Paulit-ulit, Na Naman? [De Javu]

CHAPTER 34: A DAY WITH HIM

Talking about efforts.
_____________________________________

STOF STEPHENSON'S POV

4 days. 4 days na ang lumipas magmula ng nagkaroon kami ni Reil ng kasunduan pero hanggang ngayon, hindi parin alam ni Elle.

*calling Reil*

"Hello, pareng Stephen? Napatawag ka."

"Ah, gusto ko lang tanungin yung about sa kasunduan natin?"

"Anong kasunduan?"

"Reil, diba sasabihin mo kay Elle yung about sa poem? Tutulungan mo ak---"

"Ah, tama, tama! Nasabi ko na nga. Tama. Kahapon. Tama, kahapon nga nasabi ko na."

"Talaga?!! Anong sabi? Natuwa ba? Ano na?!"

"Pre relax. Hahaha."

"Reil! Ano nga kasi!!"

"Wala naman. Sabi nya, ok naman daw yun sa kanya. Hindi na daw yun ganun ka importante. Sabi pa nya---"

"Babe! Sino ba yan---"

*toot . toot . toot*

Teka? Ba't boses babae yun?!

*calling Reil*

*calling Reil*

*calling Reil*

Takte! Ba't ayaw sumagot?!!

*calling Reil*

"Reil, sino yun?!"

"Ah, yun ba? Si... ano ... uhmm."

"Si Nova yun hindi ba?"

"Teka? Stephen, paano mo nalaman?"

"Kaboses eh. Ba't kayo magkasama??"

"Ah, nagpapasama lang mag grocery. Diba Nova? ... (ah oo, Stof.)"

"Wag mo ako sabing tawaging Stof eh, Stephen!! yan itawag mo!! Ang kulit mo talaga, Nova!!"

"Oh, pre, atin atin nalang to ha. Di naman din to importante. Tsaka makulit lang talaga tong si Nova, alam mo naman, di dapat ako sasama kaso ang kulit eh!! Nakakairita!! ... (hey! What did you just say?!) ... see Stephen, ang kulit diba?!!"

"Oo na, oo na. Ingay nyo. Hahaha. Sige, ingat nalang."

*toot . toot . toot*

inend call ko na. Katuwa talaga yung si Nova. Ang kulit!! Naku, kawawang Reil. Hahaha.

pero ano daw?!!

DI GANUN KA IMPORTANTE?

After all those efforts, di parin importante?

Don't worry Elle, sa susunod na mag e effort ako, sisiguraduhin kong magiging important na to. It will be worth remembering.

_____________________________________

NOVA JANE'S POV

"San ba talaga tayo, Nova? Kulit mo ha, nakakairita!! At don't call me babe, baka nakakalimutan mo, EX nalang kita. PAST. Kasi nga diba? I am just a BET." *smirk*

Ang sakit nya magsalita. Kailangan ba talagang ulit-ulitin at ipamukha yun? I regret it naman diba? Hindi ba pwedeng ayusin nya naman ang pagtrato sa akin? Masakit eh. Ganun ba kasakit yung ginawa ko para saktan nya ako ng ganito? Am I that bad?

"Hoy, ba't natahimik ka?"

"Nothing. :)"

Too good to be true. I just gave him a sweet smile, though I know it isn't true. I don't want him to see that I was hurt, I just want him to see that I am happy.