Jily Lovestory

Chapter 24

Ben echt nog nooit zo ver gekomen met een boek

James stond klaar met zijn bezem om de laatste quidditch wedstrijd te spelen. En tot zijn grootte vreugde zag hij een roodharig meisje op de tribune. Ze keek om zich heen alsof ze iemand aan het zoeken was. Misschien wel naar hem? James glimlachte even, maar bedacht zich toen dat dat zeer onwaarschijnlijk zou zijn. Er waren veel mensen op Hogwarts. Waarom hooguit hem.

Oma ze misschien net zo leuk vind als jij haar

De gedachten klonk aantrekkelijk, maar onmogelijk. Waarom zou ze hem leuk vinden. Hij haatte alles wat hij deed, maar hij kon er niets aan doen. Als hij zenuwachtig was zei hij domme versier trucjes en ging hij steeds met zijn hand door zijn haar. Dat was echt niet om indruk te maken.

Je staat nu op het quidditch veld. Dit is je kans om te laten zien waar je goed in bent.

James zijn grijnst kwam terug. Het was waar. Hij was een goede speler. Als Lily al zijn andere kanten kon zien was er een grotere kans dat ze als een blok voor hem zou vallen. Onwaarschijnlijk, maar een gokje waard.

Minnie gaf aan dat we konden beginnen en de eerste minuten werd er al veel door mij gescoord. Nog voor er vijf minuten om waren zaten er al honderd punten in voor gryffindor. Slytherin kreeg hun verdiende loon.

Toen gebeurde het. De captain van het andere team vloog tegen hem op en James viel van zijn bezem van misschien wel twintig meter hoog. En net toen hij op de grond zou landen bleef hij zweven. Hij deed niets zelf. Zachtjes landde hij op de grond. Hij zag nog net een glimp van Lily dat haar toverstok weglegde.

Zo snel als ze kon rende Lily naar James toe. Er was een time-out ingelast en de captain van Slytherin kreeg op zijn kop door Minnie.

'Heb je je bezeerd' zei Lily die erg bezorgd over hem heen bukte. 'Alles is oké, maak je maar geen zorgen'.

Lily keek nog steeds bezorgt naar James. 'Wat een rotstreek van hem om zo tegen je aan te vliegen in de hoop dat je misschien zo van je bezem viel dat je nooit meer quidditch kan spelen'.

'Gelukkig was jij er om de dag te redden'.

Lily glimlachte liefjes. 'Gelukkig ben je niet gewond. Ik weet niet hoe ik je anders had moeten zoenen'.

James wist niet wat hij hoorde, maar voor gij iets kon zeggen drukte Lily haar lippen op de zijne. Het was nog beter dan de eerste. En iedereen op de tribune floot en juichte. James wist een ding zeker. De wedstrijd was dan misschien niet afgelopen. Hij had gewonnen.

Lily keek hem weer aan. 'Lily'

'Ja'.

'Ik vind je vanaf het allereerste begin leuk. En jij? Wat vind je van mij?'

'Ik vind je niet zo leuk als jij mij vind...ik hou met heel mijn hart van jou'.

En ze zoende nog een keer. Zelfs Minnie en Dumbeldore juichte mee. Niemand zag dat meisje dat huilend de tribune af rende. Het was Loren die zeker wist dat ze wraak op Lily moest nemen om dit recht te zetten. En ze zou het dierbaarste van haar afnemen wat ze te bieden had.

James Henry Potter