Boom. 2 na. Still no kilig here. Meet the friends on the first few chapters kumbaga. Ang haba nito pero choks lang yan. Sana. :D
Dedicated to thesoullessvampire kasi naappreciate ko na nagcomment talaga siya. And binasa niya. Salamat po talaga. :)
Geh. Anyway, give comments and suggestions, okay?
-Mo
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Chapter 2
Charlotte's POV
"No."
"But Da--"
"NO."
I looked at Tyler and gave him my I told you so look. Sinabi ko na nga bang walang magagawa tong pagmamakaawa ko. Ang lungkot ng mata niya. Nakakaawa naman.
"Tyler, ilang beses ba naming uulitin na hiwalayan mo na yang girlfriend mo?" - Mama.
"At ilang beses ko rin bang uulitin ni hindi ko hihiwalayan ang girlfriend ko?"
"TYLER." Lahat kami napatingin sa Dad ni Ty. Katakot. Nagsalita na siya. Buti nalang at VIP kami dito sa restaurant at nasa private room kami. Kung hindi, nako, nakakahiya. "Makinig ka naman samin."
"I've been listening to you my whole life." Binigyan niya ako ng Back me up, now look.
"Uhh...oo nga naman po Dad."
"Well, continue listening. Ni hindi nga namin maramdaman ang koneksyon niyo sa isa't isa ni Charlotte eh. Bakit? Kasi masyado kang busy dyan sa girlfriend mo." Ok. Ako na hindi niyo pansinin.
"Kasi siya ang mahal ko. Hindi tong babaeng to."
Hindi tong babaeng to.
Hindi tong babaeng to.
Hindi tong babaeng to.
Ansakit nun ha. Kahit papaano, nasaktan rin naman ako. Naalala ko tuloy ung nangyari kaninang umaga.
FLASHBACK
*tsup*
*tsup*
*tsup*
Nanigas ako sa pwesto ko. Tinitigan ko lang siya. First time niya kasing ginawa un eh. Kahit tatlong smack lang un. Nanibago parin ako. Nagsmile lang siya at umalis na parang walang nangyari.
Gunggong.
END OF FLASHBACK
"Kung makapagsalita ka, parang di mo asawa." - Mom.
"Ok--" Kahit masakit, ipagtatanggol ko parin tong lalaking to.
"Asawa mo yan. Respetuhin mo kahit papaano." - Papa.
"TYLER!" - Mama.
"Ple--"
"Talagang hinahamon mo kaming bata ka?!" - Dad.
Wala rin namang saysay ang pag-awat ko. Hindi naman nila ako pakikinggan. Nagulat nalang ako ng bigla siyang sumigaw.
"WALA AKONG PAKEALAM! SINO BA KASING NAGDESISYON NA IKASAL KAMING DALAWA? Diba kayo?! Ni minsan ba, tinanong niyo kami kung gusto namin ung nangyari? Diba hindi?!"
Tyler's POV
"WALA AKONG PAKEALAM! SINO BA KASING NAGDESISYON NA IKASAL KAMING DALAWA? Diba kayo?! Ni minsan ba, tinanong niyo kami kung gusto namin ung nangyari? Diba hindi?!"
BINABASA MO ANG
Buhay Artista
Genç KurguDalawang batang napaglaruan ng tadhana. Mga batang...hindi nakapagdedesisyon para sa kanilang mga sarili. Aanhin ang kasikatan, kayamanan at ang buhay na puno ng karangyaan kung bawat kilos mo'y binabantayan ng sambayanan at pilit na tinatago ang tu...
