A/n
Een extra lang stuk vandaag, om de kleine stukjes te compenseren.
Thanks voor alle reads, op naar de 1k (duurt nog heel lang, maar oké, let's dream) Hope y'all like it!
-X
Chelsea
-------------------------------------------------------------------------------------
We zijn al een uur aan het vliegen, maar de berg is nog best ver. Kili maakt een salto. Sinds hij weet dat ik, nou ja, verliefd op hem ben, is hij heel vrolijk. Ik trouwens ook hoor, maar ik heb hem wel afgewezen. En eigenlijk is dat best dom. Maar ja, dat is mijn eigen schuld. "Niet zo piekeren, Aera. Dat is slecht voor je gezondheid hoor." Kili kijkt me uitdagend aan. "Zo makkelijk is dat niet, Kili." Ik glimlach. Kili lacht me weer uit, want ik kan kennelijk niet glimlachen ofzo, weet ik uit ervaring. Z'n lach is heel aanstekelijk, dus ik barst ook in lachen uit. Ik staar dromerig voor me uit. Ik voel me opeens zo vrolijk. "Zal ik je leren hoe je salto's maakt?" Ik lach. "Oké, maar het gaat wel heel erg falen hoor." "Let op, le maakt een duikvlucht, en dan stijg je opeens. Ik zal het voordoen." Hij maakt een grote salto, en vliegt daarna gewoon weer verder. "Nu jij. Zo goed als ik ben zul je nooit worden, maar proberen kan geen kwaad." Ik rol met m'n ogen. Ik neem snel een duikvlucht, en stijg snel naar boven. "WOEHOEEEE, JE KAN HET." Ik kom weer naast Kili vliegen."Hoelang gaat het nog duren voor we er zijn?" Kili kijkt naar voren. "We zijn er al." Ik kijk voor me, iets te laat, want ik knal tegen de berg aan. Dacht ik.
Ik vlieg er als het ware door de muur heen, en als ik m'n ogen opendoe, ben ik weer een mens, en sta ik in een soort balzaal. Kili komt niet veel later naar binnen vliegen. Hij blijft gewoon zoals hij was. "Eh, misschien moet je je even gaan verkleden." Ik kijk naar mezelf, en ik zie dat ik er erg vies uitzie. Ik vraag straks wel om uitleg bij Kili, of bij Jocelynn. Ik merk nu pas dat ik haar heel erg graag wil zien. "Kom, prinses. De slaapkamers zijn deze kant op." Kili gebaart naar een grote trap. Ik bloos, en loop snel achter hem aan. "Hoe kan het dat ik weer mens werd, en jij kraai bleef?" "Omdat deze muur ons veranderd in onze oorspronkelijke vorm." Kili gaat op m'n schouder zitten. "Zo kan ik je beter de weg wijzen." zegt Kili. Ik weet dat hij gewoon dicht bij me wil zijn, maar ik protesteer niet. "Hier links, en dan de laatste deur rechts." wijst Kili.
