Jily Lovestory

Chapter 10

Die ochtend werd Lily wakker met vele pakketjes op haar bed. Ze had nooit op Hogwarts kerst  gevierd en het verbaasde haar dan ook dat er pakketjes op haar bed lagen. Als eerst maakte ze die van haar Opa open. Er zat een brief bij.

Lieve kleindochter

Ik hoorde dan je niet was uitgenodigd voor de Dursley's kerstavond. Petunia heeft tegen iedereen gezegd dat JIJ de date was van je knappe aanbidder verplaats andersom en na gelogen te hebben kon ze niet opeens met een ander verhaal opkomen. De knappe James was zogenaamd haar beste vriend. Op de vraag of ze niet met haar beste vriend wilde praten was omdat ze hem tijd wilde geven met zijn vriendinnetje. Dat is dan wel weer aardig van haar. Je hebt geluk gehad hoor. Ik moet wel om half vijf voor de deur staan. Ik ga een smoesje gebruiken om er van af te komen. Heb je die dikke vrouw gezien. Haar naam is Marjorie en zij is het lelijke zusje van haar lelijke Vernon. Ik heb niets met die Dursley's. En die ouders hebben hun kinderen veel te verwend opgevoed. Marjorie fokt honden, wist je dat. Als je geen geld hebt dan moet je dat dan maar doen. Mijn kerst is in ieder geval verpest. Jij mag op je geweldige toverschool blijven met je vrienden (Die allemaal naar hun familie zijn) en ik hoorde van James dat Dumbledore een te gekke gast is. Misschien moet je hem maar even bezoeken tijdens kerst. Lijkt me een gezellige gast om mee te kletsen. Maar om deze brief af te ronden vertel ik dat ik het jammer vind dat je niet met ons kerst viert en dat ik het jammer vind dat ik het je niet persoonlijk kan geven. Het was de oude gouden ketting van je oma. Je moeder zou naar kijken hoeveel waard het ding is, daarom hadden ik en je oma voor dat ze stierf besloten om het aan jou te geven. Zelfs toen je één was wist oma dat je veel in je had.

Een fijne kerst van je Opa.

Zoals er in de brief stond was het een gouden ketting. Het hele ding was van goud en in het midden zat een klein diamantje. Snel deed Lily de ketting aan en keek in de spiegel. Deze ketting maakt ieder persoon honderd keer mooier. Blij keek Lily naar de spiegel en daarna focuste ze zich op haar andere pakjes.

Van Alice had ze een prachtig notitie boekje gekregen. Een groen boekje met zilvere versiersels erop zodat het net een heel oud boek leek. Het boekje was al eens open gemaakt en toen Lily het boekje open maakte las ze voordelen en nadelen op verschillende bladzijdes. Natuurlijk iets voor Alice.

Het verbaasde Lily dat ze ook cadeautjes had gekregen van Remus, Sirius en...James Potter. Van Sirius kreeg ze een dik boek over animagus.  Van Remus een stuk Belgische chocolade en van James kreeg Lily een ring. De Ring had een vorm van een leeuw met een rode robijn erin.

Verder zat er nog een cadeautje van haar ouders bij. Tien euro die ze later kon wisselen in Tovenaars geld en een foto van Petunia en haar man op de bruiloft. Lily was zo boos op haar zus dat ze de foto eruit haalde. Het verbrande en een foto van haar en Alice er terug inzette. Iets met nut moet je niet weggooien. (Bad girl hoor)

Rond vier uur besloot Lily te doen wat haar opa baar had gevraagd en liep ze naar het kantoor van Dumbeldore. Omdat Lily headgirl was  wist ze het wachtwoord. Onzeker liep Lily naar boven en klopte ze aan.

'Kom binnen'. Lily deed wat de man aan de andere kant had gezegd en liep naar binnen. 'Wat kan ik voor je doen mevrouw Evans'. Lily ging op de stoel tegenover Dumbledore zitten en had al meteen spijt dat ze naar Dumbeldore was gegaan zonder een andere reden om gewoon met hem te "kletsen". Het is en blijft gewoon het schoolhoofd.

'Ik wilde u gewoon een fijne kerst wensen. Ik heb geen cadeautje, maar verder dan boeken kopen was ik toch niet gekomen en daar heeft u er genoeg van'.

Door de vorm van zijn baard kon je zien dat hij glimlacht en automatisch glimlachte Lily terug. 'Ik wens ook jou een prettige kerst Evans. En ook al kwam je me een cadeau geven dan had ik het niet aangenomen'.

Het gesprek viel dicht en allebei keken ze zwijgen naar elkaar. 'Mijn opa had voorgesteld om met je te praten. James had tegen hem gezegd dat je een te gekke gast was'. Dumbeldore glimlachte weer breed, maar dit keer kon je het ook echt zien. 'Ik denk niet dat meneer Potter dat tegen Antonie heeft gezegd'.

'Kent u mijn opa'.

'Niet persoonlijk. Maar zijn vrouw Lila Evans kende ik wel persoonlijk. De moeder van Lila en ik waren allebei headboy en headgirl- ('was mijn over overgrootmoeder een heks') je Jeanine was een enorm goede heks, maar ze liep vaak naast haar schoenen. Toen ze met haar knappe echtgenote William trouwde kregen ze een dochter Lila. Tot haar grote spijt was Lila een snul en bevatte ze geen magie in zich zoals wij dat hebben. Jeanine verliet samen met William Lila en dumpte haar in een weeshuis waar ze ook de Antonie leerde kennen een Muggle.

Ze vertelde hem alles en al snel trouwde ze. Ze kregen ook een dochter dat net zoals Lila geen magie bevatte ookal had het wel gekund. Lila behandele je moeder alsof ze niets kon. Nadat jou moeder Petunia kreeg met een Muggle was ze teleurgesteld dat het geen magie bevatte. Ze wist het pas zeker toen ze elf jaar werd, maar ze bleef positief. Toen jij op je elfde de brief kreeg was je moeder natuurlijk blij voor je, maar ook jaloers.  Jij had waar iedereen naar verlangde. Al toen je één was wist iedereen het al. Ze waren allemaal op de hoogte van magie. Daarom kreeg jij de gouden ketting. Ik wist dat je hier zou komen Lily Evans. Je Opa vertelde me dat ik na zijn dood het je zou vertellen'.

'Dank u wel...WAT. Na zijn dood?!'

'Beste Lily. Ik weet dat het moeilijk is dat de enige die niet jaloers op je was is overleden gister avond.  Zijn cadeau was al verstuurd. Hij heeft zelfmoord gepleegd. Om de liefde'.

Nadat Lily uit het kantoor van Dumbeldore liep begon ze te huilen. Hij wilde natuurlijk bij oma zijn, maar het viel zwaar dat haar dierbare opa zelfmoord had gepleegd als hij de enige is waar hij van hield.  Hij was nooit van plan geweest om naar de Dursley's te gaan. Huilende ging Lily op haar bed liggen. En dat de hele vakantie door.

Vijf dagen geleden was het laatste hoofdstuk dat ik heb gepubliceerd en dat is best lang als je bijna elke dag wel een nieuw hoofdstuk klaar hebt liggen. Ik merk dat het soms een beetje rommelig wordt of van het hak naar het tak gaat, maar toch moet ik iets schrijven. Ik vind het trouwens echt geweldig dat ik al wel wat lezers heb. Niet super veel, maar sowieso negen. En ja... op naar het volgende hoofdstuk..