Ik besta niet | VOLTOOID

Hoofdstuk 10

P.O.V. Mabel

We zijn inmiddels in de tweede winkel aanbeland. En terwijl ik de ene na de andere jurk uitzoek om zo te passen, zit Nova maar een beetje voor zich uit te staren. 'Is deze jurk niet leuk voor jou?' zeg ik in een poging een gesprek aan te knopen. Nova kijkt even hoopvol naar de donker blauwe jurk, maar schud al snel haar hoofd. 'Hij heeft blote schouders.' 'Deze dan?' Het grijze jurkje met kort mouwen. Ook nu schud Nova snel haar hoofd. 

'Heb je niets met lange mouwen?' Ik kijk snel door de winkel heen of ik iets zie dat past bij Nova beschrijving. 'O my wolf!!' onderbreekt Evy mijn speurronde. 'Wat heb je nu weer gezien.' 'Draai je hoofd een kwartslag naar links.' Ik doe wat ze me vraagt. 'Nee andere links.' 'Zoiets heet rechts' 'Dat bedoel ik, vijfde jurkje van boven.' Ik kijk naar een zwart cocktailjurkje met een mintgroen ceintuurtje. Ik ren zo snel als ik kan naar het jurk. 

Zodra ik er ben grijp ik het jurk zo snel als ik kan. Bijna direct krijg ik een snibbige opmerking van een van de medewerksters, 'Slopen is kopen.' Zegt ze terwijl ze doorgaat met bestuderen van haar nagels. 'Wat een afschuwelijk wijf, ik zou gewoon haar nagels willen uitrukken en in haar ogen willen duwen om vervolgens.' 'en zo is het genoeg.' Onderbreek ik Evy.

'Die staat je leuk.' Dat is wat Nova zegt als ik het kleedhokje uitloopt. 'Ik vind dat het ons geweldig staat.' Ik glimlach, deze wordt het. 'Had jij nog wat gezien?' 'Nee, kunnen we niet gewoon gaan, ik hoef geen jurk, het was toch alleen een smoes?' 'Nope, als mate van de Bèta moet je verplicht op dat feest verschijnen, en in een jurk.' Ik loop het kleedkamer weer in en ga me omkleden. Ik ga zo wel verder tobben over hoe Nova in een jurk ga krijgen. Maar eerst dit schatje afrekenen. 

P.O.V.  Nova

Een jurk? Ik moet een jurk aan. Een jurk aan, en Chase is er bij. Zodra Mabel haar jurk heeft afrekent lopen we naar buiten. Ze glimlacht, ik heb nog een één zaakje waar we echt even moeten kijken hier hebben ze veel jurken, vooral met lange mouwen. Ik ga er zelf nooit heen ik ben niet zo van de lange mouwen, een beetje vrouwelijkheid kan geen kwaad.' Zodra Mabel is uitgepraat zijn we al bij de winkel aan gekomen. 

Het is een klein winkeltje ergens op de hoek van deze drukke winkel straat. Het is binnen vrij rustig wat me op mijn gerust stelt. Ik heb geen zin om in een kleine ruimte met veel mensen zijn. Een jonge vrouw komt aanlopen, slechts een paar jaar ouder dan mijn huidige leeftijd van zeventien.  'Waar kan ik deze vrouwen mee helpen?'

 Nog voor ik iets kan zeggen begint Mabel al te praten. 'We zoeken, voor haar een jurk met lange mouwen, ook graag een lange jurk.' 'Tuurlijk wat u wenst,' Na een enige tijd komt de vrouw weer terug. Om haar arm hangt een lange donkerblauwe jurk. De mouwen zijn geborduurd, kleine bloemetjes, die ook op het lijfje van de jurk zaten genaaid. 

Mabel nam de jurk al van mij over voor dat ik hem helemaal heb kunnen bekijken. 'Ja, deze wordt het .' Mabel heeft de beslissing al genomen voor ik de jurk helemaal heb kunnen zijn. Mabel loopt al druk praten met de vrouw weg, richting de kassa. 'Maar moet ik de jurk niet eerst passen?' Mijn zin valt halverwege weg, als ik begrijp dat Mabel me niet hoort. Of niet wil horen. 

Na een paar minuten staan we weer buiten, de koude wind waait weer om me heen. Mabel heeft beide tassen vast. 'Moet ik wat dragen.' 'Nee, lukt wel. Kunnen we naar huis of moet je Chase nog langer ontlopen?' Ik werp een snelle blik op het schermpje van mijn mobiel. Half zeven, we zijn best lang weg gebleven. 'Nee, we kunnen terug. Hoelang blijft Chase hier?' 'Ligt er aan, ene keer een week of 2, andere keer een dag.' Laten we dan hopen op een dag. De rest van de reis gaat snel. Voor ik het weet zijn we weer thuis. Of wat nu mijn huis moet zijn.

 Als we binnen komen zijn de dienstmeisjes al naar het packhuis vertrokken om het diner  klaar te maken. Tenminste dat is wat ik het Mabel me heb laten vertellen. 'Kom we laten ons klaar maken. Je jurk moet je nog niet dragen. Die komt later, nu eerst een andere jurk. Ik zal wel kijken of we nog iets  met lange mouwen hebben.' En zo begint Mabel aan een van haar lange verhalen, over van alles en nog wat. We lopen samen de trap op naar mijn kamer, waar een van de dienstmeisjes klaar staat, volgens mij was dit Scarlett. 

Op mijn bed liggen twee jurken klaar, een langere zwarte jurk met lange mouwen, en de jurk die we vandaag hebben gekocht. Scarlett duwt de jurk in mijn handen en begint een conversatie aan met Mabel. Ik loop de badkamer in en trek mijn jurk aan. Ik bekijk mezelf in de spiegel. Mijn haar hangt slap naar beneden. Ik trek een tijdje aan een paar plukjes tot ik besluit  wat ik met de strengen moet doen. Met een Franse vlecht rond mijn hoofd te maken. Als ik de badkamer uitloop zie ik Mabel verbaast kijken. Scarlett kijkt als of ze me levend wil op eten. Dat moment was er maar heel even maar ik weet zeker dat ik het waar was wat ik zag. 

'Je moet wat mijn make-up op. Je mag wat van mij lenen. Bronzen staan je vast goed. Kom maar mee.' Voordat ik nog iet heb kunnen zeggen wordt ik al meegenomen naar haar logeerkamer. Ze pakt een uit een van haar tassen, een flinke doos make-up en spreid het over haar bed uit. Ze pakt van alles en nog wat, en brengt het langzaam op me aan. Ik zie hoe erg ze haar best doet om me niet aan te raken. Ergens betekend het heel veel voor me. Na iets wat leek op uren wachten, is Mabel eindelijk klaar. 

Ik bekijk het resultaat in de spiegel. Ik ben het niet, maar het is wel leuk. Ik lijk mooier. Ergens ben ik bang dat ik Chase hier mee uit. Wees gewoon jezelf. Je bent bij Collin veilig. Ergens voel ik dat het niet zo is. Na een lange stilte durf ik eindelijk iets te zeggen.  'Bedankt,' meer dan dat lijk ik niet uit te kunnen spreken.  'Laten we gaan, we gaan eten over een half uurtje. Mijn ouders houden er van als je iets eerder er bent. Ik knik, pak mijn telefoon, en loop richting de deur. Met een kriebel in mijn buik lopen we de deur uit. Dit gaat een lange nacht worden.