Paulit-ulit, Na Naman? [De Javu]

CHAPTER 8: WE ARE LOVED

Do you feel loved today?
_____________________________________

ELLE MADISSON'S POV

[a/n: Out of My League by Stephen Speaks]
~ it's her hair and her eyes today, that just simply take me away, and the feeling that I'm falling further in love makes me shiver but in a god way ~

Nagising akong nakangiti. Sino ba namang hindi matutuwa kung ang una mong maririnig sa umaga ay ang napaka meaningful na kanta ni Stephen Speaks. Nai-imagine ko tuloy na kinakantahan ako ng isang tao ng ganyan. Nakakakilig lang. Yung kakantahan ka sa harap mo, with all the microphone and guitar, tapos may dala pang roses. Tapos sasabihan ka ng I love---.

Naputol ang pag-iimagine ko ng may biglang sumigaw.

"HANOOO BAAA??!! ANG INGAY MO!!!!"

Biglang napakunot ang noo ko sa pagsigaw ng isang unknown specie.

*boogsh. boogsh. boom. boom. boom ... gotta get get. boom. boom. boom*

pagkalabog niya sa dingding.

"HANO BA! MASISIRA ANG PADER!!"

Paano ako hindi magagalit sukatin ba naman na halos sirain na ng tao sa kabilang room ang pader sa lakas ng kalabog nya.

Excuse me, kung maninira siya ng pader, hindi ko siya pipigilan. Bahala siyang pudpudin ang sariling mga kamay. Siguraduhin niya lang na wag siya mandadamay ng taong nago-good vibes!

"Eh ang ingay mo eh!" teka? Di ko pa alam name nya. Nakakahiyang magtanong. Nevermind na nga lang ('////')

"Not my fault." Angas kong sabi. \'m'/

Kasalukuyan kaming nagsisigawan habang nag-uusap dahil ni walang lumalabas sa'min. Kapwa nasa kanya-kanyang kwarto pa at tanging ang matigas na dingding ang pumapagitna.

"Anong hindi ha?! Galing nga sa room MO ang ingay diba?" at talagang in emphasize pa ang word na MO. Maldito ang taong 'to.

Gusto ko lang linawin sa lahat na kung masungit siya, mas masungit ako. Hindi ko siya uurungan kahit na lalake siya.

"Kahit na galing sa room KO ang ingay, hindi sabi ako yun eh!! At kasalanan ko ba kung nakinig ka huh? huh?" paghahamon ko sa kanya.

Hindi ba siya marunong ng simple sentence structure? Bopols ba siya? Psh!

"Eh kung hindi yun IKAW sino yun aber?" taas kilay na tanong nya

Itinaas at idinuro-duro ko ang cellphone sa harap ko.

"ITONG CELLPHONE! AYAN ANG SIGAWAN MO! MAKABULABOG KA NAMAN NG WALLS AKALA MO WRECKING BALL KA!!"

Galit na galit ako sa kanya ngunit napatawa ng mapagtantong mukha na akong tanga. Itinaas at itinuro ko pa ang cellphone kahit na hindi niya naman nakikita. Sayang ang effort.

Nang lumabas na ako ng kwarto ay nakita ko ang walang hiya sa sala.

"Hoy! Ba't nanunuod ka lang jan! Wala ka bang balak pumasok ha?" sambit ko. Wag na kayong umasang kalmado kaming mag-uusap. Mukha niya pa lang nakakainis na.

Naka-upo siya sa sala, naka porma na with pack bag at ang linis linis ng shoes. Parang dinilaan pa ng baka. Psh. Akin nga walang linis linis eh katamad kaya. At least mas malinis ang mukha ko sa kanya! Bakla siguro to ang arte masyado.

"Yun oh. Bulag ka ba?" sabi nya sabay nguso sa TV na ang palabas ay Umagang Kay Ganda.

"ARGGHHHHH!!! Walang hiya si bessy hindi man lang ako ti next!!!" nagwawalang sigaw ko. Nakadagdag pa to sa inis eh!

Asar na man kasi yang Bagyong Unan na yan.