"God, wat is het hier groot. Verdwaal je hier nooit?" vraag ik vol verbazing. "Neuh." zegt Kili alsof het niks is. Ik blaas een lok uit m'n gezicht. Tevergeefs, want hij valt zo weer op m'n wang. Kili grinnikt. "Nou, dan ga ik maar weer, hè. Ik kom je over anderhalf uur ophalen." Kili vliegt weg, en ik staar hem na. Ik kijk naar de gedetailleerde deur voor me. Hij is van donker hout, en er zijn twee draken uitgehakt. Bloesem siert de deurpost, en ik staar er vol bewondering naar. Toch mist er iets. Even denken. Deurknop. "Kili heeft wel humor, zeg." mompel ik zacht. Geïrriteerd leun ik tegen de deur aan, maar ik draai me snel weer om. Misschien is het een puzzel. Of gewoon een mechanisme. Denk na, Katy. Hoe ga je dit oplossen? Ik kijk weer naar de deur. Zou hij opengaan door aanraking? Ik leg m'n handen op de draken. Er gebeurt niks. Tot ik de draken verschuif. Ik voel de deur bewegen. De draken schuiven uit elkaar, en het lijkt of ze naar de bovenkant van de deur vliegen. Onder de draken zit een deurknop. Natuurlijk, waarom ook niet. Ik draai de deurknop een halve slag, en de deur springt uit het slot. "O. Mijn. God." Het verbouwereerde gezicht maakt plaats voor een brede lach. De kamer is Japans ingericht, met donkerrode muren, en zwart laminaat. Op een van de muren is een draak met bloesem afgebeeld, typisch Japans dus. Er staat een groot kingsized hemelbed tegen de muur. Er is ook een grote inloopkast, waar ik straks sowieso m'n kleding uit haal. Maar nu eerst douchen, want erg prettig ruik ik niet. Ik loop richting een deur, waarachter zich een mooie zwart-witte badkamer bevindt. Ik loop naar de douche, en druk op het knopje: appleblossom. Uit het plafond komt een soort warme regen, die erg zoet ruikt. Ik was snel m'n haar, en droog me af. Met de handdoek om me heen geslagen, loop ik naar de kast. Ik sla de deur open, en ik slaak een zacht vreugdekreetje. De kast, van 8 meter lang, hangt vol met de mooiste jurken, shirts, truien en broeken. Onder de kleding staan allemaal hakken en sneakers. Ik dans tot het einde van de kast, en loop alle kleding na. Ik ga Jocelynn ontmoeten, dus zal ik er wel een beetje chique uit moeten zien. M'n oog valt op een simpel zwart jurkje, met een open rug, en een grote strik onderaan mijn rug. Perfect! Ik zak door m'n hurken, en zoek naar een paar schoenen. Ik kies voor de zwarte pumps, met hoge, glanzend gouden hakken. Ik pak wat ondergoed, en trek het snel aan. Alles past precies, wat ik erg bijzonder vindt. Ik doe wat make-up op, met een wing, want dat staat hier goed bij. Rode lippen voor dat beetje kleur, en ik doe m'n haar in een elegante paardenstaart. Ik wil net Kili gaan zoeken, als ik twee saffieren oorbellen zie liggen. Ze zijn prachtig. Ik pak ze op, en doe ze snel in m'n oren.
Er tikt iemand op de deur. Dat zal Kili zijn. Ik doe open, en zie Kili staan, in z'n menselijke vorm, in een rood blousje en een zwarte broek. Hij staart me aan, zoals hij zo vaak doet. Ik bloos, en sla m'n ogen verlegen neer. "Zullen we naar beneden gaan, prinses?" Hij buigt, en ik lach. "Graag." Ik voel me nu echt heel gelukkig. "Ladies first." Ik loop voor hem uit, en al snel gaat hij naast me lopen. "Je ziet er geweldig uit, Aera." Mijn gezicht gloeit. "Bedankt. Jij ook." Ik pak z'n hand. Verbaasd kijkt hij me aan. "Best friends?" Fluister ik in z'n oor. Ik geef hem een knuffel, en hij drukt me dicht tegen zich aan. "Hm-hm." Hij tilt me op, en draagt me zoals een zeemeermin zou worden gedragen, en ik sla m'n armen om z'n nek. Hij loopt voor mijn gevoel extra langzaam, zodat hij me zo lang mogelijk vast kan houden. Teleurgesteld zet hij me neer. "De trap zul je zelf af moeten lopen, anders komen we wel erg charmant aan bij Jocelynn." Ik giechel nerveus, en m'n zenuwen laten hun slechte kant zien. Ik tril een beetje, en ik heb het gevoel dat m'n maag uit elkaar gaat spatten. Samen lopen we de trap af. "Hier links." We lopen naar een grote zaal, met in het midden een tafel met een laar stoelen. "Ik ben zo zenuwwachtig." mompel ik in Kili's schouder. "Dat hoeft niet hoor, Aera. Zo eng ben ik toch niet?" Boem, m'n maag spat uit elkaar. Ik herstel mezelf. Het lijkt of ik in een spiegel kijk. Er staat een exacte kopie van mij voor m'n neus. Een golf van blijdschap gaat door me heen. Het lijkt of m'n leven nu pas helemaal compleet is. Ze komt naar me toe, en knuffelt me. "Ik heb je gemist." zucht ze. "Ik jou ook."
