A/n
HET EINDE
Hope you like it, en miss tot het volgende boek!
-X
Chelsea
-----------------------------------------------------------------------
"Je bent een elf." "Dat zie ik ja." Hij kijkt naar mijn rug, die door een paar krachtige vleugels versierd wordt. "Het lijkt erop dat het drankje je je oude vorm terug gaf." Ik wapper met mijn doorzichtige vleugels. Oude vorm? "Zag ik er vroeger ook zo uit dan?" Hij haalt zijn schouders op. "Kennelijk. En het staat je goed." Ik bloos.
Kili en ik hebben afgesproken om naar Kyaro te gaan, aangezien dat ons thuis is. Ik wil net op Yin klimmen als ik opeens voetstappen achter me hoor. "Jullie dachten dat jullie van me af waren hè? MOOI NIET." En met dat teken stuurt Lia vlammen onze kant op. Yin schrikt en gaat op zijn achterpoten staan. Kili en ik glijden van zijn rug af en knallen op de grond. De vlammen zijn net dichtbij genoeg om de warmte te voelen, maar net ver genoeg om niet verbrand te worden. Lia slaakt een oorverdovende kreet. Kili krabbelt overeind en loopt heel rustig op haar af, een tweede zwaard in zijn hand. "Je hebt 1 kans om nu weg te gaan. Anders ben ik bang dat je er straks niet meer bent." zegt hij kil. Lia lacht. "Denk je nou echt dat ik bang voor je ben?" Kili haalt uit, maar mist haar op een haar na. "Geef je over, Kili." "Voor jou? Nooit." Lia ontsteekt weer een vlam, maar deze keer raakt ze Kili's zwaard. Het zwaard smelt tot een klein, blauw plasje op de grond. Kili schrikt, maar gaat snel over op magie. Een grote, lichtgevende slang schiet uit zijn vingers en slaat Lia tegen de vlakte. Ze staat voorzichtig op, en je ziet aan haar dat ze het niet zo lang meer vol gaat houden. Een straaltje bloed loopt van haar neus naar haar kin. Ze staat te bedenken wat ze wil doen. Op dat moment steekt Kili zijn armen naar voren, en er stroomt een krachtige straal magie uit zijn vingers. De straal baant zich een weg door de lucht, om vervolgens bij Lia te komen, maar wordt onderbroken door 1 van Lia's vlammen. De krachten duwen tegen elkaar aan, wachtend op genade. Maar die zal nooit vanaf Kili komen. "Geef het op, Kili. Je gaat het toch niet winnen." Lia kijkt hem uitdagend aan. "Ik riskeer mijn leven graag voor haar." zegt Kili knarsetandend. Ik kan dit niet langer aanzien. Ik maak een snelle beweging naar Lia, en mijn 'andere' magie duwt haar naar achteren. Ik spring op haar en laat mijn hand hard tegen haar hoofd aankomen. "Kili gaat niet dood. Jij gaat dood." sis ik. Ze schrikt duidelijk van de klap, maar duwt me van zich af. Ze drukt haar onderarm op mijn keel. Ik hap naar adem. "Of jij." Ze glimlacht haar spierwitte tanden bloot. "Je blijft met je tengels van haar af!" Kili verheft zijn stem, terwijl hij haar woest opzij duwt. "Ze heeft al genoeg meegemaakt." Hij kijkt naar me. Lia staat langzaam op. Ze kijkt woedend. "Jij kan me niet tegenhouden, vieze kraai." Ze knipt in haar vingers, en een grote muur van torenhoge vlammen rijst op uit de grond. Ze grijpen naar Kili, die constant weg moet springen om ze te ontwijken. Ze geniet van het uitzicht. Een rede om haar nog meer te haten. Ik voel weer die vreemde vorm van energie door mijn aderen stromen. Ook ik knip in mijn vingers. Twee grote bloemenranken grijpen haar vast en tillen haar hoog boven de grond. Een snelle lichtstroom schiet van haar naar mij toe, en raakt me op mijn hoofd. Ik wankel en val op de harde zwarte stenen. Alles lijkt te draaien. "AERA?" Ik zie wazig hoe Kili's magie Lia doorboord, en hij loopt bezorgd naar me toe. "Niet wegvallen, ik houd van je." Kili schudt wanhopig aan mijn schouders. Ook al probeer ik om bij te blijven, ik zak steeds verder weg. "Alsjeblieft..." snikt Kili in mijn schouder.
En toen werd alles zwart.
