Chapter 3: Mr. Pervert

331 12 0
                                    

Sebastian's Pov

Hindi ba alam ng babae na 'to na pinaghihintay nya ako? Pinaghihintay nya ang gwapo, para lang sagutin nya ang tanong ko.


"Hindi mo ba talaga ako kakausapin o sasagutin man lang ang tanong ko sayo?"


Humakbang ako ng isang beses para mas mapalapit pa ako sa kanya. Pero mas lalo pa nya ako pinaniningkitan. I really not gets what she's thinking.


Tangkang tatanggalin ko na ang earphone sa kanyang tainga, pero agad nyang hinarangan ang kamay ko bago ko maabot iyon. Pero hindi ako nag patinag, I intertwined all of my fingers to her fingers.


Sa mas madaling salita ay magkaholding hands kami ngayon habang nakatitig sa isa't isa. Pinalag nya ang kamay nya pero todo hawak ko dito kaya hindi nya naalis.


"I am more comfortable to holding you than not, because if you intend to flee without your answer in my question. I still hold your hands tight so you cannot leave, Miss." Pero mas okay na din sakin na kami ay ganitong magkahawak kesa sa hindi.


"So answer my question, or you and I will still like this kung hindi mo sasagutin ang tanong ko sayo, Miss." I added.


"But--"


"But what?" Ani nya. Mag sasalita din pala sya pero pinatagal nya pa.


"But I much like this, that you and I were holding each others hand." Sabi ko habang nakangisi.


"Ah, so this is what you want.." Nakita ko ang pangaakit nya sakin na nag pataas ng balahibo ko.


Sabi ko na nga e, hindi din talaga ako matitiis ng babaeng 'to, gwapo na nga ako, ma-appeal pa.


"Mr. Pervert?" Tapos ngumiti sya ng mawalak pero nakapoker face pa din.


"I'm not pervert but handsome, yes it is." Pag depensa ko sa sinabi nya.


"May tinanong ba ako na gwapo ka? Diba wala naman, kaya wag mo ng aksayahin ang laway mo."


Tch. --,--


Ginamit ko ang isa kong kamay para pakinggan ang tugtog na pinapakinggan nya sa ear phone nya. Mabilis na itinapat ko ang ear phone sa tainga ko pero wala namang music na tumutugtog.


May mga tao din palang gumagamit ng earphone kahit 'di naman nag papatugtog. Iba talaga. Isa na din 'tong kasama kong babae ngayon.


"Don't you dare!" Pag babanta nya sakin kahit nakuha ko na ang earphone sa isang tainga nya.


"Nagawa ko na, may magagawa ka pa ba?" Ngumiti ako sa kanya na may kasamang pang iinis. Ewan ko pero 'di naman yata sya nainis, nakapoker face na lang lagi.


"Tinatanong pa ba yang mga ganyang tanong, Mr.?" Wika nya na parang sinasabi nya ay wala na syang magagawa.


"Diba, wala naman?" Then I held her hand more.


"Syempre meron." Nag iba ang ekspresyon sa mukha nya na may binabalak na iba kaya nag iba din ang ekspresyon sa mukha ko. Ano ba binabalak nya?


"Here." Tinaas nya ang magkahawak naming kamay kaya bumalik ang ngiti sa labi ko dahil dagdag nya pa sa paghawak nya dito nang mahigpit.


Nginitian nya ako. "Ahh!" Napaaray ako sa sakit nang subukan nyang baliin ang kamay ko. Kahit sinubukan nya lang ay sobrang sakit ang dala nito sakin.


Napabitaw ako kaagad sa pagkakahawak ko sa kanya, tsaka ko agad tinignan ang malambot kong kamay kung nabali na ba ang mga daliri nito.


"Nababaliw ka na ba, Miss?" Sigaw ko habang tinitignan tsaka minamasahe ang kamay ko.


Titig na naman ang sukli nya sa tanong ko. Tumalikod sya na parang aalis na dito, pero bago pa yon ay gumawa ako ng paraan para hindi nya ako dito iwan.


Nang masahihin ko na ang kamay ko ay hindi na masyadong masakit pero may kirot pa rin. "Ahh! The hell, Miss. Ang sakit ng kamay ko, para na yata akong mamatay." Napakunot ang noo ko sa sariling kong sinabi.


Patay na agad? Ang pagkakaalam ko hospital muna? Nang lilingunin nya na ako ay kaagad akong umacting na masakit ang kamay ko kahit kirot na lang at tinanggal ko na ang kunot ng noo ko na pinalitan ko ng nakakaawang mukha.


"Patay kaagad? Wala pa nga yan sa loob-looban, bituka, utak, small intestine o kahit sa large intestine mo, tapos sasabihin mo sakin na para ka nang mamatay?"


"Did I say that?" Sabay kamot ko sa ulo ko. Pati ako naguluhan sa sinabi ko.


Sumama ang tingin ko sa kanya nang tumalikod na naman sya na nag simula nang maglakad.


"Yeah! I remember now, Miss!" Wala ng paligoy ligoy pa syang lumakad papunta sakin. "Eh?" Yan lang ang na sambit ko ng alalayan nya ako pero hindi pa din sya nakatingin sakin kundi dire-diretso lang syang lumalakad habang inaalalayan ako.


Mag sasalita na sana ako ng unahan nya ako. "Wag mong isipin na ginusto ko 'to, I just want to finish this."


"Finish, what?"


"Nandito na tayo." Marahan nya akong binaba sa isang bench sa labas ng clinic.


"Saglit lang." Awat ko sa babaeng gustong gusto na talagang umalis.


Hindi ko mabasa ang iniisip nya dahil blanko ang ekspresyon na pinapakita nya sakin. "Hindi mo ba ako sasamahan sa loob? Ikaw ang may gawa sakin nito kaya dapat lang na samahan mo ako, Miss." Seryosong wika ko.


"May paa ka naman diba?"


"Oo, meron."


"May bibig ka naman diba?"


"Oo, meron."


"May tainga ka naman diba?"


"Oo naman, meron."


"May mata ka naman diba?"


"Meron, nakakaakit na mata pa." Sagot ko sa mga tanong nya, halata naman na ang sagot ko sa tanong nya pero tinatanong nya pa din.


"I have nothing to worry about, because you can walk, hear, see, speak a word. Dahil napatunayan ko na meron ka naman pala ng mga tinanong ko sayo."


Parang wala na akong magagawa, dami nyang naka-reserbang ipupuna sa lahat nang sasabihin ko.


Nagulat at napangiti ako nang lumabas si Nurse Kim sa loob ng clinic. "Mr. Ocampo, why are you here?" She asked.


"Because of that girl." Nginuso ko yung babaeng nasa harapan ko na kanina pang gustong umalis.


"Ha?" Naguguluhan na ani ni Nurse Kim na tinitignan ang babae. Nilibot ko din ang mata ko sa babae, nahawi ng hangin ang id'ng suot nya kaya nakita ko ang pangalan nya. Nikki Dweller pala.


"Ano naman ang ginawa sayo ni Ms. Dweller?"


"Do you know her?" I asked to Nurse Kim. "Yes, madalas sya ang dahilan kung bakit nandito sa clinic ang ibang mga pasyente ko." Sagot nito.


"Edi isa sa mga marami na pala ako don, Ms. Dweller?" Tanong ko sa Nikki na yon.


"I have something to do, Nurse Kim, goodbye for now." Tch. Sa gwapo kong 'to hindi nya ako papansinin? At iisnabin nya lang.


Sya lang ang nakilala kong babaeng nang i-snob sa katulad kong si Sebastian Ocampo.

*****

Living with the four Bad boysTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon