Beauty Behind Oh Sehun // sekai

0

Geçen güz dönemi, üniversitedeki ikinci senemin başlarında, bir takım olaylar gelişti. Hayatı sorgulatacak ya da oturup da dışardan izleyen bir kişiye keyif verecek şeyler değil. Oldukça sıradan, anlamsız,  benim için sancılı diğerleri için ise sinir bozucu şeyler. Kısaca özetlemem gerekirse şunlar;

-Kimsesiz Karıncaları Koruma Kulübü'nü kurdum, amacım kimsesiz karıncaları koruyup onlara uygun bir yuva 'yapabilmekti.'

-En yakın arkadaşım Byun Baekhyun annesi ve üvey babasının yanına Jeju Adası'na taşındı.

-Diğer en yakın arkadaşım (?) Park Chanyeol, Baekhyun'un aslında en yakın diğer arkadaşım olduğundan habersiz ona kör kütük aşık olduğunu itiraf etti.

-Okulun kalan yüzde seksen dokuzu Baekhyun'un gidişiyle yıkıldı ve onlar da hayatlarının en az bir dönemlerinde ona aşık olduklarını kabul ettiler.

-Bentüm bunları sessizce izledim.

-Kim Jongin kimsesiz karıncalar kulübüme katıldı ve heliçağımı kırdı.

-Kim Jongin'e aşık olduğumu kabul ettim. (aslında bunu oyuncak köpeğimi kırdığında kabul etmiştim, bu o güz döneminden bir önceki seneydi ve ben on dokuz yaşındaydım.)

-Kim Jongin bana aslında Baekhyun'a aşık olduğunu söyledi.

-Bazı geceler çokça ağladım.

-Kimsesiz Karıncaları Koruma Kulübüm garip yerlere ulaştı.

-Beyzbol Sopası Koleksiyoncuları bize çok büyük bir savaş açtılar.

-Baekhyun Jeju'dan döndü

-Aslında Baekhyun'un da Jongin'e boş olmadığını öğrendim. Sanırım.

-Turuncu saçlarımı iğrenç bir siyaha boyadım.

-Geçen güz dönemi felaket geçti.

Dediğim gibi heyecanlı hiçbir şey yoktu, anlamsız sıkıcı izleyenlerin kafayı yediği bir dizinin içinde gibiydik. Okul o dönem olabileceğinden çok daha sıkıcıydı ama umursamadım. Kim Jongin'e gerçekten aşıktım ve o benim deli olduğumu düşünüyordu. O dönem çok şey oldu fakat iki şey bir türlü olmadı.

-Kimsesiz karıncaları koruyamadık.

-Kim Jongin bana aşık olduğunu hiçbir zaman kabul etmedi.