Zawgyi
Ep 43
'ဒါဆို သူမပါဘူးေပါ့....'
သစ္ေမးသည့္ ေမးခြန္းကို သကၠသည္ေခါင္းၿငိမ့္ကာ အေျဖေပးလိုက္သည္။ သစ္ကိုမ်က္လံုးျခင္းဆိုင္၍ၾကည့္ရန္ ခက္ခဲေနေသာေၾကာင့္ ေခါင္းကိုငံု႔ထားမိသည္။ သက္တန္႔ကိုျပန္ေခၚမလာႏိုင္ခဲ့ျခင္းအတြက္ သစ္ကို ဘယ္လိုစကားလံုးမ်ားႏွင့္ အေၾကာင္းျပခ်က္ေပးရမလဲဆိုတာကိုေတြးရခက္ေနသည္။ သစ္ထံမွ ထြက္က်လာမည့္စကားလံုးတုိ႔ကုိ နားေထာင္ရန္ မဝ့ံရဲေသာ္လည္း အသက္မရႈမိဘဲ နားေထာင္ေန၏။
'သစ္....အသက္ကေလ..'
'ေတာ္ၿပီ...သကၠ....။ မေျပာနဲ႔ေတာ့...ငါသိတယ္။ ငါက သူ႔အတြက္ ဘာမွအေရးမပါဘူးဆိုတာ ငါသိတယ္။ '
တည္ၿငိမ္ေနသည့္ သစ္၏ေလသံေၾကာင့္ သစ္မ်က္ႏွာကို သကၠၾကည့္လိုက္ေသာအခါ အရင္လိုမ်က္ရည္မ်ားရွိမေနေတာ့ဘဲ ခံစားခ်က္ကင္းမဲ့ေနသည့္ မ်က္ႏွာမ်ိဳးသာရွိေနသည့္ သစ္ကိုေတြ႔လိုက္ရသည္။
ထို႔ေနာက္ သစ္ကသူ႔ကိုၾကည့္ကာေျပာသည္။
'မင္းအိမ္မျပန္ဘူးလား.....'
သကၠထံမွ ေလးေလးပင္ပင္ထြက္သက္တစ္ခု ထြက္လာသည္။ ထုိ႔ေနာက္ သစ္လက္ကိုကိုင္ကာေျပာလိုက္၏။
'ငါမင္းကိုစိတ္မခ်ဘူး...သစ္....'
'ငါကဘာျဖစ္ေနလုိ႔လဲ...။ ငါတစ္ေယာက္တည္းေနႏိုင္ပါတယ္...။ မင္းျပန္ေတာ့...'
သစ္က ႏွင္ထုတ္ေသာအခါ ကိုင္ထားေသာလက္ကေလးကို ပုိမိုတင္းၾကပ္စြာ ဆုပ္ကိုင္လုိက္သည္။
'ငါျပန္မွာပါ....။ ဒါေပမဲ့ အခုေတာ့မဟုတ္ေသးဘူး..'
'မင္းက ငါ့စကားနားမေထာင္ေတာ့ဘူးလား...။'
'ဒီတစ္ခါေတာ့ နားမေထာင္ဘူး......'
v
ဝယ္လာေသာ နန္းႀကီးသုပ္မ်ားကို သကၠ ပန္းကန္ထဲတြင္ထည့္ေနသည္။ စားခ်င္စားဖြယ္ အဝါေရာင္ နန္းႀကီးသုပ္မ်ားကိုၾကည့္ေနရင္း သစ္ကိုဘယ္လိုေၾကြးရမလဲဆုိတာကို ေတြးရင္း ရူးခ်င္လာ၏။ သူ ဒီမွာေနေနသည့္ သံုးေလးရက္အတြင္း အခက္ခဲဆံုးအလုပ္မွာ သစ္ကုိ အစာဝင္ေအာင္ေၾကြးရျခင္းပင္ျဖစ္၏။
YOU ARE READING
Crossfire Of Clover (Myanmar BL OC )[Complete]
RomanceZawgyi+Unicode Myanmar BL Novel. မ်က္ရည္ခိုင္ေအာင္လုပ္ၿပီးမွဖတ္ပါ... Author: :LeeSeungHan(Moepyhar)