Xinyi

4

-------------------------------------------------------------------------------------------------------

Ik loop richting de poort. "Wacht!" roept Kili. "Ik moet nog even iets doen. Je voelt je misschien wat duizelig, maar ik leg je het straks uit." "Ehm, oké. Denk ik?" Kili vliegt een rondje om me heen, en er doemt een soort mist op vanaf mijn voeten. Ik voel me inderdaad duizelig, zoals Kili al zei. En dan wordt alles zwart.

Ik open m'n ogen. Waarom lijkt alles zo groot? "Kili? Wat is er met me aan de hand?" Ik ga overeind zitten, want kennelijk lig ik ofzo. Ik kijk naar m'n voeten. Poten eigenlijk. "KILI, WAT IS DIT? WAAROM MOET DIT?" schreeuw ik naar hem. Dit had hij wel even kunnen vertellen. "Rustig Aera. Ik moest je in een kraai veranderen, anders is het te gevaarlijk. Je moet weten, dat heel het rijk naar je op zoek is, omdat de vinder een beloning krijgt. Maar ze weten niet dat Jocelynn mij gestuurd heeft. Dus vandaar." Ik slik. Ik kijk naar mijn handen, die nu bestaan uit veren. Ik zie dat Kili naar me staart, en ik bloos. Waarom bloos ik? Ik had toch al een crush op Tyler? Gelukkig kan Kili het niet zien, door de veren. Maar hij kan ook gedachten lezen. Hopelijk paste hij dat net niet toe. "Probeer eens op te staan?" vraagt Kili. Wat wiebelig kom ik verder overeind. "Moet ik ook vliegen? Want dat zul je me wel moeten leren." "Ja, anders duurt het uren om bij Jocelynn's paleis te komen." Kili stijgt op. Ik kijk ademloos toe. Ik had er nooit over nagedacht dat ik zo graag wilde vliegen. Maar nu ik een kraai ben, is de drang toch wel heel groot. Als vanzelf spreid ik mijn vleugels, en ik stijg op. "Oh my god, oh my god, oh my god." En natuurlijk stort ik neer. Het donzige gras komt razendsnel op me af. "Shitshitshit!" In paniek herhaal ik mijn scheldwoorden altijd oké. Don't judge me. Ik wrijf pijnlijk over m'n snavel. Kili landt naast me. "Gaat het? Je moet je vleugels ook niet invouwen, of wilde je soms een duikvlucht maken?" Kili grinnikt. "Nee, ik wilde geen duikvlucht maken. Maar wil je me dan helpen? Want zo makkelijk is het eigenlijk niet." Kili geeft me een 'hand', en trekt me overeind. "We beginnen bij die grote mintgroene rots daar." Ik huppel achter hem aan, en klim naar het topje van de rots. "Oké, let op. Hoe je opsteeg was echt heel goed, zeker voor een beginner. Maar je vleugelslag, daar moet wat aan veranderen." Kili stijgt weer op, en beweegt zijn vleugels sierlijk op en neer. Ik wil wedden dat hij zich voor me aan het uitsloven is. Niet dat ik het erg vindt, want Kili is zo...leuk. Oké, ik beken. Ik vind hem echt leuk. En niet zo'n klein beetje ook. "Hé, dromen in de les is niet toegestaan, Aera." Hij geeft me een duwtje in m'n rug, en ik ben gedwongen om naar voren te lopen. De plek waar hij mij heeft aangeraakt, tintelt. Ik heb echt het gevoel dat ik Tyler verraad, maar ik kan er ook niks aan doen. En het ziet er niet naar uit dat ik snel weer naar de mensenwereld terug ga."Aera, ga je nog opstijgen?" Ik spreid m'n vleugels, en loop een stukje naar voren. De wind tilt me op, en ik zweef door de lucht. Ohja, vleugels. Bewegen. Weer voel ik dat ik opgetild word. Volgens mij gaat het goed. Ik stijg, en daal weer. "YES, JE KAN HET." hoor ik Kili schreeuwen. Ik probeer zo sierlijk mogelijk neer te strijken naast Kili. Hij knikt goedkeurend. "Zozo, ze heeft praatjes hoor."

-------------------------------------------------------------------------------------------------------
A/N

Sorry voor het korte stuk, ik had geen inspiratie meer. Ideeën zijn welkom, dus COMMENTTTT

-X
Chelsea