Jily Lovestory

Chapter 1

De Evans familie zat zoals elke zondag met pyjama aan het ontbijt. Het was de enige dag in de week dat ze niets te doen hadden. Naast dat ze misschien om elf uur bij de trein zouden moeten staan, maar dat was één keer in het jaar. Toch had Petunia, de oudste dochter van meneer en mevrouw Evans, een hekel aan deze zondag. Normaal gesproken zou Petunia nog in bed liggen, maar meneer en mevrouw Evans wilde haar geliefde dochter, die al achttien jaar was, niet alleen in bed laten. Misschien had het er iets mee te maken dat haar vriend vandaag op bezoek zou komen. Vernon Dursley was een nette man en dat was misschien het enige pluspuntje aan Vernon. Lily had ooit een opmerking gemaakt dat ze al jaren aan het zeuren was voor een paard, en thuis kwam met een ezel. Die nacht had Lily geen oog dichtgedaan.

Vernon Dursley was, zacht gezegd, een stevige man met een snor dat zijn hele hoofd bedekte. Ook daar wilde Lily maar al te graag een opmerking over maken, maar hield zich in. Vernon en Lily konden elkaar niet uitstaan. En ook meneer en mevrouw Evans vonden Vernon niet echt een beeldige schoonzoon, maar zeiden niets. De laatste keer dat ze met een vriendje thuis kwam werd ze boos toen hij werd afgewezen door meneer Evans. Het was een lange dunne man die tien jaar ouder was dan zij zelf. Ze schreeuwde dat ze meer hielden van Lily, omdat ze wel accepteerde dat ze met iemand zoals Severus omging en die leek alsof hij van de vuilnis was opgeraapt. Zacht gegzegd, het was moeilijker in huis dan mensen buiten het huis dachten.

'Mevrouw Evans heeft alweer haar tuin laten veranderen. Waar haalt ze het geld vandaan?'

'Heb je het gehoord. Lily Evans de dochter van die goedverdiende zakenman. Ja zij ja. Het blijkt dat ze op de duurste kostschool van Engeland zit. En ook nog de beste van de klas. Voor dat we het weten treed ze in de voetsporen van haar vader'.

'Petunia Evans heeft een vriend. Heb je het gezien? Nee heet engeltje is het niet, maar het schijnt dat meneer veel geld heeft. Een eigen bedrijf. Van was? sportwagens natuurlijk. heb je die auto gezien?'

Kort gezegd: De Evans waren bekend in de straat. Iedereen die ze zagen maakte maar al te graag een praatje in de hoop dat ze misschien werden uitgenodigd in hun beeldschone nieuwbouw huis. Het was het nieuwste van het nieuwste en voor wat minder goed betaalde personen zouden ze alles moeten verkopen om maar één dagje in dat huis te wonen. Wat ze niet wisten was dat meneer Evans al een maand zijn baan kwijt was en dat mevrouw Evans niet elke dag ging winkelen of op bezoek ging bij collega's van haar man, maar om schoon te maken bij echte rijken mensen. Elke dag lang om de kosten een beetje te verkleinen. Beiden wisten ze dat er ook een einde aan zou komen, maar sommige dingen maken je blind.

Het was negen uur in de ochtend en Lily keek naar haar kleding kast. Ze had haar hutkoffer al ingepakt en alleen nog een paar oude kleren die ze al lang niet meer had aangetrokken trof ze daar. Ze had absoluut geen zin om nu nog haar hutkoffer, die ook nog al in de auto lag, open te maken en daar haar outfit uit te pakken om daarna met alle moeite het weer dicht te doen. Vandaag zou ze voor simpel gaan. Met een gestreepte trui, jeans, een tasje met mijn lievelingsboek en lunch erin, grijze schoenen en een snelle straat vertrok ze met haar familie naar het station 9 3/4.

9 3/4? Op dat moment zou elk muggle je keihard uitlachen, maar wat weinig mensen weten is dat op het station King Cross een geheime poort zit die je leidt tot een totaal andere wereld. Het is een wereld voor heksen, tovenaars, draken, toverstokken en een trein. Of beter bekend als de Hogwart express. Die trein is bedoeld voor jonge heksen en tovenaars tussen de elf en zeventien jaar die zeven jaar lang les krijgen door befaamde leraren die je meer vertellen over hun vak en de spreuken die ze daar voor moeten gebruiken. Als elf jarige kreeg Lily, zoals ze al had verwacht, een brief van Hogwarts die haar meedeelde dat ze was aangenomen. Lily was zeven toen ze ontdekte dat ze kon toveren. Een droom van elk meisje. Toen al vond Lily het slimmer om het aan niemand te vertellen dat ze bloemen kon laten dansen op haar wijsvinger of kon zweven wanneer ze weer eens was gestruikeld over haar eigen voeten.