Karanlığın Prensleri "Günahlar Evi"

FİNAL

Sevgili okuyucu arkadaşlarım ilk kitabımız bu bölümle son buluyor ne yazık ki. Eğer biraz olsun karakterlerimi size sevdirebildiysem ne mutlu bana :)

Son kez İyi okumalar dilerim.... (ha bu arada başlamadan belirteyim dı dıt ifadeleri makinadan gelen kalp atışı sesleridir.) Ayrıca belirtmek isterim ki kitabın devamı gelecek.

Ve son kez öpüldünüz...
Yazarınız GathrieL

Eve geldiklerinde tüm olan biteni konuşmak için salonda toplandılar. Neyse ki gerçekten de kendilerine misafir gibi davranılmıştı. Dağ evinde başlarına gelen saldırının nedenini, ardında kimin veya kimlerin olabileceğini tüm detayına kadar tartıştılar. En başta Hira ve Zehir hariç digerlerinin aklına Ural Kahraman gelmiş olsa da nihayetin de o'nun olmadığı anlaşılmıstı. Sorun şuydu ki eğer o da değilse bilinmeyen bir düşman var demekti ve yardım alacakları iki yer vardı. Miyase ve Ural...

O esnada Dolunay başını Talha'nın dizlerine koymuş koltukta uzanırken şu zamana kadar başlarından geçenleri düşünüyordu. Gerçekten bu bir kaç ay içerisinden ne de çok şey yaşamıştı üç kız arkadaş. Hayatlarında ki en büyük şansları bu evde çalışmaya başlayıp aşık olmaları ve aşık oldukları adamlarında kendilerini seviyor olmasıydı. Vampir olarak yaşamaya zaten çoktan alışmışlardı. Her ne kadar bu beklenenin ötesinde gelişen bir olay olsa da...

"Neyse millet. Yeterince yorulduk biraz dinlenmeye ne dersiniz?"

"Haklısın sevgilim. Ilık bir duş ve sonra biraz uzanıp bedenimi dinlendirmek istiyorum şahsen."

"Bence de güzel fikir. Ben de karımla biraz baş başa kalmak istiyorum. Malum bal ayımızın içine ettiler."

Dolunay normalde olsa utanıp Talha'ya kızardı bu durumda. Lakin sadece buruk bir gülümsemeyle karşılık vermekle yetindi.

Talha Dolunay'ın elinden tuttu ve beraberce odaya çıktılar. Arat henüz Hira'nın yanından ayrılmak istemiyordu. Beraberce Hira'nın odasına çıktılar ve Arat yatağa uzanıp güzel sevgilisinin banyodan çıkışını beklemeye koyuldu. Sonradan daha fazla dayanamayacağını düşünüp banyoya süzülmeye karar verdi. Yataktan doğrulup üzerindeki kıyafetlerden bir hışım kurtuldu. Banyoya girdiğinde Hira duşa kabinin içerisinde yıkanmaktaydı.

"Sevgilim geliyorum az bir işim kaldı."

Arat kendine engel olamayıp duşa kabinin kapısını açtı. Hira arsız gözlerle kendisine bakan sevgilisini görünce içerisinde farklı duyguların kabarmaya başladığını hissetti. Arat hiç düşünmeden küvete girdi ve duşakabinin kapısını ardından kapattı.

•••••••••°°°°°••••••••••

Dolunay Talha'nın gögsüne yaslanmıştı. Talha da bir eliyle onun elini tutarken diğeriyle de ipek gibi olan sarı saçlarını okşuyordu. Bir arada olmak ikisi içinde huzur demekti.

"Ne düşünüyorsun aşkım?"

Dolunay sevdiği adamın oldukça düşünceli olduğunu farketmişti. Talha hafifçe gülümseyerek Dolunay'ın başından öptü. Dolunay bir cevap alamayınca hafifçe yerinde doğrulup onun gözlerine baktı.

"Neden gülüyorsun şimdi bakalım?"

"Düşündüm de..."

"Evet?"

"Düşündüm de senin gibi güzel ve sapsarı saçları olan bir kızım olsaydı keşke."

Dolunay duyduğu cümle karşısında şaşkınlığını koruyamamıştı. Bir bebek sahibi olmak? Sevdiği adamdan bir bebeğinin olması tarzı romantik hayaller kurduğu olmuştu evvelden. Lakin şuan içerisinde bulundukları durum da bunu düşünebilir miydi bilmiyordu.