chapter 50. a worried

897 16 4
                                    


Hikari POV.

Tito kinakabahan ako.  Singhal ko sa kanila.  Parang maling pinabayaan natin na mag isa si tita.

Tama we need to call a police . Pag dugtong ni Britney.

Pero kasi sabi ni ligaya. 
Dad.  Sigaw ni lucky. 
Wala akonv tiwala kay tita pia.

Lahat kami ay hindi mapakali kaya nag pasya na akong tumawag ng police  kahit hindi nila ako inutusan kahit magalit sila sa akin. 
Dalidali kong kinuha sa pocket  ko ang cp ko pero nalaglag ito sa sobrang tension  na nararamdaman ko.  Buti ay nasa tabi ko si Vincent.
Clam down  baby. 
Tnx. 

Joy POV.

Bakit wala akong magawa.  Bakit parang nanigas na ang buo Kong katawan kinakabahan ako.  Parang may masakit sa akin. 

Ang puso naninikip sa sobrang pagod at  puyat kakaantay kila mama.

Pa, puntahan na natin sila mama.  Umiiyak kong sabi. 
Nakatingin siya sa akin na  namumugto din ang mga mata. 
Please  pa.  Kuya tawag ko kay lucky. Please  puntahan na natin sila.  Pag mamakaawa ko sa kanila. 

Halos mapaupo na ako sa sahig sa sobrang pag mamakaawa. 

No.  Sigaw ni kuya. 
But why.  Tanong ni Britney.
Kami lang pupunta maiwan kayo nila Vince dito. 
Pero pare. 
Kami na lang nila papa Vince  bantayan mo sila dito sayo ko ipagkakatiwala sila Britney  pare. 

Pero kuya.  Tawag pansen ko sa kanya. 
Joy kami na lang.  Promise  namin nila papa babalik kami dito na maayos na anh lahat. 
Promise. 
Promise.

Mayamaya ay tinawag na sila ni hikari dahil nasa labas na ang mga police.

Promise  me na babali kayong safe  papa. Sigaw ko sa kanila. 
Ngumiti lang sila. 

Pero kasi iba talaga ang pakiramdam ko eh.  Ang pagakahilo ay naging kadahilanan ng pagbasak ng katawan ko. 

Prince POV.
Habang tinatahak namin ang daan ay  hindi ko maintindihan ang sarili ko. 

Pare. Bilisan mo pa sigaw ko kay lucky.
Prince.  Tawag sa akin ni tito.  Kumalma ka baka naman mapahamak tayo. 
Sorry po tito.  I just  worried  talaga eh  and i dont know what to do. 
Just clam down  pare
Pag aalo nila sa akin.
Pero pare paano ako kakalma kung alam kong nasa panganib sila happy. Sabihin mo sa akin. 

Walang  mahanap na sagot si  lucky.  At si tito. 
Maya maya pa ay nag salita ulit si tito. 

Pero kasi wala tayong magagawa kapag masyadong mainiit ang ulo natin. 
Bigla kong naisip tama si  tito. 

Mag ilang minuto pa ay nakarating din kamo sa lumang simbahan. 

Agad lumibot ang mga pulis sa paligid. 

Make sure na safe ang mga victims.
Yes sir.

Mabilis pero tahimik kaming nakarating sa likod.
Kinakabahan ako habang si lycky namn ay galit na galit. 
Nagulat pa ako ng may marinig kaming putok. 

May bumulagta.
Kitang kita ko ang pag dama niya.

Lucky. Pov.

Magiyak ngiyak ako ng makita ko si mommy na  duguan habanv nakikipag usap kay tita.  Galit  na ako gusto ko nang sumugod pero hindi ao pinakakawalan nila papa.

Whag wrong with  you pa.  Angal ko sa kanila. 
Just wait.  Baka mapahamak ang mama mo. 
Hinanap ko si happy pero hindi ko siya nakita.
Ng magalit yata si tita sa sinasabi ni mama ay tinutukan niya ito ng baril sa ulo. 

At walang ano ano ay kinalabit ang gatilyo. 

Nabigla kami ng bumulagta siya sa lapag. 
Lakad takbo ang ginawa namin nila papa. 

Bagbabayad ka sa ginawa mo.  Sigaw ko kay tita. 
Nag paputok ulit siya pero naunahan siya ng mga pulis. 

Tinamaan siya sa tagiliran. 
Pia sumuko ka na. Sigaw ni papa. 
Hinding hindi ako susuko. 
Isang putok pa ang pinakawalan niya.  Pero nawalan sa balance  si tita. 

Wala na akong maintindihan dahil punung puno na ng luha ang mata ko. 

Napaamura na ako sa galit sa  ngyari. 

gumising ka please.  Sigaw ko sa kanya. 

Happy. POV.

Hindi......... Narinig kong  sigaw ni mama.
Mommy. Tawag ko sa kanya.
Im here baby.  Why.
Bakit  parang dumidilim ang langit.  Gabi na po ba.   Inaantok na ako mom. 
Baby.  Hold on. 
Bakit ka umiiyak mommy. 

Bago sya nakasagot nakarinig ako ng mga yabag papalapit sa amin 

Hold on happy dadalhin ka namin sa hospital. Sigaw ni kuya. 
Di ko na po talaga  kaya mommy.
Gusto ko na ponv matulog. 
No baby.  No  wag mong sabihin yan. 

Tumawag na kayo ng  ambulance.  Sigaw ni prince. 

Mahal wake  up.  Paggising nila sa akin. 

Mommy.  Tawag ko sa kanya.
Ano yun baby. 
May nakikita po akong liwanag. Nakikita ko po si lola.  Nakalahad ang mga kamay sa akin.  Sinasama nya na po ako mommy. 

Wag kang sasama baby dito ka lang. 
But mommy.  Nakita ko na hinawakan ako ni prince sa kamay. 
Mahal  andito na ang ambulance. Wag kang bibitaw ah.

Naalala ko kung paano ako naging ganito. 
Tinakbo ko si mama.  Tumama sa akin ang bala. 
Biglang  bumagal ang lahat sa paligid ko.  Ang mga sigawan  ang mga takbuhan at ang  salita nila. 

Mahal.  Tawag sa akin ni mama. 
Pero malabo na sa pandinig ko ang sinabi niya. 

Minsan pang nakita ko ang ilaw na maliwanag.  Napapapikit ako sa liwanag.  Ng idilat ko ang mata ko ay nalita ko ulit si lola. 

Happy.  Tawag niya sa akin. 
Lola. 
Handa ka na ba?
Para saan po. 

Happy.  Happy.  Tawag sa akin ulit ni mama. 

Mommy. 

Itutuloyyyyyyyyy............

My Childhood CrushTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon