Pluma at lapis ang iyong hawak
Paano mo mabubuksan ang iyong pakpak,
Maraming pagsubok ang
bigay ng nasa itaas
Sana sa paghihirap
Ika'y makalagpas
Emosyon at lawak ng
imahinasyon ang puhunan
Para likha mo'y pagtuunan,
Kaunti man ang bumabasa
Sa kanila naman
Ikaw ay pasado sa panlasa
Kakaunti man sila,
Lamang naman ang
pagmamahal nila
Sa iyong munting likha
Na ikaw ang orihinal na may gawa
Kaya mahalin ang sariling gawa,
D
ahil inalay mo ang iyong puso't diwa
Kung ang iba man ay puro dada,
Sila lang ay puno ng inggit at duda
Kaya walang ginawa
Kundi ang magnakaw
ng hindi naman nila gawa,
Dahil sila ay uhaw at matakaw
Sa kasikatan na hindi naman
mapapatid ang kanilang sakim na uhaw.
BINABASA MO ANG
Deep Melodies
PoetrySa pagpatak ng ulan, Kaalinsabay nito ang pagpatak ng luha ng isang sugatan. Hindi man kayang isigaw, puso nalang niya ang maghuhumiyaw. Sakit ang nadarama, lungkot ang hatid niya. Hindi man batid ng ninoman, nais niya lang inyong malaman. Na ang p...
