhh lekker, ontbijt." Zegt Mohammed gapend.

"Jij denkt ook alleen maar aan eten hé" Zegt Idris met zijn ochtendhumeur.

Mijn moeder geeft onze beide een kus op onze wangen en we nemen allemaal plaats aan tafel.

***

Nadat we hebben ontbeten vertrekken mijn broers en vader naar werk en ruimen Lina, mijn moeder en ik de keuken op.

Nadat we alles hebben schoongemaakt en ook hebben gebezemd, gedweild, afgewassen en alle spullen hebben terug gezet vraagt mijn moeder of we met z'n drieën naar de winkel willen gaan.