[a/n: naka higa po si author habang mag ta type kaya UNAN ang pangalan ng bagyo. Haha.]

"Ano ba?! Ang ingay mo. Shhhh!!!" at nag quiet sign pa ang bakla. Kitams, bakla nga talaga. Nagkukunwari lang tong mukhang lalake eh!

Oo nga pala, ma text nga si bessy.

To Bessie Best:

Hoy! Ang okra mo! Ba't di mo ko tinext na walang klase! Hoy ka! Re reply ka o rereply?

*send*

after 1 minute nag ring na ang cellphone ko.

From Bessie Best:

Ay halaaa!! Sorry best!! I totally forgot! Alam mo ba na dahil may bagyo ide date ako ng aking future-boyfriend. Tinanong pa nga ako kung hindi ba daw ako magagalit kasi nga di PA nga kami. Alam ko best, by this time naiingit ka. It's so nakakakilig talaga. Hihihihi. Byeeee. Andyan na sa labas ang prince ko! :* Muwaah. Love lots! ^_^

- end -

Ang haba nun tapos 1 minute lang nyang binasa ang text ko at tinype yan. Hindi nga halata na excited masyado sya =_= At ano daw? Inggit ako? Ako as in me? Asa no! Mas maganda kaya ako. Mwahaha. Pero masaya talaga ako para sa kanya. Ako na, ako na ang single. T.T

Ano ba yan! Wala akong kasama dito! Pakiramdam ko kapag nagtagal pa ako dito eh malalason ako sa hangin dun dahil sa walang hiyang yun.

*Gruuu. Gruuu*

Tumunog ang tiyan ko.

"Ay hala! Gutom ka na ba baby tummy?" pabebeng sabi ko.

Bigla namang nag-react ang saling pusa.

"Hoy para kang baliw! Layas nga!!"

Nadoble pa ang inis ko nung nagsalita na siya. Lahat talaga ng tungkol sa kanya ay nakakainis!

"Eto na po!! Masyado na man po kayong excited! =_=" dumeretcho na ako palabas, walang bihis bihis.

[a/n: walang uniform ang Farmville University. In case you forgot. :) ]

At tuluyan na akong lumabas ng bahay. Asan ako kakain ngayon? Wala pang open na mall. It's like duhh? A century ago? Tagal ko ng hindi nag e exercise eh. Lakad lalad din pag may time. At kung sineswerte ka nga na man...

Ahh. Sarap. Meeen. Yummy. Ang sarap pa meen.

Yummy.

I want more.

Narinig kong sabi ng mga tao.

Heaven.

Dagdag pa nung isa.

Yummy. Sarap.

Nung nilingon ko ito ...

*Wa Chi Lei's Karinderya*

Oy ha iba na yan. Aminin. Kumakain lang po sila at ako kumain po ako ng puso ng saging na ginataan with rice at coke.

[a/n: favorite na gulay yan ni author. Guys, pag kumain kayo nyan wag basta bibili sa labas kung hndi nyo kilala ang nagluluto. Kasi yung iba hina hand nila. Walang protection. Baka may kulangot malagyan pa ng pasas yang food nyo.]

*cough cough* *lagok. lagok*

Hay buti na lang may water.

Paano ba naman kanina iniingit ako ni best tapos ang madadatnan kong kanta ay ...

~ I'm all out of love. I'm so lost without youuuu ~

May videokehan din pala dito pero kumakanta lang ang mga staffs para daw ma attract ang costumers. Mamayang gabi pa daw kasi yung suki nilang F5 pupunta dito. Busy masyado yung F5 kaya nga na i istress kasi madaming ni lo loading na videos. Kaya nandito sila everynight para mag refresh. In fareness kay kuya ganda ng boses.

Pero ...

Pag love, crush, bf/gf, asawa, kinarengkeng, etc. agad ang pumapasok sa isip na tin. Ako nga ni isa wala ako nyan pero I FEEL REALLY LOVED. Wag natin kalimutan ang ating parents, relatives, friends, close friends, and specially si God. Wag isipin ang pagiging masaklap sa jowa, WE ARE LOVED.