Jily Lovestory

Chapter 25

Dat ook James en Lily een feit waren wist iedereen. En ook iedereen feliciteerde ze met hun relatie. En James kon eindelijk zeggen dat Lily zijn vriendinnetje was en dat elk jongen die maar ook aan haar dacht een grote fout maakte. Lily vond het leuk als hij met geknepen ogen naar random jongens keek als ze naar haar keken.

Nu James zoveel bezig was met Lily en Sirius en Remus zoveel tijd met elkaar optrokken bleef Peter een beetje over. Dat gaf hem genoeg tijd om te doen wat niemand mocht zien. Het was een maandag avond en Lily en James zouden hun 1 week verkering date hebben in de kamer van hoge nood. Peter moest doen wat zijn meester hem had opgedragen.

James kamer zat op slot maar met een simpele spreuk kon hij zo binnenlopen. James kamer was niet zo bijzonder. Peter was er dan ook vaak geweest, maar nooit alleen. Altijd waren ze met hun vieren. En zo niet... dan was Peter Prettigrew er niet bij. Hij had het nooit erg gevonden. Hij wilde alleen vrienden zodat mensen hem geen zielige rat zouden vinden. Hij wilde ook tijd voor zichzelf.

Wat Peter niet wist was dat aan de andere kant van de kamer Loren Heathers de kamer van Lily aan het rond snuffelen was. Niet dat ze iets bijzonders vond. Dat hoopte ze alleen. James had haar vertelt dat hij geen gevoelens voor haar had, maar hoor Lily Evans. Natuurlijk voor haar. Ze hoopte alleen dat hij eens verder kon kijken dan naar haar.

Beiden kinderen waren niet tevreden met wat ze aantroffen in de slaapkamer. Geen geheimen. Niets waardoor er een deur voor ze open zouden gaan. Loren vertrok uit Lily's kamer net na dat Peter vertrok. En allebei waren ze net op tijd, omdat het stelletje er net toen Loren om de hoek was er aan kwam.

'Echt waar'. Lily moest net om iets grappigs lachen uit het verhaal van James en Sirius die de Marauders oprichtte. Hand in hand liepen ze naar Lily's kamer. Altijd hangde ze liever daar, omdat Lily georganiseerd was en James niet.

James ging dan op haar bed liggen en Lily ging dan met haar hoofd op zijn borst liggen en dan vertelde ze elkaar verhaaltjes. Over vroeger of hoe ze de toekomst zagen. Over wat ze die dag hadden gedaan of over verhalen over andere mensen die ze interessant vonden. Vandaag was het James beurt om iets te vertellen.

Hij vertelde over Sirius die altijd aan zijn moeder vertellen wat hij over Lily had gezegd, maar dan honderd keer overdrevender. Alsof hij dood ging als hij niet kon zeggen wat hij wilde zeggen. Lily moest daar wel om lachen. En ze herrinerde zich dat ze daar iets van had gehoord. Mevrouw Potter zei dat Sirius veel dingen over haar had gezegd. Zelf dacht ze dat hij zou hebben gezegd wat een betweter het was, omdat Lily nou eenmaal slimmer was dan hem. Maar James verhaal klonk romantischer.

Met een ruk stond Lily op. 'Mijn la staat open'.

'Misschien stond hij al open voordat je wegging'.

'Nee...er is iemand in mijn kamer geweest. Ik weet het zeker. Ik laat nooit dingen zomaar open staan. Dat is niets voor mij'.

Het liefst had James gezegd dat het allemaal wel goed zat zodat Lily weer met haar hoofd dicht bij hem zou zitten, maar hij kende Lily. Ze zou nooit haar laatjes open laten staan. Dan zou er stof naar binnen komen en dat was het laatste wat ze wilde. Ze hield niet van rommel en een vieze stoffering kamer. Dat klonk niet als Lily.

'Kijk of je misschien iets mist. Dan kijk ik bij mij.