Jily Lovestory

Chapter 20

Sirius dacht na over wat Lily had gezegd. Hij wilde het maar al te graag aan Remus vertellen dat hij er van hield al hij zijn naam zij. Of als hij lachte, zijn manier van praten, lopen, schrijven of keek. Dat hij kon zeggen dat hij meer wilde zijn dan vrienden en dat van hem hield, maar het was een te groot risico. Maar hij kon zeggen dat hij gay was. Dat zouden ze begrijpen. Het waren zijn vrienden en dat zouden ze altijd blijven. Wat er ook gebeurd.

'Jongens...ik moet jullie wat vertellen'.

'Mijn truien zijn niet uit zich zelf verhuisd naar jullie kasten' raadde Remus.

'Nee...dat is het niet, maar eerst moeten jullie me beloven dat jullie mijn vrienden zullen blijven'.

Het bleef stil en ze keken Sirius aan. Geen van alle wisten ze wat ze zouden verwachten. Natuurlijk zouden ze altijd de vrienden van Sirius blijven. Peter was de eerste die zij dat we vrienden waren en dat daar niets tussen kwam. Sirius en Peter waren natuurlijk vrienden, maar hij was meer benieuwd naar James en Remus die snel instemde. '...'. Mompeling kwam uit het keelgat van Sirius. Iedereen keek Sirius raar aan. Sirius voelde rode vlekken in zijn nek al aankomen. Dit was moeilijker dan gedacht.

'IK VAL OP JONGENS OKÉ. IK BEN HARSTIKKE GAY. HOMOSEKSUEEL. OF WELKE WOORDEN ER OOK ALLEMAAL VOOR ZIJN UITGEVONDEN. EN ALS JULLIE GEEN VRIENDEN MEER MET ME WILLEN ZIJN DAN ZOEKEN JULLIE HET ZELF MAAR UIT. LILY ZIET ME GELUKKIG WEL ZOALS IK BEN'.

Sirius werd boos zonder reden. 'Je bent mijn vriend Sirius...zelf de dingen die je niet zegt weet ik. Ik weet het al sinds je iets met Vanessa kreeg'. 'Wie is Vanessa'. 'Zusje van John'. James wist het al die tijd al. En hij had zich nooit anders gedragen. 'Ik wilde dat je het zelf zou zeggen... gevoelens zijn ingewikkeld en het verbaasd me niets dat je zo lang nodig had om erachter te komen wie je echt was'. James zei het allemaal zo makkelijk. Sirius voelde een traan op zijn wangen glijden.

Lily kwam de hoek. Ze keek trots naar Sirius en het advies die ze had gegeven. 'Ik wist dat je het kon' zei ze en gaf Sirius een knuffel. 'Maar Remus...je hebt nog helemaal niets gezegd'. Iedereen keek nu naar Remus. 'Ik wist het niet... maar tuurlijk blijven we vrienden. Wie moet er nu als een hondje achter me aan zitten'. Lily fronste. Sirius begreep dat dit geen versier poging was, maar gewoon letterlijk de waarheid. Hij was het hondje van de Marauders. Het was het enige wat hij voor zijn vrienden kon doen. Een Animagus zijn op de dagen dat het nodig was. 'Sirius...je bent zo wit' merkte James op.

Het werd Sirius te veel en hij ging weg. Remus wilde achter hem aan gaan, maar Lily hield hem tegen. 'James kan dat beter doen. Ik denk dat hij het beter begrijpt'. Remus was even gekwetst, maar begreep het wel. Hij wist het immers eerder dan Remus zelf.

***

'Maat...waarom liep je weg. Iedereen begreep het toch en zien je zoals je bent'.

'Ik...hou van Remus'.

CLIFFHANGER